به گزارش اروم نیوز، مصاحبه اخیر مسعود بارزانی با روزنامە ” الشرق الاوسط ” آشکارا تغییر موضع بارزانی درخصوص برگزاری رفراندوم را نشان می دهد. این تغییر موضع بعد از مخالفت های شدید امریکا، اتحادیە اروپا و نارضایتی های داخلی بە وجود آمدە است.
از این روی، احتمال بە تعویق انداختن و حتی عقب نشینی از رفراندوم بعد از دیدارهای هیأت اقلیم کوردستان از بغداد دور از انتظار نیست. بی شک، حکومت اقلیم کُردستان و بغداد در آیندەای نزدیک روی مشکلاتی چون بودجە، نفت، پست های کورد در حکومت، مجلس و ارتش بە توافق خواهند رسید. همچنین، حل مادەی ١۴٠ بعنوان یکی از مطالبات قانونی و اصلی کوردها در مذاکرات پیش رو گنجاندە شدە است.
امروزە، مسئولان اقلیم کُردستان از حمایت های بین المللی برای برگزاری رفراندوم بە بن بست سیاسی رسیدەاند و اساسا” این در کنار مشکلات داخلی زمینەی این همەپرسی را از میان برداشتە است.
هر چند، کُردها در چهارچوب عراق فدرال با مصائب و مشکلات زیادی دست بە گریبانند اما فدرالیسم قومی و مذهبی بە این جدایی بیشتر دامن زدە است. امریکا و متحدان غربی اقلیم کوردستان بە منظور مقابلە با هژمونی ایران و نفوذ ترکیە خواستار استقلال کُردهای عراقی در این مقطع زمانی نیستند. آنها بە شیوەای از طریق سیاست های حکومت اربیل بە دنبال جهانبینی امریکایی و حفظ منافع استراتژیک خود هستند.
در واقع، تقسیم عراق تحت هر عنوان قومی یا مذهبی بە معنای شکست سیاست های امریکا در خاورمیانە محسوب می شود کە این در تضاد با استراتژی واشنگتن است.
این رفراندوم موقعیت دولت تهران را در مناطق شیعەنشین و بعضا” شهرهای سنی نشین بالادست و دولت ترک را در اقلیم قدرتمندتر می کند. تأسیس یک دولت قومی به نام کُردستان حداقل در عراق و در سطح منطقەای بدون در نظر گرفتن منافع امریکا محال است.
حملات داعش بە شنگال و کرکوک فرصت مناسبی بە دست کوردها داد و از سویی دیگر، نقاط ضعف دولت اقلیم را در بعد داخلی و خارجی بعد از آزادسازی موصل نمایان ساخت. موضوعات ملی در سطح داخلی بیشتر بە بگو مگوهای خانوادگی شباهت پیدا کردەاند و صحبت های ضد و نقیص بارزانی زیر نقابی تاریخی از بی مسئولیتی های ایشان پنهان شدە است.
در ضمن، جامعە کُردی در اقلیم فدرال کوردستان نباید بە سخنان منفعت طلبانەی بارزانی اعتماد کنند کە مصاحبە اخیر وی با الشرق الاوسط بی تدبیری او و بە سخرە گرفتن اذهان عمومی مردم را نشان می دهد. بارزانی، جدای از اینکە هیچ استراتژی ای برای رهبری و مدیریت اقلیم ندارد بە دنبال تحکیم طبقە فرادست و خانوادەی خود از راە انگیختن احساسات مردم می باشد.
دیدارهای مسعود بارزانی با اقشار مختلف کە در نوع خود بعد از ١٢ سال حکومتداری کم نظیر است که بازتاب رسانه ای فراوای می یابند، گواە این حقیقت تلخ است.
بنابراین، موضوع استقلال اقلیم کُردستان بە مانند استقلال اقتصادی با توجە بە نبود مخالفت جدی از سوی تودەهای مردم یا فعالین سیاسی و مدنی بحث از آیندەای نامعلوم می کند کە در رفراندوم مورد اصرار بارزانی تکرار می شود. اگر چە احزاب موافق رفراندوم هیچ اشارەای بە چگونگی بە وجود آمدن این فرصت تاریخی ـ بە قول رهبران حزب دموکرات کُردستان عراق ـ نمی کنند بلکە هدف از برگزاری این رفراندوم نیز کاملا” نامشخص و در ابهام است.
هر چند، احتمالا” رفراندوم در تاریخ تعیین شدە انجام می پذیرد اما پیامدهای آن بدون شک دور از انتظار اقلیم می باشد. پس، باید تمام زوایای این عمل بە خوبی مورد ارزیابی قرار بگیرد تا هزینەای سنگین تر بر دوش مردم گذاشتە نشود.
با وجود این تفاسیر شاید بتوان گفت کە هدف از این فرصت تاریخی تنها یک کارت فشار است تا تأسیس یک دولت ملت کوردی و این دامی مرگبار در دست خود احزاب است تا جامعە را هر چە بیشتر در حاشیە نگە دارند.
بدین سبب، مردم در چنین شرایط حساسی باید گزینەهای دیگری بعنوان آلترناتیو جهت گذار از مقطع کنونی داشتە باشند تا بە مطالبات و حقوق سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی خود تحقق بخشند.
* ارسلان برنا (تحلیلگر سیاسی)ـ مکریان
انتهای پیام/
