به گزارش اروم نیوز به نقل از آذرنــگاه، یکی از آرمان های اولیه انقلاب اسلامی و حضرت امام(ره) که به خوبی در قانون اساسی خصوصاً اصل ۴۳ قانون اساسی دیده شده تحقق عدالت اقتصادی از طریق ایجاد فرصت های مساوی برای همه افراد و آحاد جامعه است.
فاصله طبقاتی بعنوان یک معضل اجتماعی امروز در جامعه نیازمند ارائه الگوهای فرهنگی مناسب است که بیعدالتی اجتماعی ناشی از بوجود آمدن همین شکافها و اختلاف بین طبقات است.
گرایش به تجمل یک امر طبیعی و فطری است ولی مراد از تجملگرایی، شکل افراطی این گرایش است که پیامدهای زیانباری را بر اقتصاد سالم خانواده و جامعه برجا میگذارد و از مصادیق اسراف و مانند آن به شمار میآید.
در جامعهای که زندگی میکنیم چه میزان اختلاف طبقاتی وجود دارد؟ برای حل این معضل چه تدابیری اندیشیده شده است؟ جامعه امروز ما چه میزان از عدالت اجتماعی فاصله گرفته است؟ مهمترین پیامدهای ناشی از فاصله طبقاتی چیست؟
با توجه به شواهد، جامعه امروز قطعاً از عدالت و آرمانهای انقلاب فاصله گرفته که بوجود آمدن همین فاصله طبقاتی در جامعه برای همگان ملموس است و ناشی از بیعدالتی در برخی سطوح جامعه اجتماعی و فردی است .توزیع نابرابر ثروت در بین مردم، توزیع نابرابر امکانات در سطح مناطق مختلف شهری، خصوصیسازی بیبرنامه و عدم رعایت قوانین در این زمینه، سوء استفاده از اموال عمومی و بیت المال، نظام غیرعادلانه حقوق، فاصله گرفتن مسوولین از مردم، فراموشی مرگ و قیامت، خودنمایی، تقلید کورکورانه و چشم و همچشمی، بروز تشریفات و ترویج فرهنگ بیگانه را از مهمترین عوامل بروز تفاوت طبقاتی می توان اشاره نمود.
ظهور ماشینهای گران قیمت در خیابانها، خانهها و کاخ هایی با قیمتهای بالا با سونای خشک و بخار در اتاق خوابها خبر از وجود طبقهای ثروتمند در خوی میدهد. به جرات میتوان گفت کاخ های شاه در مقابل این خانه ها حکم کلبه را دارد. این انباشت ثروت را میتوان ناشی از زد و بندهای سیاسی و ناهنجارهای اقتصادی در کشور دانست.
بهرهگیری از فرهنگ غرب و ماهواره و جنگ مخملی”جنگ نرم” از عوامل تشدید کننده اختلاف ناشی از فاصله طبقاتی است. افزایش فاصله طبقاتی منجر به ایجاد فاصله شدید بین فقرا و ثروتمندان، ایجاد جو بیاعتمادی در جامعه و در نهایت ایجاد فردگرایی و انزوای اجتماعی میشود و پیامدهای منفی که افزایش فاصله طبقاتی به دنبال دارد، ایجاد بیمساواتی در جامعه است که فقرا روز به روز فقیرتر و ثروتمندان روز به روز ثروتمندتر میشوند و بسیاری از آسیبهای اجتماعی همچون فقر، بیکاری، دزدی، رشوهگیری و زورگیری ناشی از افزایش فاصله طبقاتی در جامعه است.
افراد با نگاه به تفاوت طبقاتی خود با دیگران امید به آینده خویش را از دست میدهند و تمایلی برای ازدواج پیدا نمیکنند، هماکنون ۸ هزار و ۵۰۰ نفر جوان در سطح شهرستان خوی از بیکاری و نبود اشتغال رنج میبرند که ۵ هزار نفر از آنان دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر و ۳ هزار و ۵۰۰ نفر دیپلم و زیردیپلم هستند و اینها جملگی از علل تأخیر ازدواج جوانان در جامعه امروزی دومین شهر استان آذربایجان غربی میباشد.
