به گزارش اروم نیــــوز، والیبال ایران قبل و بعد از انقلاب نیز مشغول فعالیت بوده و چندان عملکرد موفقی به‌جز یک دوره نائب قهرمانی سال ۱۹۵۸ در توکیو ژاپن، افتخار دیگری در کارنامه خود نداشته است.
والیبال ما در اوایل انقلاب به دلیل جنگ تحمیلی و تعویض‌های مکرر روسای فدراسیون، نه‌تنها حرفی برای گفتن نداشت بلکه با عملکرد ضعیفی که از خود نشان داده بود در رده تیم‌های درجه ۲ و ۳ آسیایی قرارگرفته بود، و گرفتن یک ست از تیم‌هایی همچون چین و ژاپن برای ما بسیار مسرت‌بخش بود.
در همان سال‌ها بود که مرد والیبال ایران، محمدرضا یزدانی خرم وارد این عرصه شد. در همان ابتدای کار که می‌دانست راه دشواری را در پیش رو دارد سعی کرد تا با کمک‌مربیان روسی ازجمله بوگاینکوف، والیبال ایران را از نو پایه‌ریزی کند و برای این کار در یک پروسه استعدادیابی نفراتی که دارای پتانسیل بالا ازجمله قدبلند و جثه مناسب بودند را انتخاب و در تیم‌های پایه به‌کارگیری کردند.
ازآنجا به بعد مسئولیت رئیس فدراسیون سخت و دشوار شد و با تلاش شبانه‌روزی و باپشتکار مثال زندی بود که توانست برای درخت تنومند و رو به رشد والیبال ایران ریشه‌ای مناسب فراهم شود.
آن روزها شاید برای اکثریت، این کار یزدانی خرم چیزی به‌جز سرزنش کردن به همراه نداشت، اما دیری نگذشت که نوجوانان ما در آسیا خوش درخشیدند و در سال ۷۱ مقام چهارم آسیا را کسب کردند و در سال بعد این جوانان بودند که توانستند با مداومت و پشتکار فراوان بعد از سال‌ها تلاش مقام نخست آسیا را از آن خود کنند.
یزدانی خرم در ۱۷ سال مدیریت موفق خود با برگزاری لیگ‌های منظم توانست روزی را رقم بزند که هدف ما از سکوهای بالای آسیا به جایگاه‌های ویژه در جهان مبدل شود و کابوس بازی برابر تیم ملی والیبال ایران لرزه بر تن تیم‌های قدر و تراز اول جهان بیندازد.
در کشور ما رشته‌های بسیاری وجود دارد که در عرصه بین‌المللی افتخارآفرینی می‌کنند اما اگر با دقت به عملکرد گذشته تاکنون آن‌ها بنگریم خواهیم دید که هیچ‌کدام همانند والیبال دارای ثبات و رویهٔ منطقی نبوده‌اند. در کشتی روزی قهرمان جهان می‌شویم و روز دیگر با دستان خالی از جام‌ها بازمی‌گردیم. در وزنه‌برداری روزی قله‌های افتخار را زیر پا می‌گیریم و روز دیگر فقط با دریافت یک مدال برنز چشمانمان پر از اشک می‌شود.
حال که تیم ملی والیبال ایران در جمع ۶ تیم برتر جهان در فینال لیگ جهانی قرارگرفته است جای دارد که از زحمات ۱۷ ساله محمدرضا یزدانی خرم تقدیر و تشکر ویژه‌ای به عمل آید تا بلکه بتوان گوشه‌ای از تلاش این مرد بزرگ که در ۲۵ سال پیش، پایه‌ریزی شده را جبران کنیم.
یزدانی خرم بی‌شک آغازکننده یک رنسانس، نه‌تنها در والیبال، بلکه در ورزش کشور بود که طی طریق آن توسط محمدرضا داورزنی آینده‌ای روشن را برای این ورزش پرطرفدار در پیش خواهد داشت.
*سید حسین آقامیری
