نامه چهل و چهارم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به زیاد بن أبیه در سال ۳۹ هجری است که امام با خبر شد، معاویه نامهای به او نوشته، و به بهانه اینکه زیاد برادر معاویه است میخواهد او را فریب دهد.
نامه چهل و سوم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به مصقلة بن هبیره شیبانی، فرماندار اردشیر خرّه «فیروزآباد» از شهرهای فارس ایران است که در سال ۳۸ هجری نوشته شد.
نامه چهل و دوم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به عمر بن ابی سلمه مخزومی فرماندار بحرین، پس از نصب نعمان بن عجلان زرقی در سال ۳۶ هجری است.
نامه چهل و یکم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به یکی از فرمانداران است که در سال ۳۸ هجری طبق نقل خوئی یا ۴۰ هجری به نقل طبری نوشته شده است.
نامه سی و پنجم نهجالبلاغه، مربوط به نامه به عبدالله بن عباس پس از شهادت محمد بن ابیبکر در مصر است که در سال ۳۸ هجری نوشته شده و علل سقوط مصر بیان شده است.
نامه سی و سوم نهجالبلاغه، مربوط به هشدار نسبت به تبلیغات دروغین یاران معاویه در مراسم حج است.
نامه بیست و هشتم نهجالبلاغه مربوط به جواب نامه معاویه و یکی از نیکوترین نامههای امام است که پس از جنگ جمل در سال ۳۶ هجری نوشته شد.