به گزارش اروم نیوز سایت خبری ایرنا در مطلبی با عنوان ” فرمان نقشه جدید حمله به دولت” نوشته است: محافل تندرو این هفته یک عملیات سیاسی و روانی جدید علیه دولت روحانی را کلید زدند. این تهاجم ابتدا به صورت تیتر و تصاویر اهانت آمیز در جراید و سایت های تندروها نمایان شد اما در ادامه به محور ثابت سخنرانی و بیانیه تشکل ها و دستجات این جریان تبدیل شد با این حال این موج تهاجم برای کارشناسان سیاسی چندان غافلگیر کننده نبود. تحلیلگران اهداف و انگیزه های سیاسی را به روشنی در پس این حملات می بینند.
این رسانه دولتی در ادامه ضمن نامیدن منتقدان به جریانات افراطی آنان را حامیان پروپاقرص دولت قبلی دانسته و از زبان یک تحلیلگر سیاسی نوشته است: بسیاری از تندروهایی که این روزها علیه دولت قلم می زنند یا اظهار نظر می کنند از جمله حامیان پروپا قرص دولت گذشته هستند و از شیوه برخورد دولت یازدهم با مفاسد اقتصادی ناراضی هستند.
در پایان این نوشته که به نقل از روزنامه ایران تیتر اصلی خبرگزاری ایرنا شده با ادبیات و لحنی حماسی آمده است: رسانه های طیف رادیکال همزمان با هدف کارشکنی در مذاکرات، تلاش کردند تا با انتشار گزارش های تخریبی علیه عملکرد دولت، ارائه آمار و ارقام غلط تصویر سیاه از فضای داخلی جامعه ترسیم کنند و از این رو سنگ اندازی در مسیر حل و فصل چالش هسته ای که از مهم ترین وعده های روحانی در مرحله آغاز به کارش بود، در رأس برنامه های سناریونویسان برای بحران سازی قرار گرفت. آن هم در شرایطی که دولت امریکا برای جلوگیری از تصویب تحریم های بیشتر بسختی مقابل تندروهای کنگره ایستاده است تا به عنوان مقصر اصلی شکست مذاکرات هسته ای معرفی نشود آن وقت تندروها می خواهند ایران با توقف مذاکرات، یک بار دیگر ورق بازی را به نفع بازیگران ناسازگار با هر توافق هسته ای برگردانند و به روال سال های نه چندان دور گذشته، چهره مخدوشی از ایران را در قاب بین الملل به تصویر بکشند.
توهم توطئه و استفاده از روش های مستبدانه برای سخیف شمردن مخالفان و منقتدان
مترسک سازی و سیاه نمایی منتقدان مدیریت یک سیستم خرد یا کلان و وابسته دانستن آنان به یک جریان خاص و سازماندهی شده بیشتر در چارچوب اصطلاح تئوری و توهم توطئه قابل تعریف است که عموما روشی مستبدانه و دیکتاتور گونه است.
در این تئوری آنچه روی میدهد نه از روی تصادف و نه بر حسب ابتکار یا اراده مستقل افراد که گویی از قبل پیشبینی و طراحی شده است و سرنخهای آن به دست افراد پشت پرده است.
توسل به تئوری توطئه، به معنایِ نداشتن اعتقاد یا باور نکردنِ شکل ظاهری رویدادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هم هست یعنی تحولات و وقایعِ سیاسی تنها صورتی ظاهری دارند که دیده میشود اما علل و ریشههای حقیقی و واقعی در به وجود آمدنِ آنها را نباید در مسائل ظاهری جست، بلکه باید برای یافتنِ علتهای واقعی که همان دستهای پشت پردهاند، کوشید.
بنیان گذاران نظریه توطئه معتقدند توطئه بینان از منابع گزینش شده ای استفاده میکنند که یکسره آنان را تایید کند و دیگر منابع مخالف را کنار نهاده و به آنها برچسب وابستگی به نیروهای پشت پرده میزنند، به منابع غیرعلمی از جمله رمان یا فیلم هایی استناد میکنند که ابداً ارزش علمی و تاریخی ندارد.
با نگاهی گذرا بر آنچه در سایت رسمی دولت تدبیر و امید تحت عنوان فرمان نقشه جدید علیه دولت درج شده کاملاً می توان سرنخ های از اعتقاد راسخ به توهم توطئه پیدا کرد. وابسته دانستن منتقدان عمدتا رسانه ای، به جریانات خاص، متهم کردن آنان به سیاه نمایی از وضعیت موجود و استفاده از برچسپ حامیان فساد اقتصادی علاوه بر متوهم نمایاندن نویسنده ، چنانچه مورد تایید مدیران بالا دست اجرایی دولت باشد تلاشی است در جهت سرپوش نهادن به نقاط ضعف مدیریتی از طرق فرافکنی، خوار کردن و سخیف شمردن مخالفان و منتقدان.
نویستده این مطلب با نامیدن منتقدان به توطئه گر و کارشکن در تلاش است با غوطه وری در دنیای متوهم خویش ضعف های خود را نه از روی ناتوانی و ناکارآمدی در اداره سیستم بلکه حاصل هوچی گری و سیاه نمایی مخالفان بنامد. روشی که در تاریخ شکل گیری نظام های سیاسی معمولاً برای سرکوب مخالفان در سیستم های دیکتاتوری و فاشیستی کاربرد داشته است.
