به گزارش اروم نیوز، یکی از عرصه های زیربنایی برای پیشرفت کشور رشد و ارتقای علمی است که به طور قطع رابطه ی تنگاتنگی با میزان تعاملات بین المللی نه تنها در سطوح دولتی و رسمی بلکه در سطوح آکادمیک دارد.
اما گاهی اوقات به این تعاملات که به طور عمده با اهداف علمی و پژوهشی صورت می گیرد با نگاهی بدبینانه و به عنوان اقدامی علیه منافع ملی و امنیت کشور نگریسته می شود، موضوعی که انتقاد رییس جمهور را نیز برانگیخت.
“بین‌المللی شدن یک راه و یک مسیر در پیش‌روی دانشگاه است”
این جمله ایست که شاید هر از گاهی از زبان مسئولان آموزش عالی کشور و روسای دانشگاه ها جاری می شود اما توجه به آمار و ارقام موجود نشان می دهد که هنوز که هنوز است اهمیت این تعامل آکادمیک برای صاحب منصبان آموزش عالی کشور آنچنان که باید ثابت نشده است.
چرا تعامل آکادمیک؟
تعامل دانشگاه های کشور با سایر کشورهای صاحب سبک جهان را می توان از دوجنبه ارزیابی کرد یکی همفکری و تضارب عقاید و دیدگاه های مختلف که نتیجه اش ارتقای علمی کشور و دیگری رقابت دانشگاه های برتر کشور با دانشگاه های تراز بالای جهان که مراکز آموزشی کشور را از بی انگیزگی موجود خارج می کند.
اهمیت مراودات و مبادلات آکادمیک و علمی میان کشورها و جوامع بر کسی پوشیده نیست. از آنجا که نمی توان علم را در خلا به دست آورد، همفکری و تضارب عقاید و دیدگاه های مختلف نقش بزرگی در بهبود و ارتقای علمی نسل ها دارد.
به همین علت نمی توان نسبت به موضوع اعزام دانشجو و استاد به دیگر کشورها و پذیرش نگاه های تازه بی تفاوت بود.
نگاه امنیتی، ترمز دستی تعامل بین المللی
این موضوع برای همه ی کارشناسان و حتی افراد جامعه پذیرفته شده است که در شرایط اجتماعی کنونی نمی توان جامعه دانشگاهی را در چارچوبی بسته و بدون ارتباطات روز دنیا محبوس ساخت و در عین حال از وی انتظار داشت که همگام با رقبای خود در سایر کشورها برابری و رقابت کند.
بدون تردید یکی از ملزومات به روز بودن، دسترسی به نگاه های نو از نزدیک است. اگر ساختار جامعه سرشار از تهدید و ناامنی و مضر برای فرد تعریف و تبیین شود نمی توان انتظاری برای پیشرفت علمی کشور داشت. این موضوع درباره ی ارتباط علمی یک کشور با کشورهای دیگر اهمیت بیشتری دارد.
داشتن نگاه امنیتی به تعامل آکادمیک دانشگاه ها هیچ معنایی جز محدودسازی و بستن مجراهای ارتباطی این قشر فرهیخته ندارد. از سوی دیگر بستن کانال های ارتباطی به معنی مصون ماندن از خطرات نیست ضمن اینکه در عصر ارتباطات انسداد شرایط آستانه یی دارد و فراتر از آن دیگر مفهوم ندارد زیرا راهکارهای برون رفت از محدودیت نیز به سرعت آشکار می شود.
سهم دانشگاه های اذربایجان غربی از تعامل با کشورهای همسایه
با توجه به مطالب گفته شده و همچنین همسایگی آذربایجان غربی با سه کشور ترکیه، عراق و جمهوری آذربایجان، به بررسی میزان و نحوه تعامل دانشگاه های آذربایجان غربی با کشورهای همسایه می پردازیم.
براساس بررسی های انجام شده در میان دانشگاه های استان تنها دانشگاهی که دارای تعاملات بین المللی با سایر کشورهاست، دانشگاه ارومیه است.
دانشگاه ارومیه با دارا بودن بیش از ۲۰ هزار دانشجو و ۴۸۵ نفر عضو هیئت علمی به عنوان دانشگاه مادر در آذربایجان غربی شناخته می شود که در حال حاضر با برخی دانشگاه های همسایه مانند دانشگاه ازروم و یوزونجی ییل و آتاتورک ترکیه دارای تعاملات آکادمیک است.
تعامل دانشگاه ارومیه با دانشگاه های همجوار نکته مثبتی برای مدیران این دانشگاه ارزیابی می شود ولی اینکه این تعاملات تا جه حد توانسته وارد فاز اجرایی شود و اساتید و دانشجویان این دانشگاه از ان بهره مند شوند جای تامل است.
براساس بررسی های انجام گرفته عقد قرارداد همکاری با دانشگاه های کشورهای همسایه تنها جنبه دیپلماتیک داشته و هنوز وارد فاز اجرایی آکادمیک نشده است که نبود حتی یک دانشجوی خارجی در دانشگاه های استان شاهدی بر این موضوع است.
گزارش از احمد کریمی
انتهای پیام/
