به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «اروم نیوز»؛ تالار عالیجناب ارومیه امشب میزبان جشنی از جنس امید و رهایی است نورها پرشکوه‌تر از همیشه می‌تابند، فضا مملو از شور همدلی است، و چهره‌هایی که گرد هم آمده‌اند، روایتگر قصه‌ای از مهربانی و انسانیت‌اند.
اینجا جشن گلریزان است؛ آئینی که در آن، دستان سخاوتمند به یاری آنانی می‌شتابند که پشت میله‌های زندان، چشم‌انتظار بازگشت به آغوش خانواده‌های‌شان هستند.
از هر قشری آمده‌اند پیر و جوان، کودک و نوجوان، کارآفرین و کارگر، مسئول و شهروند عادی امشب، اختلاف‌ها رنگ می‌بازند و وحدت، بر دل‌های حاضران حکمرانی می‌کند.
در گوشه‌ای از سالن، زمزمه‌های دعا شنیده می‌شود، در سوی دیگر، اشک‌هایی از سر شوق بر گونه‌ها می‌غلتد هر کس به سهم خود آمده تا باری از دوش یک خانواده بردارد، تا امید را به خانه‌ای که چراغش کم‌سو شده بازگرداند.
همهمه‌ها لحظه‌به‌لحظه فروکش می‌کند، نگاه‌ها به سوی سن می‌چرخد؛ جایی که ناصر عتباتی، رئیس‌کل دادگستری آذربایجان‌غربی، سخن می‌گوید. صدایش با صلابت، اما پر از احساس است.
از مسئولیت اجتماعی می‌گوید، از پدرانی که به جرم ناتوانی مالی در زندان‌اند، از کودکانی که هر شب با اشک، به یاد آغوش پدر به خواب می‌روند.
عتباتی تأکید می‌کند که زندان، جای بدهکاران نیست و جامعه‌ای که به فکر اصلاح و حمایت از این افراد نباشد، خود نیز گرفتار بحران‌های اجتماعی خواهد شد.
پایین سن، مردی میانسال در سکوت اشک می‌ریزد به سمتش می‌روم و می‌پرسم که چه چیزی دلش را این‌گونه آشوب کرده است با بغضی که در صدایش موج می‌زند، زمزمه می‌کند: سال‌ها پیش، من هم این سوی دیوارهای زندان بودم.
کسی برای آزادی‌ام قدم برداشت حالا نوبت من است که دست دیگری را بگیرم. این چرخه مهربانی، زیباترین جلوه‌ی جشن گلریزان است؛ آنانی که روزی خود رها شده‌اند، حالا چراغ راه آزادی دیگران می‌شوند.
یکی پس از دیگری، خیران از جای خود برمی‌خیزند، کارگری که تمام پس‌انداز یک ماهش را اهدا می‌کند، تاجری که اعلام می‌کند چندین زندانی را آزاد خواهد کرد، بانویی که هزینه یک سفر هیدش را کنار می‌گذارد تا پدری به خانه بازگردد. اینجا، هر کس به اندازه وسع خود، سهمی در رهایی دارد.
جشن گلریزان، تنها یک مراسم خیریه نیست؛ آئینی است که در آن، انسانیت معنا می‌یابد اینجا، آزادی با دستان سخاوتمند مردم رقم می‌خورد، امید دوباره جان می‌گیرد و زندگی، باری دیگر به لبخند یک کودک گره می‌خورد امشب، در تالار عالیجناب، مهربانی بی‌دریغ جاری است.
مراسم به لحظات پایانی خود نزدیک می‌شود، اما شور و حرارت همچنان در فضا موج می‌زند بسیاری از حاضران، با رضایتی عمیق، سالن را ترک می‌کنند، در حالی که می‌دانند امشب قدمی برای آزادی یک هم‌وطن برداشته‌اند اما هنوز هم داستان‌های ناتمام بسیاری میان این جمعیت جریان دارد؛ قصه‌هایی که پشت هر نگاه، هر لبخند و هر اشک پنهان شده است.
پس‌اندازم را برای آزادی زندانیان دادم
محمدحسن تایوغ، پسر بچه‌ای ۱۰ ساله، امشب در جشن گلریزان دست به کاری بزرگ زد؛ کاری که شاید سنش کوچک باشد، اما قلبش دریایی از بزرگی را در خود جای داده است او تمام پس‌انداز کوچکش را، همان پول‌هایی که با شوق و ذوق در قلکش جمع می‌کرد، برای آزادی زندانیان هدیه داد.
وقتی از او پرسیدن چرا این کار را کردی، با لبخندی معصومانه گفت: می‌خواهم یک بچه، امشب کنار پدرش بخوابد. جمله‌ای کوتاه، اما پر از معنایی عمیق که سالن را در سکوتی سنگین فرو برد.
محمدحسن امشب نشان داد که مهربانی سن و سال نمی‌شناسد، که برای بخشیدن، نیازی به ثروت‌های بزرگ نیست، بلکه دل‌های بزرگ هستند که معجزه می‌آفرینند.
مردم آذربایجان غربی همواره یاور یکدیگرند
منصوره عناصری، خیر ارومیه‌ای، در حاشیه مراسم جشن گلریزان به خبرنگار اروم نیوز گفت: سال‌هاست که در عرصه‌های مختلف خیریه فعالیت می‌کنم و تا زمانی که توان دارم، این مسیر را ادامه خواهم داد.
