به گزارش اروم نیوز، صنعت گردشگری و نیز جذب گردشگر و توریسم امروزه از بزرگترین و متنوع ترین صنعت های دنیا به حساب می آید، و بدون سیاست گذاری و تدوین اهداف و برنامه های علمی و جامع نمی توانیم شاهد رشد گردشگری بود.
انگیزه و مقصود گردشگر و یا مسافری که به شهری سفر می کند می تواند مواردی مانند طبیعت، آب و هوا، فرهنگ و هنر، آثار تاریخی،جاذبه های روستایی، مکان های مذهبی و همچنین جاذبه های اقتصادی آن شهر باشد، چیزی که با وجود برخی از شرایط مانند آثار تاریخی و توجه مسئولان و مردم می توان اشتیاق مسافران و گردشگران را به یک منطقه جلب کرد.
در استان آذربایجان غربی با توجه به شرایطی که در شهرستان میاندوآب از جمله سرسبز بودن، قرار گرفتن در چهارراه ارتباطی، وجود دو رودخانه دائمی، آب و هوای مناسب و آثار تاریخی می توان ادعا کرد این شهرستان دارای تمامی فاکتورهای بالقوه جذب گردشگر و توریسم است.
چیزی که در این میان هم حائز اهمیت است، بدون توجه و یا به گونه ای دیگر در گمنامی ماندن آثار تاریخی و مناطق گردشگری این شهرستان است که علی رغم وجود مناطق بکر و آداب و رسوم دیدنی و بسیاری موارد دیگر که ناشناخته مانده اند، به آن توجه چندانی نمی شود.
باید گفت گه تک تک ظرفیت های بالقوه شهرستان میاندوآب در صورت بالفعل شدن و شناساندن می تواند برای گردشگران و حتی خود مردم این شهر که متاسفانه شهرهای اطراف را محل گردشگری در اوقات فراغت خود انتخاب می کنند، وسوسه انگیز باشد.
از سویی نیز موقعیت خاص میاندوآب که در وضعیتی قرار دارد که به لحاظ قرار گرفتن در مسیرارتباطی چند استان همه روزه شاهد عبور و مرور مسافران زیادی است، این امر می تواند یک منبع عظیم درآمدزایی وپیشرفت وتوسعه منطقه باشد.
اما باید اذعان کرد و گفت که تنها داشتن این پتانسیل ها کفایت نمی کند و میاندوآب با وجود تمام زمینه ها نم یتواند شاهد شکوفا شدن قابلیت هایش در صنعت گردشگری باشد! بنابراین اگر بیشترین سهم از ناکامی در این صنعت را از جانب متولیان و مدیران استانی و شهری بدانیم بی راه نبوده است.
هر شهری که از اندک فضای طبیعی و رودخانه برخوردار بوده به سادگی با اجرای طرح های گردشگری از این فضاها بهره گرفته شده است، اما در میاندوآب متاسفانه به دلایل متعدد از ظرفیت بالقوه ای که زرینه رود در اختیار این شهر قرار داده است، غافل بوده و زرینه رود با موقعیت طبیعی و جغرافیایی با شرایط مناسب گردشگری از درآمدزایی صنعت توریسم بی بهره مانده است.
در کنار این جاذبه طبیعی می توان از آثار ومناطق زیبای دیگری نیز مانندپل تاریخی میرزا رسول، مسجد طاق، موزه،داش تپه، غار جبکلو،آبشار زیبای اوزان در روستان اوزون اوبه، مناطق سرسبز و زیبای روستاهای اطراف مانند قمیشلو،جا‌ن آقا، چاخیراحمد و غیره نیز نام برد که در این شهر وجود دارند که باید در جهت شناساندن آنها تلاش نمود وآنها را به مسافران شناساند واز سوی دیگر در جهت توسعه اقتصادی از آنها بهره برد.
لازم است مسئولین استانی و شهرستانی با هدف گذاری جهت بسترسازی و فراهم شدن زمینه های استاندارد گردشگری در این شهر و منطقه اقدام کنند و اگر خواستار رونق صنعت گردشگری در منطقه هستند مدیریت فرهنگی خود را توسعه داده و با صرف هزینه های پژوهشی زمینه را برای تدوین برنامه های کاربردی که منجر به تقویت جذب گردشگر در منطقه گردد را تقویت نمایند و از سویی نیز تلاش لازم را برای آشنایی با مناطق بکر و ناشناخته انجام دهند.
انتهای پیام/
