ایران، کشوری دارای تنوع قومی و مذهبی است، این چندگانگی قومی-مذهبی از بدو پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از بسترهای جذاب برای تفرقه‌افکنی و ایجاد ناامنی است، در همین راستا، دشمنان انقلاب در اوایل پیروزی انقلاب با تحریک و حمایت برخی عناصر تجزیه‌طلب و افراطی قوم‌گرا، غائله قومیت‌ها (خلق کرد، خلق عرب، خلق ترکمن، خلق ترک) را با هدف تفرقه، جنگ داخلی و تجزیه ایران اسلامی رقم زدند که با هوشیاری حضرت امام (ره) و تلاش نیروهای امنیتی و پای کار بودن مردم به شکست انجامید.
از اوایل دهه ٩٠ شمسی، با یک توطئه تمام عیار انگلیسی، فصل جدیدی از تفرقه پیچیده مذهبی آغاز شد. رهبر معظم انقلاب با هوشیاری کامل با طرح «شیعه انگلیسی» و «سنی آمریکایی» از این توطئه ى شوم روباه پیر رمزگشایی نمودند.
در همین راستا، در اوج جولان گروهک های تروریستی‌‌ِ سلفی- تکفیری، و کشتار مسلمان توسط مسلمان ظاهری و به اسم اسلام، به ابتکار جمهوری اسلامی دو همایش بزرگ در راستای مقابله با این توطئه برگزار شد.
ابتدا در بهمن ماه ٩٨، همايش ضد جريان شيعه انگليسي در شهر قم، مركز علمی شيعيان جهان اسلام برگزار شد و علما و اندیشمندان بزرگ شیعی با موضع گیری و افشاگری علیه جریان شیعه انگلیسی، به مرزبندی صریح با آن پرداختند.
سال بعد، در شهریور ماه ۹۵، همایش مشابهی علیه جریان های سلفی تکفیری در چچن برگزار شد. این بار علمای مشهور اهل سنت به خصوص شیخ الازهر در مرکز کشوری که بسیاری از فرماندهان داعش از آن بودند، علیه گروهک های سلفی تکفیری موضع گیری و افشاگری کردند.
در چند سال اخیر، شاهد نوع جدیدی از تفرقه افکنی با هدف ایجاد ناامنی هستیم. این تفرقه افکنی جدید، در بستر قومیت، با چاشنی ملی گرایی علیه برخی همسایگان ایران در حال انجام است. توطئه جدید، عمدتا با رویکرد ترکِ آذری ستیزی علیه آذربایجان، عرب ستیزی علیه عراق، و در ماه های اخیر، با افغان ستیزی علیه افغانستان پیگیری می شود.
بزرگنمایی برخی اختلافات ار‌‌ضی یا آبی با همسایگان، پخش شایعات با هدف تحریک در ایام اربعین، انتشار گسترده بعضی کلیپ های تقطیع شده یا قدیمی یا مواضع تاییدنشده توسط مراجع رسمی نظام توسط پروپاگاندای رسانه ای جبهه استکبار در خارج و دنباله های داخلی آنها در همین راستا قابل ارزیابی است.
هر نوع اختلاف یا تهدیدی از جانب همسایگان توسط مراجع دیپلماتیک، امنیتی و نظامی با حساسیت در حال رصد و انجام اقدامات لازم است. کشاندن این مباحث به عرصه عمومی با هدف تحریک غیرت دینی یا ملی و احیانا انجام اقدامات خودسرانه از سوی برخی افراد افراطی و احساسی است که نتیجه ای جز هزینه تراشی و ناامنی برای کشور و دولت و مردم نخواهد داشت.
انتهای خبر/
