به گزارش اروم نیوز، اعتیاد به عنوان ام الفساد، خود زمینه و بستری برای دیگر جرائم و معضلات اجتماعی پدید می آورد. ایران به عنوان کشوری که در مسیر ترانزیت یکی از مهمترین محورهای حمل و نقل موادمخدر قرار گرفته، آسیبهای بسیار دیده و افراد بسیاری نیز در جهت مقابله و مبارزه با آن جان خود را از دست داده وشهید شده اند.
از لحاظ جغرافیایی همسایه های شرقی ایران افغانستان و پاکستان هستند. دو کشوری که همواره شورش، درگیری، جنگ و نا امنی بر آنها حکمفرما بوده و نیروهای امنیتی و پلیسشان توانایی مقابله جدی و عملی با قاچاقچیان و باندهای بزرگ قاچاق موادمخدر را ندارند وموادمخدر به صورت گسترده در مزارع آنها کشت می شود.
نبود نظارت بر مرزها از طرف این دو کشور کار جمهوری اسلامی را در امر مبارزه با موادمخدر سخت تر و دشوارتر کرده و انرژی بسیاری را از سرمایه های انسانی و همچنین مالی کشورمان می گیرد.
علاوه بر موارد فوق، دشمنان این مرز و بوم برای رسیدن به اهداف شوم خود، گسترش اعتیاد و تمایل به انواع اقسام موادمخدر را می خواهند در جامعه پیاده کنند و جوانان کشورمان را به افرادی بی هویت و بی اراده تبدیل کنند و سرمایه های گرانقدر جامعه را که می توانند برای آینده و پیشرفت کشور مثمر ثمر باشند از رده خارج کنند.
امروزه علاوه بر موادمخدر سنتی که از سالهای دور در کشور موجود و قاچاقچیان مبادرت به قاچاق آن می کردند، موادمخدر صنعتی به طور گسترده ای شایع شده و بیش از هر چیز دیگری سلامتی و آینده جامعه ایرانی را تهدید می کند.
مخدراتی که مصرف تنها یکبار آن، اعتیاد ابدی می آورد و اثرات بی بازگشتی از خود برجای می گذارد که هزینه های فوق العاده عظیمی را بر خانواده ها تحمیل می کنند.
هزینه هایی که از پول گرفته تا طلاق، افسردگی، قتل، خودکشی و … را شامل می شود. موادمخدر و اعتیاد تباهی نسلها و فروپاشی خانواده ها و تزلزل بنیان آن را در پی دارد.
آذربایجان غربی اکنون یکی از مراکز مهم تولید موادمخدر صنعتی در سطح کشور شده و شهرهای جنوبی مرزی استان با آشپزخانه هایشان، پلیس و نیروهای امنیتی را بیش از پیش به این مسئله درگیر کرده و این شهرها به مرکزی برای بارگیری وانتقال موادمخدر صنعتی به دیگر شهرهای آذربایجان غربی و همچنین سایر نقاط کشور شده است.
کیست که نداند برخی از شهرهای استان به مرکز تولید موادمخدر صنعتی در کشور تبدیل می شوند و این به نوبه خود معضلات جدی برای شهروندان آذربایجان غربی ایجادخواهد کرد.
وزیر کشور در روزهای اخیر طی مصاحبه ای از چهار استان آذربایجان غربی، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان به عنوان استانهایی نام برد که در آن طرحهای ویژه ای برای مقابله با موادمخدر به اجرا درخواهد آمد.
طرح جامع صیانت که در این چهار استان اجرا خواهد شد در جلسه اخیر ستاد مبارزه با موادمخدر کشور به تاریخ ۳۱ خرداد تصویب شد و خود نشانگر بحرانی بودن وضعیت در این مناطق است. مناطقی که سه تای آنها مرزی بوده و در مسیر ورود و همچنین خروج موادمخدر از کشور قرار دارند.
هزینه هایی که کشورمان در دهه های اخیر برای مبارزه با موادمخدر پرداخته است شاید با طیف بسیار وسیعی از کشورهای حتی ثروتمند و پیشرفته نیز قابل مقایسه نیست و به نوعی آنها باید خود را مدیون ایران اسلامی بدانند که راه را بر سوداگران مرگ بسته و مانع انتقال بدبختی به سرزمینهای آنها می شوند. اما اروپائیان در مقابل به جای تقدیر و تشکر بر طبل نقض حقوق بشر توسط ایران آن هم به واسطه مجازات قاتلان خاموش جامعه می زنند و خواستار عدم مجازات آنها می شوند.
اما مسئله ای قابل تأمل در این بین دیده می شود و آن هم آذربایجان غربی چرا باید در لیست چهار استان مطرح کشور در زمینه موادمخدر قرار گیرد، شاید بیکاری گسترده جوانان، آمار بالای بی سوادی، نبود واحدهای تولیدی و صنعتی، مرزی بودن آن، عدم اطلاع رسانی و آگاهی بخشی مسئولان متولی، سرمایه گذاری خاص دشمنان در این منطقه و به طور کلی پایین بودن شاخصه های توسعه انسانی که اخیراً از سوی استاندار اعلام شد، می تواند از دلایل آن باشد. در این بین مطرح شدن آذربایجان غربی به عنوان چهار استان کشور،مسئله ای است که بر خلاف سایر شاخصه ها حداقل در آن آخر نشدیم و در رتبه های برتر کشوری قرار گرفتیم.
امری که تلاش گسترده و مجاهدانه می طلبد تا با کوششی شبانه روزی مسئولان و متولیان استانی ، سعی در برطرف کردن این فضا از آذربایجان غربی باشند و با آگاهسازی و تنویر افکار عمومی و آموزش خانواده ها و جوانان راه را برای سایر جرائم و بزه های اجتماعی بسته تا جامعه ای سالم و پرنشاط را شاهد باشیم.
انتهای پیام/
