به گزارش اروم نیوز به نقل از تیار؛ عرصه ی اقتصاد میدانی است که در سال های اخیر نبرد واقعی در آن جریان دارد و اقتصاد مقاومتی ساز و کاری است برای حضور واقعی مردم در عرصه ی اقتصاد تا ساخت درونی قدرت برای نظام اسلامی همچون سد سدیدی در مقابل زیاده خواهی استکبار مستحکم گردد به همین دلیل از ابتدا بر حضور مردم در عرصه اقتصاد تأکید شده و می شود.
از دیدگاه امام خمینی(ره)، یکی از موضوعات بسیار مهم در رسیدن به اهداف و آرمانهای اصلی انقلاب اسلامی، رسیدن به خودکفایی و استقلال کامل و جامع در تمامی ابعاد می باشد به همین خاطر، این مهم بارها در سخنان امام عزیز تکرار شده است و ایشان همگان را برای تحقق این مهم دعوت و تشویق نموده اند.
از منظر امام(ره)، انقلاب اسلامی بدون استقلال همه جانبه، کامل نمی شود و حفظ این انقلاب، مستلزم رسیدن به خودکفایی و استقلال همه جانبه و قطع هرگونه وابستگی به دشمنان است و در غیر اینصورت شکست و یا انحراف انقلاب از مسیر و آرمانهای خود حتمی خواهد بود. در نگاه امام(ره) رسیدن به استقلال سیاسی بدون دستیابی به استقلال اقتصادی معنا ندارد و لازمه هر دوی اینها استقلال فکری – فرهنگی میباشد.
حضرت امام خمینی (ره) اصولا مردم را زمینه ساز اساسی بسیاری از فعالیتها در جامعه می دانستند و دولت را بر این مبنا معنا می کردند که پیوند مردم با دولت یک معیار اساسی در موفقیت دولت بود و شرط اساسی حفظ مملکت را این می دانستند که مردم مثل مادر دولت را در آغوش بگیرند و همه چیز را از خودشان بدانند.
ایشان این نگاه و رویکرد را یک نعمت الهی می دانستند که خدا به ما داده است و در صورتی که کفران نعمت شود و این نعمت از کف برود ما خودمان اسباب این می شویم که بدتر از آنکه بودیم بشویم.
از منظر امام خمینی(ره) وابستگی اقتصادی ریشه بسیاری از وابستگی های دیگر خواهد بود یعنی اگر مملکت وابستگی اقتصادی داشته باشد همه جور وابستگی دنبالش می آید این زمینه ی وابستگی می تواند موجب تحمیل نظرات مستکبران شود و وقتی دستمان را برای چیزی که نداریم دراز کنیم آن وقت زمینه ی تحمیل فراهم می شود به گونه ای که به صراحت می فرمایند: «وقتی ما چیزی نداشته باشیم که استفاده کنیم دستمان را دراز کنیم طرف آمریکا، او می تواند به ما همه چیز را تحمیل کند».
در دکترین امام ریشه ی نظری و فکری وابستگی باید خشکانده شود و این انگل مغزی باید علاج شود در غیر این صورت استقلال محقق نخواهد شد و این فقط مربوط به دولت نیست بلکه باید این فکر در توده ی مردم به وجود بیاید« تا این ملت بنای بر این نگذارد که ما باید همه چیزمان از خودمان باشد تا این بنا در توده ها نباشد و تا این مغزی که انگلی است و استعماری است عوض نشود و باورمان نیاید که ما هم آدم هستیم نمی توانیم استقلال پیدا کنیم».
همچنین « اگر چنانچه ما احتیاج داشته باشیم در ارزاقمان به خارج، این وابستگی برای ما اسباب این می شود که در امور سیاسی هم وابسته باشیم و ما باید وابستگی مان را از اجانب و غرب و شرق قطع کنیم اگر ما بخواهیم که مملکت مان یک مملکت مستقل آزاد مال خودمان باشد باید در این اموری که مربوط به اقتصاد است مربوط به فرهنگ ات مربوط به امور دیگر کشور است خودمان فعالیت کنیم و ننشینیم دیگران انجام بدهند.
