به گزارش ارومنیوز، کشور ما به دلیل موقعیت جغرافیایی مورد هجمه کشورهای همسایه قرار میگیرد و هر روز نام یک ماده مخدر جدید به گوش هموطنان میخورد.
تا چندی پیش مردم ما درگیر مواد مخدر سنتی بودند اما اکنون مواد مخدر صنعتی جایگزین مواد سنتی شده و به دلیل عوارض ناشناخته و اغواکننده در بین جوانان رواج پیدا کردهاند.
مواد مخدر جدید عوارض و اثرات جبرانناپذیری دارند که گاهی با مصرف چندباره فرد را به نابودی و مرگ میکشاند.
مصرف مواد مخدر بهویژه در جوانان یکی از نگرانیهای جدی والدین محسوب میشود، بررسی نشان میدهد که درصد بالایی از مردم اعتیاد و گرایش به مواد مخدر را مهمترین عامل تهدیدکننده رفاه، امنیت اجتماعی و سلامت فردی میدانند.
کشور ما به دلیل شرایط خاص اجتماعی مانند جوان بودن جمعیت و بالابودن آمار بیکاری و موقعیت جغرافیایی و همسایگی با پاکستان و افغانستان با مشکل مصرف مواد مخدر دست به گریبان است.
این دست به گریبان بودن دور از آذربایجانغربی نمانده و جوانان و نوجوانان را دچار این مشکل کرده است.
اما جوانان به دلیل داشتن ویژگیهایی چون استقلالطلبی، کنجاوی، هیجانخواهی، پیروی از گروه همسالان بیشتر در معرض خطر مصرف مواد هستند و جزو آسیبپذیرترین گروههای سنی به شمار میروند، از این رو یکی از دستاوردهای مهم پیشگیری از اعتیاد آگاهبودن مردم از خطرات و مضرات مصرف آن و نشانههای اعتیاد در نوجوانان و جوانها است که خانوادهها با آگاهی از آن بتوانند در کمترین فرصت نسبت به بازیابی سلامت فرزندانشان اقدام کنند.
شنیدن این خبر که جوانی از اطرافیان در سیاهچاله مواد مخدر گرفتار شده دل هر شنوندهای را به درد میآورد، جوانان کم سن و سالی که با مصرف مواد مخدر دچار ایست قلبی شده و خانواده خود بهخصوص پدر و مادرشان را داغدار میکنند.
این روزها دیگر مواد مخدر سنتی جای خود را به مواد مخدر صنعتی دادهاند و باعث بروز مشکلاتی بسیار فاجعهآمیز و نگرانکننده شدهاند.
این روزها جوانان علاوه بر مواد مخدر صنعتی همچون شیشه، معتاد به اتفاقی به نام قلیان شدهاند.
در هر گوشه و کنار شهر وارد هر قلیانسرایی که میشویم تنها چیزی که بیشتر از همه چشمانمان را آزار میدهد وجود جوانان در سنین مختلف و در برخی اوقات نیز زنان و دختران است.
قلیانکشی، پدیده فعلی جامعه ما نیست، سالها در میان اقشار مختلف جامعه ایرانی بوده و از آن بهعنوان وسیلهای برای تفنن و سرگرمی یاد میشد.
در تاریخچه مصرف قلیان در ایران، اصلیترین قشری که قلیان دامنگیر آنان شده زنانی بودهاند که در حاشیه شهرهای استانهای جنوبی کشور زندگی میکردند.
امروزه بهطور قطع میتوان قلیان را بهعنوان زمینه ساز اعتیاد صنعتی جوانان عنوان کرد.
اعتیاد زندگیم را به تباهی کشاند/ فکر نمیکردم روزی معتاد شوم
خبرنگار ارومنیوز در همین زمینه به سراغ یکی از معتادان نجاتیافته از مواد مخدر رفت.
این معتاد به مدت ۶ سال در دام اعتیاد گرفتار بوده است. وی ابتدا در دام مواد مخدر سنتی بوده و بعدها به اظهار وی این مواد برای او تکراری میشود و رو به مواد مخدر صنعتی میآورد تا هم پیش همسالان خودی نشان دهد و هم احتیاجات خماری خود را رفع کند.
اما غافل از اینکه این اشتباه او را از چالهای بیرون آورده و درون چاهی عمیق انداخته است.
این معتاد نجات یافته، اظهار داشت: در واقع معتاد فردی بیمار است که ندانسته و برخلاف میلش به این بیماری گرفتار میشود.
وی، میگوید: متاسفانه خیلی از مردم بر اساس رفتارهای ناهنجار یک فرد معتاد که آن هم تحتتاثیر مواد مخدر انجام میدهد راجع به او قضاوت میکنند.
این فرد، عدم آگاهی را دلیل اصلی گرایش جوانان به اعتیاد دانست و گفت: متاسفانه باورهای غلط نوجوانان را بهسمت مصرف مواد مخدر سوق میدهد در حالی که اگر شخصی از خسارتها و آسیبهای مواد مخدر مطلع باشد هرگز آلوده به مواد مخدر نمیشود.
وی، نقش خانوادهها و رسانهها را در آگاهساختن جوانان نسبت به مضرات و خسارتهای مواد مخدر بسیار موثر خواند و افزود: اگر آگاه بودم که مواد مخدر زندگیم را تباه میکند و چه تبعات ناگورای برایم بهدنبال دارد هیچ گاه معتاد نمیشدم.
این نجات یافته از دام اعتیاد، به تلخیها و سختیهای ۱۰ سال مصرف مواد مخدر اشاره کرد و گفت: هیچ وقت فکر نمیکردم روزی معتاد شوم، چون با خود میگفتم هرگاه بخواهم آن را کنار میگذارم اما کار به جایی رسید که به خاطر اعتیاد همه چیز خودم را کنار گذاشتم.
وی، افزود: خدا را سپاس میگویم از زمانی که اعتیاد را ترک کردهام و بهبودی برایم حاصل شده به روزهای عادی زندگی برگشتهام و نگاه خانواده و جامعه که زمانی نسبت به من منفی شده بود اکنون مثبت شده است.
این معتاد بهبود یافته، گفت: من اکنون سعی در جبران خسارتهای گذشته دارم و معتقدم برای هرکسی که بخواهد خود را از اهریمن اعتیاد نجات دهد خواستن توانستن است. زیرا هر شروعی تولدی دوباره برای انسان است.
نجات معتاد نجات جامعه است نه فرد
بیشتر جوانان و نوجوانان ناخواسته گرفتار دام وحشتناک اعتیاد میشوند و در اذهان خود بر این باورند که این استفاده تفریحی بوده و در هر زمانی که اراده کنند میتوانند به راحتی این اعتیاد را کنار بگذارند.
اما غافل از اینکه غول سیاه مخدر تمام وجود آنان را در احاطه خود گرفته و در صورت پیشگیری نکردن مشکلات بسیاری برایشان به بار خواهد آمد.
باید به این باور برسیم که معتاد یک بیمار است نه یک مجرم و هرکدام از افراد جامعه موظفند در هر شرایطی به یاری این بیماران شتافته و آنان را از گرفتاری که خود را دچار آن کردهاند نجات دهند و از قضاوت در مورد آنها و طرد کردن نابجای خود استعفا دهند.
انتهای پیام/