به گزارش اروم نیوز، با شروع اعتراضات ملت ایران به ستم های رژیم شاهنشاهی که بیش از نیم قرن بود بر تمام منابع و ثروتهای ایران چنگ زده و کوچکترین ارزشی به مفهوم انسانیت قائل نبودند، جهان تجربه تازه ای کسب می نمود.
تجربه ای که پیش از آن هرگز مشابهش نبود. مردمانی که با دستانی خالی در مقابل دژخیمانی که از سوی قدرتهای استکباری تمام و کمال حمایت می شد به پا خاسته و خواستار پیچیده شدن نسخه حکومتی بودند که از طرف انگلیسی ها به ایران تجویز شده بود.
زمزمه های انقلاب اسلامی از سال ۱۳۴۲ شروع شده بود و شاه و حامیانش در آن تاریخ حتی کوچکترین شانسی برای معترضانشان نمی دیدند. اما دور اندیشی امام راحل بسیار جالب بود. همانجا که گفت: سربازان من در گهواره ها هستند.
این سخن امام در آن تاریخ بسیار مهم و ارزشمند بود، زیرا نقش جوانان در سال ۵۷ بی بدیل، ارزشمند و غیرقابل انکار بود و آنها بودند که انقلاب اسلامی مردم ایران را به سرانجام رساندند.
با شعله ور شدن اعتراضات مردمی در سال ۵۶ و تظاهرات گسترده مردم و وصل شدن این اعتراضات به وقایع پایانی سال ۵۷ رژیم که حال می دید مردم آگاه شده و دیگر حاضر به اطاعت از رژیمی فاسق نیستند چشم امیدی به نظامیانش داشت تا به واسطه آنها با انقلابیون برخورد و با زور اسلحه و قدرت توپ و تانک آنها را به سکوت کشاند.
با وارد شدن امام خمینی(ره) به کشور در تاریخ ۱۲ بهمن و اعلام اینکه ارتشیان دلاور یاور ملت ایران در پیروزی انقلاب اسلامی باشند، آنها دسته دسته به مردم پیوستند و با خالی کردن پادگانها یأس و نومیدی را به اردوگاه طاغوتیان کشاندند.
ارتشی که توسط نیروهای خارجی برای حفظ منافع آمریکا و رژیم پهلوی تعلیم دیده و مسلّح شده بود، درست در زمانی که رژیم نیازمند وفاداری و ادای دین این نیروی عظیم بود از دیدگاه رژیم و ناظرین بیرونی انقلاب، به طور غیر منتظره‌ای به او پشت کرده و با شرکت در حماسه بزرگ انقلاب اسلامی ایران حماسه‌ای نو پدید آورد و از دهانه سلاح‌های پیشرفته آنان به عوض گلوله‌های داغ، گل‌های سرخ محمّدی بیرون جهیدند و بجای کشتار و برادر کشی، شعار (ارتش فدای ملّت) فضای کوچه و خیابان شهرهای ایران را عطر آگین نمود و ارتش ایران به اقیانوس متلاطم توده مردم گره خورد و طاغوت و طاغوتیان را در خود حل کرد.
در وقایع انقلاب اسلامی گرچه تعدادی از سران خودفروخته طاغوت همراه با فرعون بودند اما بدنه ارتش که همان ملت ایران بود همدل با انقلابیون بودند و خواستار همراهی آنها. از این جهت بود که امام خمینی(ره) در یکی از سخنرانی هایش در پاریس گفت: «شما خیال کردید که همه ارتش مثل این چند تا الدنگند که بجان مردم افتاده‌اند؟ نه همه آنها اینطور نیستند. آنها به ما پیغام دادهاند ما حاضریم؛ پیغام دادند. اگر وقتش شد آنها هم حاضرند براى کارها».
ایشان همچنین طی اعلامیه‌ای در مورخه ۴/۸/۵۷ خطاب به رؤسای ارتش فرمودند: «ایران کشور شماست و ملّت ایران ملّت شماست به ملّت بپیوندید، من می‌دانم بسیاری از شما به ملّت و کشور و اسلام وفادار هستید و از این کشتارها و غارتگری‌های شاه خائن و بستگانش و جنایتکاران بین المللی ناراحت هستید. گاهى مطالب شما به من مىرسد. ملّت شما لحظات حساسى را مىگذراند و شما بیشتر از دیگران پیش خداى بزرگ و ملّت شجاع و نسل‌هاى آتیه مسئول هستید؛ همتى دلاورانه کنید و زنجیرهاى اسارت را پاره کنید و مجال به این خائن به اسلام ندهید، و سرفرازى را براى خود و ملّت خود بیمه کنید. خداوند تعالى مددکار خدمتگزاران به اسلام و کشور است.» (صحیفه نور، ج ۴، ۱۵۷)
امام خمینی (ره) طی مصاحبه‌ای با تلویزیون آمریکا در مورخه ۱۵/۸/۵۷ نیز خطاب به ارتش فرمودند: «امید این را داریم ارتش هم که از خود این ملّت است و ملّت برادر اوست پشت به این ملّت نکند و در کنار ملّت قرار گیرد.»
نقطه اوج حمایت ارتش از انقلاب حضور همافران نیروی هوایی در محل اقامت امام راحل بود.
رژه همافران و درجه داران نیروی هوایی در مدرسه رفاه، در حضور امام به روز ۱۹ بهمن حرکت نمادینی بود از پیوستن ارتش به انقلاب، سرانجام هنگامی که در اواخر شب ۲۰ بهمن همافران در پایگاه دوشان تپه پس از مشاهده فیلم مراسم استقبال از امام خمینی در فرودگاه مهرآباد به سردادن شعار و طرفداری از انقلاب و امام پرداختند، مورد هجوم تیپ جاویدان از لشکر گارد شاهنشاهی قرار گرفتند.
برخورد میان همافران و گارد و پیوستن و یاری مردم به همافران سرآغاز یک سلسله رویاروئی های نظامی میان انقلابیون با نظامیان شد که به گونه ای برق آسا، در کمتر از ۴۸ ساعت با تصرف پادگانها، کلانتریها و. . . به نفع انقلاب به پایان رسید.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، روز ۱۹ بهمن به عنوان روز نیروی هوایی نامگذاری و هرساله مراسمی در جهت گرامی داشت این روز برگزار می شود. روزی که نماد بیعت ارتش و همافران ارتش با امام راحل و راه حق ولایت است.
انتهای پیام/
