به گزارش اروم نیوز، آذربایجان به تنوع و کیفیت غذاهایش معروف است، دست پخت آشپزهای زبردست این دیار به دهان خیل عظیمی از ایرانی‌ها و خارجی‌ها مزه کرده و طعم لذیذ و جاافتاده‌اش در خاطر مسافران و میهمانان وسوسه‌کننده و اشتهاآور است، به قول آذری‌ها «دادی داماغیندا قالیبدی (طعمش در دھانش مانده است)»، مراد آنکه بسیار لذیذ و خوشایند بود.
قطعا بیشتر کسانی که به ارومیه یا خطّه آذربایجان سفر کرده اند طعم سیب زمینی غذای سنتی راچشیده اند ازهرکس که سراغ مکان برای خرید این غذای لذیذ را بگیری بدون شک آدرس کوچه مخابرات یا کوچه آگاهی را می دهند مکانی که با مرحوم حسن عیرانچی معروف شده است و اکنون با فروشندگانی جوان و پیر به کار خود ادامه می دهد.
اما پیش فروشندان این محل پیرمردانی هستند که سفارشتان با دستان چروکیده و لرزان پرمهر و زحمت‌کششان آماده می‌شود، لقمه‌ای که پدربزرگ‌ها برایتان می‌گیرند سرشار از حسی با جنس صمیمیت و احساس شادی و خودمانی بودن، انگار سال‌هاست که می‌شناسیم آنها را، با چنان وقار و تواضعی با شما گپ و گفت می‌کنند که لذیذ غذا خوردن برایتان دو چندان می‌شود.
اما جوان‌ها تند و تیز کار می‌کنند و سفارش می‌گیرند حتی گاهی برای جشن‌ها و مراسم هم سفارش دارند ،ویترین مغازه‌هایشان سیب‌زمینی و تخم‌مرغ‌هایی هست که با نظمی مثال‌زدنی روی هم چیده شده‌اند، تخم‌مرغ‌ها یک طرف، سیب‌زمینی‌ها یک طرف دیگر، گاهی هم سیب‌زمینی‌ها را سیخ کرده و با فلفل‌های تند قرمز و سبز تزئین می‌کنند.
عطرو تازگی و خوشمزگی این فست فود سنتی آذری ها به گونه ای است که هیچ کدام از فست فود های مدرن که اکنون در جای جای ارومیه بانماها و مکان های لوکس با آهنگ هایی لایت در حال فعالیت هستندو محتوای درون آن ها رازی است که برای کسی آشکار نشده است جای مغازه های سنتی و طعم لذیذ یرآلما کبابی ها و دوغ های محلی با چاشنی آوای رادیو و آهنگ های سنتی را نمی گیرد.
یرآلما کبابی فست فودی که به دور از مشکلات نبوده و با یک چرخ کوچه مخابرات و نشستن بر پای درد دل سیب زمینی فروشان میتوان به مشکلات این صنف پی برد
خبرنگار اروم نیوز به منظور بررسی مشکلات سیب زمینی کبابی فروشان به سراغ قدیمی ترین فرد شاغل در این صنف رفته است:
«میر علی میری»، یار دیرینه حسن اَیرانچی است. او همچنان در کوچه معروف به «یرآلما کوچه سی» مشغول پیچیدن لقمه ای پدرانه برای مشتریانش است. مغازه ای که سال هاست به همان مدل قبلی مانده و مشتریان خاص و پایه خود را دارد.
وی متولد ۱۳۳۷ در ارومیه است. کار یرآلما کبابی(سیب زمینی تنوری) را از ۸ سالگی در مقابل سینما تربیت ارومیه آغاز کرده و پس از پیروزی انقلاب از سال ۵۷ مغازه ای در کوچه مخابرات ارومیه به همراه یار دیرینه اش حسن ایرانچی خریده و هرکدام در گوشه ای جداگانه مشغول به فروختن بودند. «سید» سیب زمینی و «حسن» اَیران(دوغ) محلی.
هرکدام از مشتریان پس از دادن هزینه یرآلما کبابی(سیب زمینی تنوری) به سراغ صندوق دیگر در گوشه مغازه می رود تا هزینه دوغی که خورده نیز جداگانه بپردازد. وقتی از او دلیل جدا بودن صندوق هایشان را پرسیدیم، او گفت: «حساب حساب است، کاکا برادر» صندوق هایمان جدا و دخل و خرج مغازه را نیز جداگانه پرداخت می کردیم تا دوستی دیرینه مان بر سر مال دنیا لطمه ای نبیند. الحمدالله رزق و روزی نیز کفاف زندگی مان را می داد.
