به گزارش اروم نیوز، نوروز! یا روز نو.روزی که معرف و شهرت نور و خورشید است و نو شدن آن.مداومت مبارزه استعاری شب و روز در چمبره تکامل.جایی که مبارزه همه ی شر در مقابل همه ی خیر، به سود نیروی خیر میل می کند و خیر تنها پیروز میدان است. هر بار و در هر سال و چرخه این مداومت گردش می کند و درپایان به نقطه ی می رسد که استعاره از پیروزی مطلق خیروظهور همیشگی نور وخورشید است. این نقطه همان روزنو و نوروز است.
عید وبهار؛ و نشانه بعد خضری این پیروزی. و زنده شدن طبیعت و رویش جان آن نشان مسیحایی این پیروزی.این روز ، روز ظهور حق است آنچانکه در احادیث و روایات بدان اشارت رفته است. روزی که عصر غیبت عصر ظهور می شود و حجت امامت و ولایت بر مدار خود قائم و برصراط خود دلیل و برچشم ظلم و ظلمت تیر نور، نور برهنه تر از حقیقت.
زمستان با سردی و کاهش گرما بر نور و دختر او آتش تا آخرین رمقها غالب می آید، اما در واپسین نفسها ، نور افشانی و گرما بخشی خورشید عالم تاب شروع می گیرد و زمین نیمه جان ودل مرده و خاک از یخ افسرده را زنده و بیدارمی کند. نیروی سردی افزای ظلم و ظلمت جهان انسانی را فرا می گیرد و جانها به لب می آید، اما امیدها نه ! مبارزه ادامه دارد تا دست خورشید عالم تاب حجت الهی از پس پرده غیب بر در آمده و این دور یکسره برمدار خیر می گردد و همه چیز به عدالت جایی خود می¬یابد.
عید نوروز و مذهب:
آورده اند که در زمان حضرت رسول (ص) در نوروز جامی سیمین که پر از حلوا بود برای پیغمبر هدیه آوردند و آن حضرت پرسید که این چیست؟ گفتند که امروز نوروز است. پرسید که نوروز چیست؟ گفتند: عید بزرگ ایرانیان. فرمود: «آری، در این روز بود که خداوند عسکره را زنده کرد. پرسیدند عسکره چیست؟ فرمود عسکره هزاران مردمی بودند که از ترس مرگ ترک دیار کرده و سر به بیابان نهادند و خداوند به آنان گفت بمیرید و مردند. سپس آنان را زنده کرد و ابرها را فرمود که به آنان ببارند.» از این روست که پاشیدن آب در این روز رسم شده. سپس از آن حلوا تناول کرد و جام را میان اصحاب خود قسمت کرده و گفت کاش هر روزی بر ما نوروز بود.
هم چنین گفته اند: در عصر خلافت امیرمومنان على(ع), مجوسیان چند ظرف نقره که در آن شکر ریخته بودند, در نوروز به آن حضرت هدیه کردند, آن حضرت هدیه آنها را پذیرفت و شکر ها را بین یاران خود تقسیم کرد, و آن ظروف را به عنوان جزیه (مالیات سرانه آنها) قبول کرد. بنابر همان روایت امام صادق(ع), حادثه شگفت زنده شدن هزاران نفر از بنى اسرائیل قبل از اسلام ـ به فرمان خدا که در آیه ۲۴۳ بقره به آن اشاره شده است ـ در نوروز رخ داده است.
پس از ظهر اسلام و گسترش آن به ایران زمین با توجه به کتب فقها و متون سنت از آداب نوروز در اسلام می توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- غسل نوروز: « اذا کان یوم النیروز فاغتسل…» وقتی نوروز شد غسل کن. بر طبق این حدیث غسل کردن از آداب نوروز محسوب می شود.
۲- هدیه نوروز: هدیه دادن در نوروز از قدیم الایام مرسوم بوده است. در اسلام نیز این رسم با همان کیفیت تأیید شده است. یعنی رسم هدیه دادن بطور کلی مورد پذیرش واقع شده است در برخی از موارد حتی معصوم سفارش داده بودند که به یکدیگر هدیه دهید.
۳- دید و بازدید: «… تهادو و تواصلو فی الله » بخاطر خدا به یکدیگر هدیه داده و صله رحم کنید. دید و بازدید و تبریک نوروزی به عنوان یکی از آداب نوروز برشمرده شده است با توجه به آن اسلام این رسم پسندیده را در نوروز تأیید کرده، هر چند در ایام دیگر سال واجب است و معنای آن اینست که در همه احوال صله رحم واجب بوده اما در نوروز این وجوب تأکید بیشتری داشته.
۴ و ۵- لباس تمیز پوشیدن و معطر شدن: « قال: اذا کان یوم النیروز فاغتسل و البس انظف ثیابک و تطیب باطیب طیبک…» وقتی نوروز شد غسل کن و بهترین و پاکیزه ترین لباسهایت را بپوش و با بهترین عطرها خو را خشبو ساز.
۶-روزه گرفتن: « اذا کان یوم النیروز… و تکون ذلک الیوم صائما.» وقتی نوروز شد در آن روز روزه باش. به موجب این حدیث روزه گرفتن از آداب نوروز است فقها نیز در باب روزه های استحبابی روزه اول نوروز را مستحب دانسته اند.
۷-نماز عید: « اذا کان یوم النیروز… فاذا صلیت النوافل الظهر والعصر فصل بعد ذلک اربع رکعات تقراً…»
انتهای پیام/
