نامه چهل و هفتم نهجالبلاغه، مربوط به وصیّت امام (ع) به فرزندشان امام حسن (ع) و امام حسین (ع) پس از ضربت ابن ملجم بوده که در ماه رمضان سال ۴۰ هجری در شهر کوفه مطرح شده است.
نامه چهل و ششم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به یکی از فرمانداران در سال ۳۸ هجری است که نوشتهاند این نامه به مالک اشتر نوشته شد.
نامه چهل و چهارم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به زیاد بن أبیه در سال ۳۹ هجری است که امام با خبر شد، معاویه نامهای به او نوشته، و به بهانه اینکه زیاد برادر معاویه است میخواهد او را فریب دهد.
نامه چهل و سوم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به مصقلة بن هبیره شیبانی، فرماندار اردشیر خرّه «فیروزآباد» از شهرهای فارس ایران است که در سال ۳۸ هجری نوشته شد.
نامه چهل و دوم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به عمر بن ابی سلمه مخزومی فرماندار بحرین، پس از نصب نعمان بن عجلان زرقی در سال ۳۶ هجری است.
نامه چهل و یکم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به یکی از فرمانداران است که در سال ۳۸ هجری طبق نقل خوئی یا ۴۰ هجری به نقل طبری نوشته شده است.
نامه چهلم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به یکی از فرمانداران در سال ۴۰ هجری است.