به گزارش اروم نیوز، بحث حفظ، حراست و مراقبت از آثار و ابنیه تاریخی امر خطیری است که باید مسئولان و متولیان امر با احساس مسئولیتی شایسته آن را پیگیر شده و هر آنچه که از دستشان برمی آید برای نگهداری میراث گذشتگان و پیشینیانمان برای نسل های آینده انجام دهند، چرا که اگر اثری تاریخی از بین رفت دیگر حتی با هزاران میلیاردتومان نیز نمی توان مشابه و اصل آن را شاهد بود و ایجاد کرد.
از این رو ادارات و سازمانهایی با شرح وظایف مشخص معین شده تا وظیفه حفظ و حراست از میراث تاریخی-فرهنگی کشورمان را برعهده گیرند و نگذارند که سایه سنگین نابودی و زوال بر روی آن ها بیافتد.
پل باراندوزچای قبل از تخریب
پل باراندوزچای در مراحل اولیه تخریب در بهار ۱۳۹۳
پل باراندوزچای در مراحل اولیه تخریب در تابستان ۱۳۹۳
پل باراندوزچای در تاریخ ۲۵ دی ماه ۹۴
اما این مهم در آذربایجان غربی نادیده گرفته شده و مسئولان و متولیان مربوطه سال های سال است که چشم بر روی تخریب و نابودی آثار تاریخی استان بسته اند و در خوابی عمیق فرو رفته اند که انگار نه انگار آثاری گرانقدر و ارزشمند در این منطقه مهم تاریخی نابود و روزانه اخباری ناگوار و نا امید کننده از آن ها به گوش می رسد، اخباری نا امید کننده در دوران تدبیر و امید.
آثاری که اگر نابود شوند دیگر نمونه آنها را نخواهیم دید و این نیز از مسئولیت پذیری مسئولان میراث فرهنگی و هدیه ای از طرف آن ها به نسل های آینده خواهد بود.
از لحاظ اسلامی و انسانی و همچنین عرق ملی وقتی شخصی یا نهادی و سازمانی مسئولیتی را می پذیرد باید تا آخرین حد تلاش خود برای انجام به وظایف محوله را به کار گیرد و از هیچ کوششی دریغ نکند و مدیران مجموعه نیز در صورت نداشتن صلاحیت کاری و یا به نتیجه نرساندن کارها کنار کشیده و عرصه را به دیگری واگذار و یا مسئولان ارشدتر از آنها فکری و تدبیری کرده و شرایط به وجود آمده را با سیاستگذاریهای خویش به نحو احسن و با راهکار مناسب مدیریت کنند و یا مسئولیت ناپذیران را توبیخ و از کار برکنار کنند.
یکی از بی تدبیری هایی که در عرصه میراث فرهنگی در ارومیه به وقوع پیوست نابودی جزئی پل قلعه جوق باراندوزچای این شهر بود که در اثر سیلاب به وقوع پیوسته در اردیبهشت ماه ۹۳ آسیب دید، اما این تمام ماجرا نبود و پلی که با سرمایه گذاری اندک می توانست شرایطش بهبود یابد با نگرشی بی تفاوت مانند به حال خود رها شد و هر ماهی که از تاریخ آن سیلاب می گذرد شاهد تخریب قسمت های دیگری از پل هستیم و متأسفانه بدتر از آن سکوت هرچه بیشتر مسئولان میراث فرهنگی در عین اطلاع از جزئیاتش!
امروز بی مسئولیتی فوق العاده ای نسبت به این پل تاریخی را شاهد هستیم و نظاره گر آنیم که علیرغم ادعاهای مسئولان و جلسه محور بودن اقدامات اداره کل میراث فرهنگی استان در موارد بسیار نادری شاهد عملیاتی شدن مصوبات جلسات هستیم و امروزه مسئولان و متولیان آثار تاریخی و فرهنگی استان کارهای خود را محدود به جلسات و همچنین ایجاد جو رسانه ای کاذب از کارهای نشده شان کرده اند.
سایت خبری تحلیلی اروم نیوز از همان روزهای اول تخریب پل باراندوز با احساس مسئولیت نسبت به حفظ آثار تاریخی وارد شده و چندین چند گزارش و یادداشت از این پل برای بهبود شرایطش به رشته تحریر در آورد اما گویی گوش های مسئولان میراث فرهنگی یکی در شده و یکی دروازه و حتی انتقادات دلسوزان را نیز با بی اهمیتی هرچه تمامتر ارج و اهمیتی نمی دهند و امروزه وضعیت موجود در میراث تاریخی استان نشانگر همین رفتار میراث فرهنگی هاست.
آنچه که امروزه از شرایط آذربایجان غربی می توان فهمید ضجه های آثار تاریخی و فرهنگی استان است که با بی مسئولیتی متولیان امر به آسمان ها بلند شده و خواستار رسیدگی فوری به وضعیتشان هستند. ضجه هایی که با کنایه ها و یا حتی نیشخندهای مسئولان و متولیان امر مواجه می شود.
امروزه در دولتی که لقب تدبیر و امید را یدک می کشد مسئولان ادارات فرهنگی اش با سوءتدبیر روبرو شده و ضروری است تا نسخه های تدبیر برای بالا رفتن امید مردم و رسانه ها به آنها تجویز شود تا باشد شاهد آن باشیم که مسئولیت پذیر بوده و بتوانند به وظایف محوله خویش عمل کنند، چرا که اوضاع آثار تاریخی استانی به قدمت آذربایجان غربی اورژانسی است.
انتهای پیام/
