به گزارش اروم نیوز ، حجاب و عفاف امری است که نه تنها در دین اسلام بلکه در تمام ادیان و آیین های الهی جایگاه ویژه ای دارد و در هر کشوری به اقتضای شرایط خاص دینی آن جامعه به مقبولیت نزد مردم دست یافته است.
این امر حتی در کشورهای غربی که خود را مبرا از اجبار در امورات می دانند به وضوح به چشم می خورد که حجاب زنان را جزو اصلی ترین خواسته ها و الزامات دولت ها می دانند و در صورت تخطی از این قوانین با شدت تمام با فرد خاطی مقابله می کنند.
گذشته از تاثیرات حجاب و عفاف بر روح و روان فرد و اجتماع، باید گفت که رعایت قوانین اسلامی از جمله همین حجاب و عفاف باعث ارتقای اعتماد به نفس و نیز مصون ماندن از خطرات بی حجابی و تجاوز به حریم عفیف بانوان می شود.
اما نکته قابل توجه در امر حجاب و عفاف این است که چرا غربی ها در حالیکه خواهان رعایت موازین حجاب مدنظر خود هستند، باید در کشورهای اسلامی شاهد تاثیرات مستقیم آن ها بر روی پوشش و رفتار بانوان باشیم؟ هدف کشورهای غربی از این نفوذ در بطن جوامع اسلامی و خانواده ها جز دور ساختن جوامع از مبانی اسلام ناب و از بین بردن فرهنگ متعالی کشورهای اسلامی نیست.
آنچه برای سلامت جامعه مهم بوده و باید به آن توجه ویژه شود یقینا توجه به مکارم اسلامی نظیر حجاب و عفاف است که در سالیان متمادی توسط کشورهای غربی مورد هجمه واقع شده و به نوعی در صدد مقابله با آن برخاسته اند و از راه های مختلف حملات سنگینی برای جایگزینی اهداف خود با توانمندی های جوامع اسلامی وارد شده اند.
پوشش امروز که در بسیاری از کشورهای اسلامی نظیر ایران رواج یافته و گویای تاثیرات مستقیم فرهنگ غربی بر خانواده ها و جوامع است، نماد بارز دشمنی غرب با مبانی اسلام و تهدیدی برای امنیت اجتماعی اقشار مختلف به خصوص بانوان است؛ یعنی همان نکته ای که از سالیان دور توسط حکمرانان غربی مورد توجه بوده و اندک اندک در صدد اجرای کامل آن هستند.
اینکه ایرانیان از دوران باستان علاقه و دلبستگی خاصی به رعایت حجاب داشته اند و در تمام ادوار مورد هجمه دشمنان واقع شده اند، خود نشانگر اهمیت حجاب و عفاف در این کشور و تلاش معاندین برای برخورد و مقابله با آن است.
حال به روزگار فعلی می آییم. امروز دیگر باید به این نکته اذعان کرد که حجاب اسلامی جزو مهجورترین اصولی است که در جامعه اسلامی به آن توجه می شود. نه متولی درست و حسابی دارد و نه حامی با اصل نسب! نه کسی برایش سینه چاک می کند و نه نهادی برایش جان می سوزاند! نه فکری به حال مردم می کنند و نه مردم فکری به حال حجاب!
اینکه امروز در خیابان ها انواع مدل ها و چهره های برگرفته از آرایش غربی را مشاهده می کنیم و در انتظار اقدام برای برخورد با آن ها هستیم شاید خواسته ای نامعقول و نادرست باشد. چراکه دیگر متولی اصلی برخورد با مصادیق بدحجابی هم مشخص نیست.
امروز نه نهادهای فرهنگی خود را مکلف به برخورد می دانند و نه دستگاه های انتظامی و قضایی! امروز همه خود را مبری از تهمت می دانند و تنها مشکل را به ماهواره و نفوذ در بطن خانواده مربوط می دانند. البته تنها برای توجیه اقدامات انجام نداده خود!
امروزه دیگر نه در خیابان می توان اثری از برخورد با مصادیق بدحجابی و شاید به تعبیر بهتر بی حجابی دید و نه در پارک ها و اماکن عمومی خانوادگی می توان اثری از عفت و حجاب مناسب برای حضور تمام خانواده ها را شاهد بود! گویا به عقیده مسئولین پوشش های آنچنانی عادی شده!
گویی دیگر امروز نه تنها خانواده ها بلکه جامعه هم باید پاسخگوی بی مبالاتی افرادی باشد که برای برخورد با حجاب غربی و اروپایی خود را ملزم به رعایت حریم تعریف شده می دانند اما در برابر درخواست های بی مورد برگزاری کنسرت ها و برنامه های آنچنانی پاسخی نداشته و به راحتی آب خوردن مجوز ارائه می کنند!
شاید مسئولینی که امروز برای مقابله با اوضاع وخیم بدحجابی در جامعه انتخاب شده اند خود را مکلف به حفظ حریم بدحجابان بدانند اما باید به این نکته دقت داشته باشند که فردای امروز هم برای آنان است و قطعا برخورد هایی این چنین با خودشان هم صورت خواهد پذیرفت.
اینکه دین اسلام برای حجاب تمام افراد اعم از بانوان و آقایان حریمی تعیین کرده و خواستار توجه به این حریم شده قطعا دلایل بسیاری دارد که حراست از حریم جامعه و خانواده تنها یکی از آن ها و شاید در ایران اسلامی اصلی ترین آن شناخته شود. اما متاسفانه امروز دیگر شاهد هستیم که گویا ارزش های غربی جایگزین ارزش های انقلابی و اسلامی شده است.
امید به روزی که مقوله حجاب و عفاف در جامعه به روزهای گذشته خود بازگردد و شاهد روزهای خوش انقلابی گری به جای سهل انگاری در ازای وظایف مطروحه و تقابل با همدیگر به دلیل انجام نشدن امورات در جامعه باشیم.
انتهای پیام/