وی در ادامه افزود: استان آذربایجان غربی مردمانی نیکوکار و مهربان دارد که همیشه در چنین مراسم‌هایی حضوری پرشور و دلگرم‌کننده دارند این مردم همواره با دلی صاف و نیتی پاک در کنار هم می‌ایستند تا به همنوعان خود کمک کنند حضور مردم در این جشن، نشانه‌ای از تعهد و محبت آنهاست که هیچ‌گاه کمرنگ نمی‌شود.
عناصری تأکید کرد: این نوع همبستگی و همدلی نه تنها در عرصه خیریه بلکه در تمامی ابعاد زندگی مردم استان قابل مشاهده است. مردم آذربایجان غربی همیشه نشان داده‌اند که در سخت‌ترین شرایط نیز از یکدیگر دست نمی‌کشند و همواره در کنار هم هستند.
۴۵ میلیون تومان برای آزادی بانوان زندانی جمع‌آوری کردم
پریچهر قطب که به همراه جمعی از دوستان و آشنایان خود در مراسم جشن گلریزان حضور داشت، در گفت‌وگو با خبرنگار اروم نیوز اظهار داشت: این اولین سالی است که در این مراسم شرکت کرده‌ام و خوشحالم که توانسته‌ام در این حرکت انسان‌دوستانه سهیم باشم.
وی ادامه داد: در نخستین گام، دوستان و آشنایانم را گرد هم جمع کردم و با همکاری آنها مبلغ ۴۵ میلیون تومان برای آزادی بانوان زندانی جمع‌آوری شد.
قطب افزود: این کمک‌ها نشان از همدلی و همراهی مردم است که برای آزادی عزیزانی که به دلیل مشکلات مالی در بند هستند، دست یاری به یکدیگر دراز می‌کنند هدف من تنها آزادی زندانیان نبود، بلکه می‌خواستم پیام مهربانی و همدلی را به همه منتقل کنم تا همگان در کنار یکدیگر به این امور مهم توجه بیشتری داشته باشند.
آزادی ۵ بانوی بی‌گناه حاصل همدلی است
جمیله شریف‌زاده، فرهنگی بازنشسته، در گفتگو با خبرنگار اروم نیوز بیان کرد: وقتی شنیدم که بانوان بی‌گناه در زندان هستند، تصمیم گرفتم در این امر خیر مشارکت کنم و به کمک آنها بیایم.
وی ادامه داد: اکنون بسیار خوشحالم که توانستم با همراهی دوستانم و جمع‌آوری مبلغی از پول، پنج بانوی بی‌گناه را از زندان آزاد کنم این کار برای من معنای واقعی انسانیت و همدلی است و احساس می‌کنم که سهم کوچکی در رهایی این بانوان داشته‌ام.
شریف‌زاده تأکید کرد: همکاری و مشارکت در چنین اقدامات خیرخواهانه‌ای نه تنها یک وظیفه انسانی است بلکه باعث می‌شود که جامعه ما از بندهای اجتماعی و اقتصادی رهایی یابد و فرد به فرد همگان در کنار هم بایستند تا برای آزادی و رفاه دیگران تلاش کنند.
وی به اهمیت کمک‌های جمعی در چنین برنامه‌هایی اشاره کرد و گفت: «کمک‌های فردی در کنار هم می‌تواند تغییرات بزرگی ایجاد کند. ما هرچقدر که توان داشتیم، دست در دست یکدیگر گذاشتیم تا گامی کوچک اما مؤثر در راستای آزادی عزیزان برداریم.
شریف‌زاده در پایان گفت: امیدوارم که این حرکت‌ها بیشتر شود و افراد بیشتری در چنین طرح‌هایی شرکت کنند، زیرا آزادی انسان‌ها و کمک به همنوعان، بزرگ‌ترین ثروت و پاداش در زندگی است.
با مبلغ ناچیز هم می‌توان می‌توان زندگی‌ها را تغییر داد
مهین جعفری، خیر ارومیه‌ای، در گفت‌وگو با خبرنگار اروم نیوز اظهار داشت: خوشحالم که توانستم در این کار خیر شرکت کنم. واقعاً لذت بزرگی است که در چنین مراسمی حضور داشته باشم و برای زندانیان کمک کنم.
وی ادامه داد: با مبلغ ناچیز هم می‌توان می‌توان افراد زیادی را آزاد کرد. این مقدار پول شاید برای بعضی‌ها کم به نظر برسد، اما هر کسی با سهم خود می‌تواند در این کار خیر مشارکت کند و تأثیر زیادی بگذارد.
جعفری افزود: همه ما می‌توانیم با کمک‌های کوچک و بزرگ، زندانیان بی‌گناه را از بند آزاد کنیم. این نوع فعالیت‌ها نه تنها برای فرد آزادی‌بخش بلکه برای جامعه نیز تاثیرگذار و دلگرم‌کننده است.
وی در پایان گفت: امیدوارم که همگان در این مسیر همراه شوند و با دست‌درازی به قلب‌های مهربان، گامی بزرگ در جهت آزادی انسان‌ها بردارند.
کلام اخر؛
این صداها، این روایت‌ها، همه و همه نشانه‌هایی از زنده بودن روح همدلی در جامعه‌ای است که مردم آن، درد همدیگر را می‌فهمند و در سختی‌ها کنار هم می‌ایستند جشن گلریزان امشب به پایان می‌رسد، اما اثر آن، تا سال‌ها در زندگی کسانی که به لطف این همت جمعی آزاد خواهند شد، باقی خواهد ماند.
گزارش از نجیبه معصومی سرای
انتهای خبر/