بطور کلی میتوان این چنین نتیجه گرفت که جلوگیری از بیعدالتیهای اجتماعی، رشوهخواری و رانت خواری، ریشهکنی فرهنگ چشم و همچشمی و ترویج فرهنگ قناعت، توجه به معنویت گرایی، توزیع عادلانه ثروت بین اقشار مختلف جامعه و تغییر نگرش نسبت به ایدهآلهای زندگی راهکارهایی است که باید در خصوص فاصله طبقاتی به آن توجه داشت.
خداوند در سوره مبارکه هود آیات ۱۵ و ۱۶ میفرماید:”مَنْ کانَ یُریدُ الْحَیاهَ الدّنْیا وَ زینَتَها نُوَفّ ِ إِلَیْهِمْ أَعْمالَهُمْ فیها وَ هُمْ فیها لا یُبْخَسُونَ أُولئِکَ الّذینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی اْلآخِرَهِ إِلاّ النّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فیها وَ باطِلٌ ما کانُوا یَعْمَلُونَ” کسانی که زندگی دنیا و زیور آن را بخواهند، مزد کارهایشان را در دنیا به طور کامل به آنان میدهیم و به آنان در آنجا کم داده نخواهد شد. اینان کسانی هستند که در آخرت جز آتش برایشان نخواهد بود و آنچه در دنیا کردهاند به هدر رفته و آنچه انجام میداده اند، باطل شده است.
همچنین در سوره مبارکه حدید آیه ۲۰ میفرماید: اِعلَمُوا انَّما الحَیوهُ الدُنیا لَعِبٌ وَ لَهوٌ وَ زینَهٌ وَ تفاخُرٌ بینَکم و تکاثُرٌ فی الاَموال و الاولادِ کَمَثَلِ غَیبٍ اَعجَبَ الکفار نَباتُهُ ثُمَّ یَهَیجُ فَتَریهُ مُصفَراً ثُمَّ یَکونُ حُطاماً و فِی الاخرهِ عَذابٌ شَدیدٌ وَ مَغفِرَهٌ مِن اللهِ وَ رضوانٌ وَ مَالحیوهُ الدُنیا الّا مَتاعٌ الغُرور.” بدانید که زندگی دنیا در حقیقت بازی و سرگرمی و آرایش و فخر فروشی به یکدیگر و فزونخواهی در اموال و فرزندان است. مَثَل آنها مثل بارانی است که رستنی آن باران کشاورزان را به شگفتی آورد. سپس آن کشت خشک شود و آن را زرد بینی. آنگاه خاشاک شود و در آخرت دنیاپرستان را عذابی سخت است و مؤمنان را از جانب خدا آمرزش و خشنودی است و زندگانی دنیا، جز کالای فریبنده نیست.
اوژن فنلاندن، جهانگرد اروپایی که در زمان قاجاریه به ایران سفر کرده بود، در خصوص شهر خوی چنین می نویسد: همچنان که به راست و چپ نگاه می کردم مانند الجزیره که دیده و از آن لذت برده بودم، خوی مانند شهری بزرگ به نظرم جلوه کرد. در جلوی ما حصار بلند کنگره داری که رنگ قهوه ایش از روی برف سفید نمایان بود، هویدا شد. درختان بسیاری در پشت این کنگره ها قرار گرفته اما خانه یا مناره ای که آن را شهری معرفی نماید وجود نداشت. پس از این که پلهای روی گودال های فراخ را طی کردیم به شهر وارد شدیم، از دروازه اول و دوم که پیچ میخورد، گذشته وارد کوچه های شهر شدیم، بناهایی که از دور دیده نمی شد ظاهر گشتند عموم خانه ها پست و با سطح زمین مساوی می باشند و هیچ یک نیست که ارتفاعش از دیوار شهر بلندتر باشد.
امروز اگر آقای اوژن فنلاندن زنده بود، باید می آمد و می دید که با گذشت قرنها هنوز هم در شهر خوی می توان خانه هایی پست تر از سطح زمین یافت که انسانهایی در آن زندگی می کنند.!
مقایسه تصویری برخی خانه های همین شهر خوی خودمان، نشان از فاصله طبقاتی در یک شهر ۲۰۰ هزار نفری می باشد و … تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
خانه شهروند خویی در انتهای منطقه جمشید آباد خوی (ابتدای اکبرآباد)
خانه پلاستیکی شهروند خویی در بالای یک مغازه
انتهای پیام/ب