پایگاه خبری تحلیلی اروم نیوز: آنچه در پانزده روز گذشته و در شهرستان تکاب در پی خبری تحت عنوان«توهین بی سابقه فرماندار تکاب به ارزش ها» اتفاق افتاد؛ همانگونه که اصل و حواشی اطراف آن در نزد افکار عمومی و رسانه ها با عینک های متفاوت نگریسته و قضاوت می شود، از زوایای متفاوت قابل طرح و بررسی است که در ادامه در قالب چند سوال و پاسخ بدان می پردازیم.
۱- اصل این اتفاق چیست؟
فرماندار شهرستان تکاب در جلسه مورخه نهم بهمن ماه در محل سالن جلسات فرمانداری تکاب جلسه ای را تحت عنوان جلسه هماهنگی دهه فجر با حضور تعدادی از مسئولین و روسای ادارات و نهادهای فرهنگی شهرستان تشکیل می دهد و در بررسی هماهنگی ها بیشتر در خصوص برنامه های دهه فجر با طرح نحوه کیفیت سرکشی از خانواده های شهداء در قسمت نخست اهانت های خود؛ با تقبیح معرفی افراد بعنوان خانواده شهید و مضموم دانستن آن، و تقلیل و تضعیف نقش شهداء و ایثارگران در طول انقلاب در جمع بندی جلسه، اهانت های خود را با جملاتی بی سابقه این چنین ادامه می دهد:«این جا نمی شود خیلی از مسائل را گفت کسانی هستند که به اسم شهید هستند اصلا واقعا شهید نشده اند، اتفاقی روی مین رفته اند، ترکش اصابت کرده یا در نزاع های محلی کشته شده اند! و یا حتی کسانی هم هستند که در جنگ بوده اند و حالا شانس آورده اند و تیر به آنها اصابت نکرده ( در این لحظه یکی از نزدیکان فرماندار مسئول روابط عمومی فرمانداری به حالت تمسخر گفت که سعادت نداشته اند و با فرماندار باهم خندیدند) حالا سعادت نداشته اند(با تمسخر) آنها چکار کنند؟… او در ادامه ضمن خیات خواندن حمایت از خانواده های شهدا و ناحق بودن آن خواهان لغو و قطع این حمایت ها می شود.
۲- چه مدرک و سندی مبنی بر اثبات بیان این مطالب از سوی فرماندار تکاب وجود دارد؟
بدنبال سخنان مهدی قهرمانی و پاسخ های یکی از حاضرین در جلسه این موضوع در گفتگوهای حضوری و تلفنی بعد از جلسه مسئولین ادارات و حاضرین محکوم می شود و اظهار تاسف آنان بصورت کاملا محترمانه از سوی ایشان به اطلاع مهدی قهرمانی می رسد وی در اولین برخوردها با بی توجهی سعی در مقاومت در مقابل آنها می کند. موضوع از سوی حاضرین به اطلاع امام جمعه شهرستان رسیده و در تریبون نماز جمعه فردای آنروز از سوی خطیب نماز جمعه(حجت الاسلام محمدی) محکوم می شود.
قهرمانی انکار های خود را شروع می کند و از طریق همکاران خود و بصورت تلفنی ضمن انکار گفته های خود چند تن از خانواده های شهداء را دعوت به رفع کدورت حاصل از «دروغهای نسبت داده شده» به او می کند. اما انکار و برچسب دروغگویی به حاضرین نه تنها مشکل گشا نمی شود بلکه گناه او را دوچندان می کند چرا که حاضرین و مدعیان اهانت فرماندار را وادار به اثبات ادعای خود و رفع اتهام دروغگویی می نماید.
در ادامه این اهانت و اتهام قهرمانی چند تن از حاضرین جلسه در مصاحبه هایی صوتی و تصویری و همگی در امضای صورتجلسه ای صحت ادعای تمام سخنان توهین آمیز وی را تایید و محکوم می نمایند. لازم به ذکر است که حاضرین ترکیبی از روسای ادارات و نهادها یا جانشینان آنان می باشند.
۳- سخنان فرماندار شاید سوء تفاهم یا سوء برداشتی باشد که می تواند از سوی هر کسی بدون منظور و هدف خاصی اتفاق افتد، یا شاید شخص خاصی را مدنظر داشته؟
همانطور که گذشت فرماندار خود نیز بعد از انکار و دروغ خواندن آن مساله در روزهای اول با ادامه اعتراضات، سوء برداشت و سوء تفاهم را مطرح نموده اما دو نکته:
الف) رفتار و گفتار فرماندار در خصوص شهداء و خانواده های آنان و ایثارگران مختص به جلسه مذکور نمی شود، وی از اولین روزهای حضور خود در تکاب در دیدارهای عمومی نیز با بی ادبی و هتاکی با همسران، فرزندان، و خانواده های شهداء برخورد می کرده و حتی در صورت مقدور نبودن خواسته های آنان می شد مودبانه نه تنها با خانواده های شهدا بلکه با عموم برخورد کرد موارد بسیاری در خصوص برخورد ناشایست با ایثارگران و خانواده های شان از قبل نیز مطرح و هم اکنون قابل اثبات است.
