به گزارش اروم نیوز و به نقل از شنوباس ؛
حاجی احمد حمیدی متولد سال ۱۳۱۱ در شهر اشنویه است.وی از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۶۰ هجری شمسی خبرنگار روزنامه اطلاعات در اشنویه بوده است، روزنامه ای که تصویر تیتر ماندگار آن ” شاه رفت ، امام آمد” این روزها مردم را به فضای پرشور و هیجان بهمن ۵۷ می برد.
حاجی احمد حمیدی چنین می گوید که بهترین عکس ها و گزارشات خبری خود را از تظاهرات مردم اشنویه در بهمن ماه ۱۳۵۷ گرفته است، عکس ها و گزاش هایی که به نظر خودش بهترین و پرشور ترین اخباری بودند که وی در طول ۲۸ سال فعالیتش در روزنامه اطلاعات به سراسر کشور مخابره کرده است. ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ روزی که دیکتاتور ظالم و متکبر ایران سقوط کرد…
وقتی که از وی پرسیدیم خبر سقوط شاه را از چه کسی شنیدی و چه احساسی پیدا کردی با جهره ای خندان و پراحساس که گویی همان لحظه را در درون خود ترسیم می کند جواب داد : ساعت های اول صبح بود و طبق معمول رادیو را برای شنیدن خبرها روشن کردم، اما برخلاف روزهای گذشته رادیو تهران مارک جمهوری و آهنگ های انقلابی پخش می کرد که تا به حال در این رادیو نشنیده بودیم. گوینده رادیو به جای درود و سلام بر اعلی حضرت از مفاهیمی می گفت که برایمان عجیب و غریب بود، در همین لحظات بود که به صورت غیرمنتظره ای گفته شد ” شاه سقوط کرد، نظام شاهنشاهی فرو ریخت…”
وی بعداز کمی سکوت و با لحنی پرهیجان ادامه می دهد : باورم نمی شد. فوری به بیرون از خانه رفتم. دیدم مردم پیچ پیچ کنان به همدیگر می گویند شاه سقوط کرده!؟ “شاه از کشور فرار کرده… ” در این لحظات بود که دانش آموزان از مدارس بیرون آمدند و در خیابان امام فعلی در حالی که شعار میدادند “مرگ بر شاه مرگ برشاه” فضا را کاملاً عوض کردند ، بعداز تقریباً یک ساعت تمام مردم روستایی و شهری در خیابانها حضور پیدا کردند ، پیر و جوان، زن و مردم همگی با هیجانی خاص شعار میدادند مرگ بر شاه ، اسلام زنده و پاینده باد…شهر خیلی شلوغ بود، مردم سراسیمه به همدیگر نگاه می کردند…فوری دوربینم را برداشتم و تا توانستم از این شور و هیجان عکس گرفتم. از افرادی که روی شانه های دوستان خود با تمام توان شعار میدادند مرگ بر شاه مرگ بر شاه… از صف های طویل مردم از سه راه بانک ملی سابق تا فلکه انقلاب فعلی تمام این تصاویر برایم خیلی حالب و زیبا بود… تعداد قلیلی ماشین در خیابان بودند که با بوق و چراغ های روشن در خیابان مانور میدادند، عده ای از عشایر روستاهای اطراف که مسلح بودند ساعت ۵ بعدازظهر به محل ژاندارمری هجوم بردند، ژاندارمری سقوط کرد و اسلحه ها به دست مردم افتاد، شب هنگام بلافاصله برای حفظ امنیت شهر چند جوان انقلابی داوطلب شدند، شورای انقلاب شکل گرفت و … تمام این اتفاقات را به صورت گزارشی مفصل برای روزنامه اطلاعات فرستادم…
در این لحظه بود که فوراً از وی سوال کردم عکس هایی را که از تظاهرات بهمن ۵۷ گرفته است برای انتشار در اختیار شنوباس قرار می دهد؟ وی آه سردی کشید و با نهایت افسوسی که از چهره وی می بارید جواب داد : متاسفانه در ناامنی ها و هرج و مرج های اوایل انقلاب تمام عکس هایم از بین رفت…تمام آرشیو عکس هایم نابود شد… ضرر بزرگی که هرگز جبران نمی شود…
در حالی که در ذهنم به نحوه پیدا کردن این تصاویر و اینکه از چه کسی می توانم آنها را بگیرم فکر می کردم از وی در رابطه با دلایل خوشحالی مردم از سقوط شاه پرسیدم و خواستم در مورد شرایط و وضعیت سیاسی دوران شاه بگوید. وی با ادبیاتی تند که نشان دهنده عمق تنفر وی از حکومت شاه بود جواب داد : فضای دوره شاه فضایی بسته و خفقانی بود، شاه و عوامل وی انسانهایی خون ریز، متکبر، خود رای و بسیار ظالمی بودند، بهمین خاطر مردم از سقوط شاه و نظامش بسیار خوشحال بودند، خوشحالی که با هیچ زبانی نمی توان بیان کرد…
تصویر زیر یکی از تصاویر نادری است که توسط یکی از شهروندان در سال ۵۷ گرفته شده است و مردم را در حال تظاهرات نشان می دهد :