نوستالژی کباب سیب زمینی با بوی تخم مرغ، برند غذایی است که در سال های اخیر میزبان مهمانان زیادی در شهرمان بوده است…
غذایی که پس از سال ها هنوز مشتریان پر و پا قرص خود را دارد و از هرکدام که علت حضورشان در این مغازه را می پرسی می گوید این مغازه سال هاست که به همین شکل مانده و ما را یاد دوران جوانی مان می اندازد.
حکایت های بسیاری در خصوص این ۲ همکار عجیب وجود دارد. از قهر بودن چندین ساله آن ها تا کار کردن های بدون اختلافشان در کنار یکدیگر! گویا به زبان بی زبانی به خصوصیات یکدیگر آشنا بوده و هرکدام به گونه ای در تلاشند تا خطوط قرمز همکار خود را رد نکنند.
سید، قهر بودن خود با مرحوم حسن اَیرانچی را رد می کند و می گوید: «من و مرحوم حسن هیچوقت باهم قهر نبودیم. فقط به این دلیل که حسن و من اختلاف سنی زیادی داشتیم حرف هایمان گویا از ۲ دهه متفاوت بود و به مزاج همدیگر خوش نمی آمد. ترجیح می دادیم سخنی نگوییم تا تلخی به وجود نیاید.»
سید و مرحوم حسن کارشان را از صفر آغاز کرده و با در آمدهای هر روزشان کارشان را رونق دادند تا توانستند مغازه ای خریده و کارشان را رونق دهند اما با این وجود، بیش از ۴۰ سال است در این شغل مشغول بوده و هر روز پای تنور سیب زمینی و پای شیر آب، دوغ محلی برای مردم آماده کرده اند.
هیچ گونه بیمه یا حمایتی در این سال ها متوجه آن ها نشده، بلکه پس از سال ها خدمت به مردم از سوی ارگان های مختلف نامه ها و تذکرات شفاهی جهت تخلیه مغازه هایی که با مهر و محبت برای مردم لقمه های پدرانه پیچیده و دوغ هایی پر از عشق خدمت مشتریانشان داده اند می آید و هیچ خبری از دادن وعده یا هزینه ای در قبال سرقفلی مغازه هایشان وجود ندارد. گویا سیب زمینی فروشان این کوچه قشر سوخته هستند!
میر علی میری از حمایت مسئولین در زمینه های مختلف انتقاد کرده و می گوید: «سال ها جانم را پای تنور، پختن و پیچیدن لقمه سیب زمینی برای مردم گذاشته ام اما هیچ ارگان یا بیمه ای نه تنها ما را حمایت نکرده بلکه به تقاضای خودم نیز جهت بیمه شدن پاسخ نمی دهند.
از سویی دیگر ارگان های مربوط جهت عملیات عمرانی در محدوده سینما تربیت پیاپی در حال فرستادن نامه های مکتوب و تذکرات شفاهی به مغازه داران جهت تخلیه مغازه هستند. در حالی که هیچ تضمینی برای زندگی ما پس از رها کردن کارمان نیست.»
در حین تمام این گفت و گو، به صندلی مخصوص حسن اَیرانچی که نگاه می کنیم متوجه جای خالی وی می شویم که پسرش «علی محرابی» اکنون به جای پدر مشغول ادامه فعالیت او می باشد تا مردم از دوغ مخصوص حسن اَیرانچی بی نصیب نمانند.
فرآورده این مغازه‌ها که صدها برابر مفیدتر از غذاهای فست‌فودی خارجی است، نیازمند توجه بیشتر مسئولان است تا این غذای دیرینه و معروف ارومیه همچون همیشه مورد استقبال مردم و میهمانان باقی بماند.
بی‌شک دوغ مخصوص ارومیه همراه با یئرآلما کبابی یکی از غذاهایی است که می‌تواند هرچند به طور محدود ولی باعث جذب گردشگر شده و با ثبت ملی آن ها می‌توانیم سبب ماندگاریشان شویم.
انتهای پیام/.