ب) جالب اینکه فرماندار در همان جلسه با ذکر موردی در خصوص پاسخ به پدر شهیدی در میاندوآب در خصوص اخذ امتیاز نانوایی نوع نگاه خود را به این مساله بیان می کند که عملا راه تقلیل آن به سوء تفاهم را بسته وغیر قابل انکار است در نتیجه آن را نمی توان سوء برداشت و با عنایت به رخ دادن آن در گذشته برای افراد متفاوت در موارد متعدد و اقرار شخص فرماندار مربوط به مورد میاندوآب مساله ای شخصی عنوان کرد که امروز اطرافیان فرماندار برای انشقاق بین خانواده های شهدا و ایثارگران آنرا ادعا می کنند.
۴- شواهد و مدارک موجود با ادعا و انکار فرماندار مباینت دارد و این نباید محل بحث و تامل نزد عموم نسبت به اصل قضیه باشد؟
اگر حتی تمام شواهد و مدارک موجود و نحوه رفتار مهدی قهرمانی را با این موضوع با صدور دو بیانیه متناقض و شهادت بیش از یازده نفر مسلمان، عاقل، بالغ و البته کارمند دولت را هم کنار بگذاریم، وی صحت مطالب منتشره از جلسه و ادعاهای مطروحه از سوی حضار را چندین بار و در حضور چندین مسئول عالی رتبه شهرستان و در یکی از جلسات رسمی شهرستان پذیرفته و اظهار ناراحتی از این قضیه نموده که جای هیچ گونه شبهه افکنی از سوی موج سواران سیاسی و رسانه ای را باقی نمی گذارد.
۵- با وجود اثبات این قضیه راهکار این قضیه چیست؟ قانون کجار قرار دارد؟
بی شک اولین و آخرین راهکار برخورد با این قضایا برخورد قاطع(بخاطر جایگاه حقوقی وی وحساسیت موضوع) و عاجل(بدلیل ارتباط آن با ارزشهای انقلاب جلوگیری از قبح شکنی و دفاع از آرمان ها و جریحه دار شدن افکار عموم بخصوص ولی نعمتان جامعه) قانونی است. اما عکس العملی که از اولین ساعات تاکنون صورت گرفته مساله را بغرنج تر نموده که شامل: انکارو رد، دروغ و کذب خواندن، قبول و سوءتفاهم، عذر خواهی مشروط، تقلیل به مساله شخصی، سیاسی، بوده، که علاوه بر عدم حل مساله به افزایش پیچیدگی و ملی شدن آن منجر گشته. و این یعنی حمایت قاطع و عملی از توهین و اهانت به ارزشها و هدایت امر به رسانه ها و محول نمودن به خود مردم با متوسل شدن به وقت کشی در بستر فرسایشی کردن عکس العمل ها، به بهانه بروکراسی های معمول.
۶- آیا سکوت مسئولین مربوطه، مجوز واکنش عمومی است؟
با دقت به این موضوع که رخداد مذکور که به ابهامات و حواشی آن پرداخته شد باید دقیق نگریسته شود چند نکته:
الف) « شهادت و مقام شهید» از ارزش ها و آرمان های امت اسلام و حتی سایر ملل در جهان و در طول تاریخ است که در راس تمام رنج ها، مشقت ها وخلاصه هزینه هاییمی باشد که در طول تاریخ بشر و اسلام تاکنون پرداخته شده و انسان امروز را به بلوغ سرنوشت ساز امروزی رسانده و جایگاه آن اقتضا می کند که با آن هوشمندانه رفتار و البته هوشمندانه نیز دفاع شود.
ب)همانطور که گفته شد عملکرد غیر مسئولانه و احساسی و سیاسی مسئولین موضوع را به طرح در رسانه ها هدایت نمود، و در عرض چند ساعت موضوع در استان و کشور سریعا طرح و حساسیت عمومی بویژه جامعه ارزش مدار کشور را بر انگیخت و هر کدام با بیانه ها و عکس العمل های خود آن را محکوم نمودند و حتی بالاتر ازآن از شهرستانها و استانهای هم جوار دانشجویان و عموم مردم خواهان حضور و تجمع مقابل فرمانداری تکاب را کردند.
