اروم نیوز ـ از روزی که رهبر معظم انقلاب از تعبیر «آتش به اختیار» برای دانشجویان استفاده کردند موج عجیبی از تحلیل و تفسیر در این باره براه افتاده اما تعجب من از تعجبی است که بسیاری در این باره پیدا کرده اند! چون مگر تاکنون غیر از این بوده؟ مگر تا به امروز دانشجویان برای فعالیتهای خود “آتش به اختیار” نبوده اند؟
اگر کسانی تعمدا میخواهند این امر بدیهی و این تعبیر رهبر انقلاب را به معنای صدور جواز برای خودسری و … تفسیر کنند بحث دیگری است چون این جماعت نان شان در تحریف و تقطیع و نتیجه گیری های معیوب از بدیهیات کلام ایشان است اما کسانی که اندک آشنایی با منظومه کلامی رهبر انقلاب بویژه نوع نگاهشان به جنبش دانشجویی داشته باشند، میدانند تا قبل از این تعبیر نیز جریانهای دانشجویی عملا آتش به اختیار بوده اند و تاکید رهبری بر این تعبیر در دیدار اخیرشان با دانشجویان، دلالت بر استقلال عمل دانشجویان از سایر نهادهای حاکمیتی دارد.
معنای خلاصه «آتش به اختیار» یعنی برای پیشبرد اهداف انقلاب منتظر اجازه از فلان وزارتخانه و شخص و … نباشید؛ شما دانشجویان بعضا پخته تر و فهیم تر از خیلی مسئولین در تشخیص مسایل هستید و با استقلال و تشخیص خودتان عمل کنید نه اجازه یا بخشنامه فلان وزارتخانه، نهاد یا سازمان!
این نوع نگاه به جریان دانشجویی و اعطای «شخصیت» و «استقلال» به دانشجویان نقطه مقابل نگاهی است که ۸ سال انواع سوء استفاده ها از دانشجویان را انجام داد و در پایان گفت: «جنبش دانشجویی حرف مفت است!»
* امیرحسین ثابتی