به گزارش اروم نیوز، شعر انقلاب اسلامی در ذات خود به دلیل تأثیرگذاری آنی و زمانی گرایی خاص و اینکه دوره¬های مختلف رشد و نمو، ثمر و حیات و در نهایت تداوم و گسترش خود دارای وجه شعاری است. شعار و پیام عمومی و رسمی انقلاب! جز این نباید به دنبال ذهنیت خاص در شعر انقلاب و ادبیات انقلاب در کل گشت! هر انقلابی با توجه به مقاطع مختلف حرکت و جریان خود، دارای بردهای گوناگون است.
پس به دنبال ادبیات و شعر تثبیت شده نیست. جدا ازاین ادبیات انقلاب با زمانه و حوادث زمانه سر و کار دارد و در پی ادبیات شخصی و خصوصی نیست پس جنبه جمعی و عمومی دارد چرا که با ذهنیت مردمی و اندیشه مردمی سرکار دارد نه با خواص و امثالهم. همین روند در ارومیه و آذربایجان غربی در شعر کسانی چون عبدالحسین شیرپنجه رضایی( تنها )، بیت ا… جعفری و نیز بهرام اسدی و غیره هم نمودار بوده و قابل رصد است.
پس یک وجه شعریت شعرانقلاب اسلامی شعار است در معنایی که شرح شد. وجه دوم شعریت شعر انقلاب اسلامی، به سوابق گذشته شعر و ادبیات انقلاب در ایران باز می گردد یعنی انقلاب مشروطه و چند وجهی بودن آن! یعنی نزدیک ترین و بی بدیل ترین نمونه و سرمشق برای شاعران انقلاب اسلامی در ایران شعر و ادبیات مشروطه بوده و هست!
وجود اشتراک فراوان میان این حرکت بزرگ هم خود نشانگر این امر است. حضور علما و روشفکران متعهد، مقابله با تفکرغیربومی و غیرایرانی که مناسبتی با جنس حرکت انقلاب نداشت، اتحاد کلمه اقوام و ادیان در جریان انقلاب، یک کلام شدن همه زبان ها و صورت های شعری و ادبی، مطبوعات فعال در بدنه جامعه، حضور واقعی مردم از هر قشر و طبقه و قوم و… پس هدف گذاری¬،عمده، نقطه ثقل جریان انقلاب بوده و هست!
نه این زبان یا آن زبان و یا این قوم تا آن قوم و…البته این را هم اضافه کنیم که در کیفیت شاید هم طرازی بین دو عصر دیده نشود اما تأثیر و تکرار در اغلب مواضع و روند کلی، غیر قابل انکار است.
وجه سوم شعریت شعر انقلاب اسلامی را باید در روند تأثیرگذاری و در اقبال مردم در زمانه خودش دید و به بررسی نشست. شعر انقلاب در کل از دو راه هم زمان هم انتشارعمومی پیدا کرده و هم اثر گذار می شود. یکی از راه مطبوعات و رسانه های جمعی است و دوم دست به دست شدن در بین مردم و انتشار عام آن در بدنه جامعه!
هر دو صورت امروز باهم ممزوج شده اند. چرا که امروزه هر کسی می¬تواند شعر حوانده شده، دیده شده و … در رسانه ها و یا در دست مردم را در فضای مجازی ودر حوزه شخصی خودش یعنی وی لاگ و یا وب سایتش منتشر کند و این شعر مدام در این فضا دست به دست شود.
در قدیم الایام نقل سینه به سینه وجود داشت اما امروز اینگونه است. در نظر بگیرید که خود اینترنت و فضای مجازی هم امروزه رسانه ای جمعی تلقی می شود. شعر کسانی چون تنها، جعفری و…. در قالب سرود و پخش از رادیو و تلویزیون و مطبوعات زمانه خود در بین مردم منتشر می شد و حتی خارج از شهر ارومیه هم بیشتر اقبال داشت.
شعر انقلاب اسلامی از این طریق به زبان مردم کوچه و خیابان وارد می شد و دیگر اینکه همان خاصیت مقطعی شعر انقلاب در هر مقطعی اوج و فرود خود را دارد، حساسیت های خاص خو را دارد.
زمانی مبارزه با مارکسیسم و کمونیسم دغدغه اصلی مسیر انقلاب اسلامی بود و امروزه به شکل ریشه دار مبارزه با استکبارجهانی و رسیدن به تفکر مقاومت و پایداری! وجه چهارم شعریت شعر انقلاب اسلامی، خاصیت فلکلوریک آن است که هم ویژگی اصلی زبان مادری یعنی زبان ترکی آذری است و هم تأثیر زمانه و روزگار!
در زمینه انتشار کتاب در مسیر شعر و ادبیات انقلاب اسلامی و در کل در فضا و محیط آذربایجان غربی ِ بعد از انقلاب، زنده تنها به همراه استاد بیت ا… جعفری اولین گام ها را برداشتند. ابتدا ًاستادجعفری با مجموعه شعر قان-بایرامی(عیدخون) در سال ۱۳۵۸ و زنده تنها با مجموعه اشعار یاشیل یاپراقلار( برگ های سبز) در سال۱۳۶۰٫
از ویژگی و مشخصات اصلی این جریان باید به چند نکته اشاره کرد که زمینه ساز این جایگاه در هر دو شاعر بوده و هست:
۱-اتکا به پتانسیل مردمی و فرهنگ شفاهی در دو زبان ترکی و فارسی و به ویژه ترکی آذری که در انجام ترجمه شعارهای فارسی که در تهران سرداده می-شد قابل رصد است!
۲-عینی بودن ابعاد انقلاب اسلامی ومحیطی و پیرامونی بودن آن، که در شعارهای آن هم متبلور بود!
۳- مرکزیت و کانونی بودن زمینه های انقلاب اسلامی، حماسه عاشورا، دفاع از مستضعفین، کفر ستیزی، آزادی خواهی انسانی و دینی، جهاد و …. که متعلق به همه مردم ایران بود و خاص یک عده و یا یک گروه نبود.
۴- عنصر بومیت و ادبیات بومی در آن
انتهای پیام/
