اروم نیوز ـ چالش‌های اجتماعی همچون فقر، بیکاری، اعتیاد و طلاق از آسیب‌هایی است که همواره کودکان را تهدید می‌کند، آسیب‌هایی که آن ها را از دنیای شیرین کودکی بیرون می‌کشاند و در مسیری قرار می‌دهد تا مردانه به جنگ مشکلاتشان بروندمشکلاتی که به صراحت میتوان گفت از مشت های کوچکشان بسیار بزرگتراست.
آن ها را به نام «کودکان کار» می‌شناسیم کودکانی که به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده مجبور می‌شوند قبل سن قانونی کار وارد بازار کار شوند و به مشاغل غیررسمی همچون دستفروشی روی بیاورند
پدیده کودکان کار یکی از معضلاتی است که گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ در جهان معاصر است. گسترش این معضل اجتماعی به حدی است که جوامع توسعه یافته و در حال توسعه را به یک اندازه به خود مشغول کرده است.
وجود کودکان کار امروزه چه در عرصه تولید همانند کارگاه‌های کوچک مثل فرشبافی و شیشه‌سازی و مانند آن و چه در خیابان مثل فروش گل، پاک کردن شیشه ماشین‌ها، آدامس فروشی و امثال آن در شهرهای بزرگ و کوچک ایران غیرقابل انکار و به پدیده‌ای عادی تبدیل شده است
آمار دقیقی در مورد تعداد کودکان کار نه تنها در ارومیه بلکه در کل کشور وجود ندارد. بعضی کارشناسان معتقدند تا زمانی که آمار صحیح و دقیقی از تعداد کودکان کار وجود نداشته باشد، تصمیماتی که در مورد آن ها گرفته می‌شود نمی‌تواند موثق و دقیق باشد.
آنچه موجب پایداری کار کودکان شده است عدم وجود برنامه‌ریزی معین و فقدان قوانین حمایتی در این زمینه است، در حال حاضر شهرداری‌ها طبق قانون و بعضی دیگر از سازمان های حمایتی نظیر سازمان بهزیستی وظیفه بررسی شرایط کودکان کار را دارند، اما شوربختانه این وظیفه به برخورد با مقوله کودکان کار تبدیل شده است.
برخورد حذفی با کودکان کار و جمع آوری فله‌ای این کودکان از بزرگترین ستم های وارده بر آن ها قلمداد می شود؛ زیرا کار کودک جنبه زیرزمینی پیدا می کند و موجبات سوءاستفاده های وحشتناک از این کودکان و استثمار آنان خواهد شد.
ولی سرنوشت این کودکان کار چیست؟ تا کی باید در مقابل خشونت مردم سر خم بیاورند؟ براستی بهتر نیست تدبیربرای امید این نا امیدان اندیشیده شود؟!
راهکار برون رفت از این موضوع نیازمند بررسی علمی و تصویب قوانین حمایتی با همکاری نهادهای دولتی و سمن ها است.
کار کودکان صرفا با بخشنامه و دستورالعمل حل نمی شود، بلکه نیازمند تحلیل علل پدیداری این امر و حل و فصل علت می باشد. باید دستگاه هایی برای عمل وارد میدان شوند.
وجود کودک کار در یک جامعه می‌تواند نشان از بی عدالتی و نابرابری باشد.
کار کودکان سرمنشاء مصیبتی بزرگ است، نباید ساده از کنار آن گذشت و اجازه تداوم استثمار این کودکان نگون بخت را نباید داد.