حضرت امام خمینی (ره) پیش بینی می کرد که آمریکا بتواند همه ی قدرتها را دور خودش جمع کند و تحریم اقتصادی به وجود آورد آن زمان اگر ساخت درونی قدرت اقتصادی ضعیف باشد آسیب وارد خواهد آمد.
اگر یک مملکتی در اقتصاد خصوصا این رشته ی اقتصاد که نان مردم هست احتیاج به خارج پیدا کند و احتیاج مبرمی که نتواند خودش اداره کند باید دیگران او را اداره کنند این وابستگی اقتصادی آن هم در این رشته موجب این می شود که ملت ایران، مملکت ایران تسلیم دیگران شود.
با این دید از نظر امام(ره) حتی اگر دولتهای خارجی هم بخواهند نیازهای ما را برطرف کنند و کالا و خدمات عرضه کنند نباید قبول کرد و باید با اتکا به خود در حل ریشه ای مشکلات کوشید چرا که تا حرکت نکنیم به مقصد نخواهیم رسید. «مادام که در احتیاجات صنایع پیشرفته، دست خود را پیش دیگران دراز کنید و به دریوزگى عمر را بگذرانید قدرت ابتکار و پیشرفت در اختراعات در شما شکوفا نخواهد شد.» و «ما اگر خودمان یک امر ناقص هم داشته باشیم، بهتر از این است که [پیش] دشمن مان دست دراز کنیم و یک امر کامل از آنها بگیریم.» براساس همین دیدگاه است که تحریمهای اقتصادی نه تنها بازدارنده نیست بلکه با انتخاب راهکارهای مناسب و عزمی بلند یکی از بهترین فرصتها را در پیش پای ملت ایران برای رسیدن به استقلال اقتصادی و صنعتی قرار داده است که باید مغتنم شمرده شود. «این جنگ و تحریم اقتصادى و اخراج کارشناسان خارجى، تحفهاى الهى بود که ما از آن غافل بودیم.» و «این محاصره اقتصادى را که خیلى از آن مىترسند، من یک هدیهاى مىدانم براى کشور خودمان، براى اینکه محاصره اقتصادى معنایش این است که «ما یَحْتاج» ما را به ما نمىدهند. وقتى که ما یحتاج را به ما ندادند، خودمان مىرویم دنبالش. ممکن است یک ده سالى زحمت بکشیم، ده سالى گرفتارى داشته باشیم، اما نتیجه آخرش این است که بعد از ده سال خودمان هستیم.»
در این مسیر نیز فقط دولت مسئول نیست بلکه باید همه مردم در کنار سایر دستگاهها وارد میدان شده و کمک نمایند. در این حرکت عظیم، همه، از مسئولین و دستگاه ها گرفته که باید ببینند تصمیماتشان ما را به سمت وابستگی سوق میدهد یا رهایی از آن تا مردم که باید با پرهیز از کالاهای خارجی و لوکس و تشریفات زائد، بدانند خود نیز در کنار دولت وظیفه دارند و تلاش در این راه را جهاد در راه خدا بدانند.
به همین دلیل نتیجه می گیریم که وابستگی اقتصادی، سایر وابستگی ها را به وجود می آورد و نیاز اقتصادی موجب تحمیل دشمن می شود حضور در عرصه های اقتصادی یک تکلیف همگانی است.
وابستگی موجب رفتن زیر بیرق کفر می شود و فعالیت در جهت رفع وابستگی یک تکلیف شرعی و همگانی است ومردم باید حضور همه جانبه در اقتصاد داشته باشند.
نقش دولت در اموری که مردم می توانند انجام دهند هدایت و نظارت است و باید انحصار اقتصاد شکسته شود و به توده ی مردم بسط داده شود و هفتم اینکه اقتصاد اسلامی مرزبندی روشنی با اقتصاد سرمایه داری و کمونیستی دارد.
تلاش در جهت فراهم کردن سازوکار اجرایی کردن اقتصاد مقاومتی بعنوان موضوعی است که توجه به آن از سوی مسئولین ضروری به نظر می رسد چرا که رهبر معظم انقلاب با طرح مسئله اقتصاد مقاومتی قصد دارند کشور را به خودکفایی برسانند و وابستگی را که میراث شوم صدساله ایران است از ادبیات کشور حذف کنند.
انتهای پیام/