به گزارش اروم نیوز به نقل از آذرنــگاه ،
ایمان ارکانی دارد که اگر کسی بخواهد به آن روی کند ، اول باید ارکان را بفهمد و اگر بنا بود که ما صرفا احکام دینی را با فهم عقلی خود بسنجیم و اگر بر امری دلیل نداشتیم (نه اینکه عقل بتواند اظهار نظری کند) ، آن را نپذیریم ، نیازی به دین وجود نداشت.
گفتنی است دُنبَلان اسمی است فارسی که در اصطلاح عامیانه به بیضه حیواناتی مثل گاو و گوسفند و مانند آن گفته میشود و غده‌ای است سفید و پر چربی که خوردنش در اسلام حرام اعلام شده است.
خداوند در قرآن می فرماید: و (پیامبر) چیزهاى پاکیزه را بر آنها حلال می کند و چیزهاى ناپاک (خبائث) را حرام.
احادیثی هم از معصومین (ع) وارد شده است که دنبلان از خبائث است.
(علل الشرائع) با استناد به ابان بن عثمان می نویسد: من به امام صادق (ع) گفتم: چگونه است که طحال گوسفند از محرّمات است ، با اینکه جزئى از گوسفند قربانى است؟
فرمود: براى ابراهیم (ع) قوچى از ثبیر (کوهى در مکّه) نازل شد تا او آن را قربانى کند ، ابلیس به نزد ابراهیم آمد و گفت: بهره مرا از این گوسفند بده؟ ابراهیم گفت: کدام نصیب؟ این گوسفند بهره پروردگار و قربانى مخصوص اوست که به فداء پسرم اسماعیل نازل شده است ، پروردگار متعال به او وحى کرد ، بهره ابلیس طحال گوسفند است ، چون آن قسمت محلّ تجمّع خون است و دو بیضه گوسفند نیز حرام هستند ، چون محلّ نکاح و مجراى نطفه می باشد ، پس ابراهیم طحال (سپرز) و خصیتین (دنبلان) گوسفند را به ابلیس داد، (قصص الأنبیاء(قصص قرآن)، ص: ۲۰۹)
حال دنبلان ضرر جسمی داشته باشد یا نه ، کسی که روح را می فهمد ، تاثیر شیطان در این اعضا و … را درک می کند و …
جواز و حرمت خوردن دنبلان حیوانات حلال گوشت مانند گاو و گوسفند و بز ، در کتب فقهی و فتوایی ، در احکام خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها نیز آمده است.
شیخ طوسی درکتاب ” الخلاف” در حکم “الخصیتان” می‌گوید: «عندنا یحرم»
در ادامه می‌نویسد: و قال الشافعی: هو مباح، و هو قول باقی الفقهاء. دلیلنا: إجماع الفرقه، و أخبارهم، و طریقه الاحتیاط. (رجوع شود، ج6، مسأله ۳۰، محرمات الذبیحه).
گرچه اهل تسنن همان‌گونه که شیخ تصریح کرده است ، خوردن خصیتان را که در فارسی آن را دنبلان گویند ، مباح می‌دانند ؛ لیکن تعبیر شیخ طوسی به “عندنا” گویای نظر ایشان مبنی بر اجماعی بودن حرمت آن در نزد شیعه است.
صاحب جواهر نیز حرمت آن را اجماع شیعه دانسته و می‌فرماید:«الثانی: المحرمات من الذبیحه التی لا أجد فیها خلافا معتد به کما اعترف به غیر واحد خمس بل الإجماع بقسمیه علیها، بل المحکی منهما مستفیض: الطحال و القضیب و الفرث و الدم و الأنثیان. ...» (جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام؛ کتاب الاطعمه و الاشربه، القسم الرابع فی الجامدات، الثانی: المحرمات من الذبیحه)
فتوای امام خمینی (ره) مبنی بر حرام بودن دنبلان است
دنبلان، در مسأله ۲۴۹۶ توضیح المسائل امام خمینى ره نیز یکی از اجزاى حیوانات حلال گوشت، که خوردن آن حرام می‌باشد، معرفی شده است.
در تحریر الوسیله نیز فرموده‌اند: «یحرم من الحیوان المحلل أربعه عشر شیئا: الدم و الروث و الطحال و القضیب و الفرج ظاهره و باطنه، و الانثیان …» (ج ۲، کتاب الاطعمه و الاشربه، القول فی الحیوان، مسأله ۲۷)
با این اوصاف تردیدی در حرام بودن بیضه (دنبلان ) حیواناتی مثل گوسفند و گاو و مانند آن ، به فتوای امام خمینی (ره) نیست.
علاوه بر اینکه خوردن دنبلان از نظر شرعی حرام است و از نظر پزشکی هیچ گونه خاصیت دارویی در زمینه ای که برخی انتظار دارند ، ندارد (برخلاف آنچه در بین مردم رایج است) یعنی با خوردن دنبلان کلیه مواد آندروژنی تشکیل دهنده آن در معده و روده هضم و به مولکول های ساده اولیه شکسته می شود و سپس وارد خون میشود و مانند سایر مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.به علاوه دارای مواد زائد و آنتی ژن هایی است که به صورت عامل محرک و بیماری زا می تواند در بدن عمل کند و عوارضی را به دنبال داشته باشد که به صورت دقیق و علمی مورد شناسایی قرار نگرفته است.
این را بدانیم که اگر دنبلان از نظر پزشکی مفید بود در دنیای غرب پیش از من و شما به آن روی آورده و در کتب مرجع پزشکی از آن به عنوان یک داروی موثر نام می بردند در حالی که در کتب پزشکی هیچ اثری از استفاده این ماده به عنوان دارو وجود ندارد و میزان هورمون مردانه به عوامل متعددی شامل عوامل ارثی ، محیطی و … بستگی دارد و یک عامل خاص در کم و زیادی آن دخیل نیست.
گفتنی است متأسفانه در شبهای ماه مبارک رمضان در گوشه کنار شهر خوی شاهد عرضه سیخ های دنبلان گوسفند در کنار سیخ های جیگر ، قلوه و … توسط برخی قصابی ها و کبابی ها در کنار خیابانها هستیم که علاوه بر نیاز به نظارت جدی بهداشتی ، موارد مهمتری همچون بررسی علل عرضه آزادانه دنبلان گوسفند در قصابی ها و کبابی های سطح شهر دارالمؤمنین می باشد که متأسفانه از چشم مسئولین به دور مانده و هیچ برخورد مناسبی در خصوص عرضه گوشتهای حرام صورت نمیگیرد و نیاز است در این روزهای باقی مانده از ماه مبارک رمضان مورد توجه جدی مسئولین امر علی الخصوص روحانیت معزز شهرستان خوی قرار بگیرد.
