به گزارش اروم نیوز معصومه آباد ۳۳ روز پس از آغاز جنگ عراق علیه ایران در تاریخ ۲۳/۷/۱۳۵۹ به همراه سه زن دیگر به نام‌های فاطمه ناهیدی، شمسی (مریم) بهرامی و حلیمه آزموده در حال مأموریت هلال احمر، در جادهٔ ماهشهر به آبادان به اسارت نیروهای عراقی درآمد.
وی ابتدا به اردوگاه مرزی تنومه و سپس به زندانهای استخبارات و الرشید و چندی بعد به اردوگاه موصل و الانبار برده و سه سال و شش ماه بعد در تاریخ ۰۱/۰۲/۱۳۶۲ آزاد شد.
استقامت و نجابت معصومه آباد که در زمان اسارت ۱۷ سال سن داشت برای بسیاری از هم بندی های این زن جوان بعدها به شیوه های مختلف بازگویی شده است.
معصومه آباد هم اکنون عضو چهارمین دوره شورای شهر تهران است. او در انتخابات این دوره در لیست آبادگران ایران اسلامی قرار داشت.
وی مدتی در دانشگاه لندن در رشتهٔ «جنین‌شناسی» تحصیل کرد اما پس از مدتی این رشته را رها کرد و به ایران برگشت و در دانشگاه شهید بهشتی در رشتهٔ بهداشت باروری دکتری گرفت. خانم آبادهم اکنون رئیس هیئت مدیرهٔ نظام پزشکی ایران است.
معصومه آباد بعداز آزادی از اسارت نیروهای بعثی خاطرات خود را به صورت کتابی تحت عنوان ” من زنده ام” در ۵۵۰ صفحه تدوین کرد. خاطرات این بانوی ایرانی بعداز چاپ به سرعت مورد استقبال خوانندگان قرار گرفت و هربار هزاران نسخه از آن چاپ و منتشر شد.
این کتاب که هم اکنون برای ۱۷۸ مین بار چاپ و منتشر شده دارای ۸ فصل با عناوین کودکی، نوجوانی، انقلاب، جنگ و اسارت، زندان الرشید بغداد، انتظار، اردوگاه موصل و خیبر و عکس و اسناد است.
معصومه آباد در این کتاب با انشایی پر از درد و احساس گوشه هایی از وضعیت خود و هم بندانش را در زندان رژیم بعث توصیف می کند، نحوه پردازش به موضعات و سبک نگاه نویسنده در توصیف ابعاد خاطرات به گونه ای است که خواننده به محض گشودن کتاب برای خواندن آن تا انتها باز نمی ایستد.
مقام معظم رهبری در تقریظی که ابتدای این کتاب نوسته اند، می فرمایند: ” کتاب را با احساس دوگانه اندوه و افتخار و گاه پشت پرده اشک خواندم و برآن صبر و همت و پاکی و صفا، و برای این هنرمندی در مجسم کردن زیبائیها و زشتیها و رنجها و شادیها آفرین گفتم. گنجینه یاد و خاطرات مجاهدان و آزادگان، ذخیره عظیم و ارزشمندی است که تاریخ را پربار و دلها و آموختن ها را پرشمار می کند. خدمت بزرگی است آنها را از ذهن و حافظه بیرون کشیدن و به قلم سبز و نمایش سپردن.”
سید علی خامنه ای ۱۳۹۲/۷/۵
انتهای پیام/