ج) توهین به این ارزش ومقام رفیع آنان و خانوداده هایشان به فرض محال اگر از سوی یک شهروند معمولی صورت گیرد، از سوی این خانواده ها که خود تفسیر ایثارند قابل گذشت است اما بالعکس اگر از سوی مقام رسمی که تمام جایگاه و پایگاه رسمی و عمومی خود را وام دارآنان است، بیان شده که به هیچ روی قابل گذشت و اغماض نیست چرا که دیگر متعلق به آنان نیست بلکه میراث بشری و حق عمومی است هر چند دراین عرصه مظلومانه خود به دفاع از آن مشغولند.
در نتیجه؛ علاوه بر برخورد قضایی و اداری باید از سوی عموم نیز نسبت بدان عکس العمل شدید صورت گیرد تا مجازات این جرم (با جنبه های عمومی و نه فقط شخصی) علاوه بر تنبیه شخص مورد نظرآن، پیامی باشد برای صاحبان افکار و اندیشه های منحرف و کوته بین مشابه گفتنی است این در حالی است که عکس العمل عمومی با هماهنگی های لازم کاملا محترمانه، با حفظ شعائر و آرام بوده و جلسات با سخنرانی مقامات رسمی و حضور اقشار مختلف در واقع اعتراضی بر سکوت مقامات مسئول است که با سکوت خود از شخص مورد نظر حمایت نموده اند و تنها راه پیگیری را طرح در رسانه های محلی و و بعضا ملی و تجمعات مردمی دانسته اند. با عنایت به مقدمه و نکات و تبیین عکس العمل صورت گرفته باید در دفاع از ارزش ها و اصول انقلاب اسلامی واکنش ها و اعتراض در خور نشان داد تا زمینه ای برای «عده ای نفوذی در دولت ها چپ و راست» و برای توهین به ارزشها فراهم نشود.
۷- در بیانیه ها تنها خواسته جامعه ایثارگران شهرستان تکاب برکناری قهرمانی از منصب فرمانداری تکاب است. این خواسته چرا و با چه استدلالی طرح گردیده؟
با توجه به نکات مذکور در سئوال پیشین( جایگاه مقام شهادت- حساسیت موضوع نزد افکار عموم- جایگاه شخص توهین کننده) چند نکته و چند مورد مهم:
الف) سکوت شانزده روزه مسئولین در این خصوص عملا حمایت همه جانبه از این شخص می باشد زیرا علاوه بر اینکه قبح شکنی و مسامحه با مسائل این چنینی است، بستر را برای موج سواریِ عده ای دیگر نیز که بدنبال فرصتی برای حمله به ارزش ها و اصول هستند فراهم نموده.
ب) مسئولین ذیربط آرام آرام با کش دار نمودن قضیه و سکوت معنادار در این وضعیت معیشتی و اقتصادی زیرکانه با مظلوم نمایی و با انشقاق بین صفوف مردم برچسب ها و اتهاماتی را به مدافعین ارزش ها وارد نموده اند و این خود یعنی؛ بالا بردن هزینه دفاع از ارزش ها در جامعهآنهم در وضعیت کنونی و زیر هجمه های فرهنگی بی شمار، که «گرا» دادن به جریان نفاق است حال عامدانه صورت گیرد یا نه، نتیجه ای جز این ندارد.
ج) علاوه بر این دولت محترم باید دامن خود را از عرصه عناصر حاشیه ساز پاک نماید و اگرنه محبوبیت خود را نزد خیل عظیمی از جامعه و بلکه تمام ملت برای همراهی آنان واجرای برنامه های آینده از دست خواهد داد.
نتیجه اینکه در وضعیت کنونی که مسئله به بحران و بحران در حال تبدیل به یک فاجعه فرهنگی و تاریخی است تنها راه علاج برای دولتمردان خارج ساختن مهره مشکل ساز از چرخه، به جای پاک کردن صورت مسئله است تا اول اذهان عمومی را به این موضوع بیش از پیش مشغول نساخته و عواطف جریحه دار شده را التیام بخشند دوم اینکه با خارج ساختن عنصر حاشیه ساز و بحران زا از بدنه دولت ضمن زدودن هرگونه نگرانی امنیتی و تامینی برای جایگاه فرماندار،بی دغدغه به انجام وظایف خود مشغول شوند و سوم اینکه بیش از این اجازه ندهند جایگاه فرماندار شهرستان با این مشکلات بیش از این تنزل یافته و با اشتباهات و حواشی و در پی آن انتقادات رسمیت خود را از دست دهد و آخر اینکه به نفع خود شخص مهدی قهرمانی است چراکه با پرونده خودساخته اگر هوشمندانه رفتار نکند علاوه بر جایگاه سیاسی و سازمانی که با افکار و باورهایش از دست داده، آرامش را نیزدر ادامه تحت الشعاع این محیط تنش زا بیش از پیش از دست خواهد داد.