دلیل ناکامی و ضعف ها کارشکنی منتقدان نیست
در تشبیه جایگاه منتقد در نظام های اجتماعی تئوری پردازان سیستم های سیاسی آن را به کارد جراحی تشبیه کرده اند. کاردی که تیزی و برندگی آن نه در جهت نابودی بله در جهت احیای بیمار به کار برده می شود.
در این راستا نظام های سیاسی دموکراتیک و مردم سالار که در مسیر اعتلای سیاسی، فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی جامعه گام برمی دارند و در این راه موفق عمل می کنند، همواره وجود منتقد را که معمولاً به تحلیل و واکاوی نیمه خالی لیوان می پردازد به فال نیک گرفته و به انتقادات آنها ارزش و اهمیت میدهند.
در مقابل کسانی که مخالفان و منتقدان خود را مجموعه ای افراد مغضوب، اخلال گر، فاسد و افراط گر میدانند معمولاً در اداره سیستم ناتوان بوده و در صدد رفع قصورات از خویش و یافتن دلیل ناتوانی ها در جایی خارج از سیستم هستند.
گردانندگان سایت ایرنا که عمدتاً پوشش دهنده افکار و عقاید سران دولت هستند با حمله به مخالفان و منتقدان نشان داده اند که از بازگویی نقاط ضعف و ناتوانی های خود در رسانه های منتقد در هراس اند و تلاش می کنند دلیل اصلی ناکامی های خود را کارشکنی منتقدان بدانند.
بازبینی کارنامه دو ساله دولت تدبیر و امید در موضوعات تورم، بیکاری و رکود اقتصادی که جزء برجسته ترین مشکلات کشور هستند نشان میدهد این دولت تا نیمه عمر خود نتوانسته گامهای موثری که بتواند تحولات مثبتی در زندگی مردم ایجاد کند بردارد.
روشن است که هیچ جریان سیاسی حتی برای حفظ پایگاه اجتماعی خود نمی خواهد در مسیر حل مشکلات مردم کارشکنی کرده و اقدامات مثبت دولت را وارونه جلوه دهد بلکه این روش های نامناسب و نادرست برای رفع مشکلات است که همواره مورد نقد قرار گرافته و شکسته می شوند.
رسانه های منتقد افشاگران اصلی فساد اقتصادی
در حالی رسانه دولت منتقدان را ناراضیان برخورد با مفاسد اقتصادی معرفی می کند که بازبینی آرشیو سایت ها و رسانه های منتقد نشان میدهد واکاوی و رونمایی از مفاسد و ایجاد فشار رسانه ای برای مجازات مفسدین سرلوحه کار رسانه های منتقد بوده و این رسانه ها همواره پرچم داران حرکت در مسیر رعایت قانون و برخورد با مفاسد بوده اند.
در مقابل این دولتی ها بوده اند که در برابر روشنگری و رونمایی از مفاسدان، رسانه های منتقد را متهم به سیاه نمایی و بحران سازی کرده اند و رسالت آنان را نه شفاف سازی بلکه برهم زدن آرامش روانی جامعه دانسته اند.
گفتمان اصول گرایان نقطه قوت دولت برای حل موضوع هسته ای
هرچند از جهت گیری و بیانات مخالفان و منتقدان دولت تدبیر و امید مشخص است که آنها مخالف مذاکره و حل مسالمت آمیز موضوع هسته ای نیستند و فعالیت دستگاه دیپلماسی کشور را در مسیر حل مناقشه هسته ای به شرط پافشاری به حقوق ملت ایران مورد تقدیر قرار داده اند ولی روشن است که ادبیات و گفتمان اصولگرایان در مقایسه با دولت کنونی نسبت به موضوع هسته ای انقلابی تر بوده و در اجرای سیاست مبارزه با استکبار حاضر به تسلیم در برابر زیاده خواهی نیستند.
در وضعیتی که غرب از اتخاذ سیاست چماق و هویج و برقراری فشار و تحریم برای حل موضوع هسته ای ناامید شده گفتمان، ادبیات و جبهه گیری اصول گرایان از این منظر که غرب و آمریکا را برای حل مشکل هسته ای در فرصت کنونی و در زمان دولت حاضر ترغیب کند نقطه مثبتی است.
چرا که گمان می رود بازگشت به وضعیت قبلی و عدم استفاده از ظرفیت های کنونی به معنی از دست دادن زمان و دور شدن بیشتر از حل مناقشه هسته ای است.
لذا بایسته است دولت و رسانه های دولتی در واکنش به انتقادات رسانه ها و جریانات سیاسی ضمن اعتراف به وجود تفکرات متفاوت در بدنه اجتماع ، مخالفان و منتقدان را نه حامیان جنگ و درگیری بلکه پتانسیل بزرگی برای حل مشکلات در کوتاه ترین زمان ممکن بدانند.
گزارش از پیام صدیقی پور
انتهای پیام/