به گزارش خبرنگار بُلفَت، تاریخ دربرگیرنده درس ها، عبرت ها، پند و اندرزها، شکست ها و پیروزی هایی است که جمعی از مردم در یک منطقه و شرایط خاص آن را تجربه کرده اند که یادگیری آن به نوعی می تواند احساس تعلق را در افراد بیشتر کند.
هر ملتی برای شناساندن خود به محیط اطرافش نیاز به گذشته ای دارد که بتواند از آن مدارکی تهیه کرده و به وضوع با جهان صحبت کند و یا حتی می توان برای هر چه جامعه پذیر شدن مردم از آن بهره ببرد.
علاقه به دانستن از گذشته و اینکه از کجا آمده ایم و نیاکانمان چه کسانی بوده اند و چه فعالیتی داشته اند نیاز فطری هر مردمی است. در این جریان سعی می شود که هر کدام گوی سبقت را از دیگری برباید و گذشته ای پربار را برای خود از هر نظری ترسیم کند.
بر اساس این گزارش، محدوده فضای جغرافیایی که شهرستان سردشت در آن قرار گرفته است با توجه به نزدیکی به بین النهرین و مراکز تمدنهای اولیه و نیز وجود غارها، رودخانه ها و زمینهای حاصلخیز همیشه آبستن حوادث بوده است. که می توان به نکات بسیاری برای نمونه از مشاهیر نام برد.
از جمله مشاهیر شهرستان می توان به «ملا خلیل گوره میر » در علم نجوم و ستاره شناسی اهل میراباد، علامه بیتوشی، سردار عزیزخان موکری اهل روستای نستان و بسیاری دیگر شخصیت هایی که سالیانی در این کره خاکی سری در سرا جنبانده و برای خود اسم و رسمی داشته اند اشاره کرد.
اما فرزندان ما آنها اکنون از یاد و آوازه آنها بی خبر هستند.
این سلف ها اکنون نمی دانند در این دنیای پرتلاطم دستشان را به کدامین ریسمان بگیرند تا سقوط نکنند و شناسنامه ای از گذشته برای خودشان داشته باشند.
غافل از اینکه دوستان بسیارمان در شهرهای همجوار این دردانه های روزگار را می بینند و از آن برای تاریخ سازی خود بهره می برند اما جای شکرش باقی است که لااقل از نابودی اسم و رسم آنها جلوگیری می کنند.
ما مردم سردشت تنها نگاه می کنیم و زمانیکه اسم و رسمی از آنها برده شد فقط با اکتفا به این جمله کلیشه ای می گوییم «کسی که شما ازش تجلیل می کنید سردشتی است» و دیگر تمام.
شورای اسلامی شهر بوکان امسال نیز همایشی تحت عنوان «بزرگداشت یاد سردار کل» برگزار می کند و جهت توصیف آن گفت: آینده متعلق به ملتی است که گذشته خود را به خوبی بشناسد و این باور دلیل اصلی برگزاری این همایش است.
محمد (آوات) دکاندار رئیس همایش سردار عزیز خان مکُری افزود: بوکان دارای تاریخ غنی است که هنوز کتابت نشده و به صورت شفاهی مانده است و برگزاری این همایش اقدامی در جهت کتابت کردن تاریخ بوکان است.
بوکانی ها به اهمیت تاریخ و گذشته خودشان که سردار عزیزخان موکری مدتی در آنجا بوده است پی برده اند و سعی در روشنگری بیشتر در این مورد دارند اما آیا شورای شهر سردشت نمی توانست در موضوع شناختن و یا حتی کتابت کردن تاریخ سردشت وارد شود و آنها هم اقدامی انجام دهند.
اگر مردم، افسار هدایت شهر و فرهنگشان را دست مسئولانی از شوراهای اسلامی داده اند تا آنها را از تاریکی در بیاورد چرا این بزرگان از نشان دادن راه سرباز می زنند و انگیزه ای برای اجرای چنین مباحثی از خود نشان نمی دهند؟
اما این مسئله به اینجا ختم نمی شود. در زمان حاضر نیز مشاهیر بسیاری در این آب و خاک پرورده شده اند اما در شهرهای دیگر زندگی می کنند و به خدمت مشغول هستند. چرا ما نمی توانیم در راستای بهره گیری از انها حرکت کنیم و با فراخواندن آنها الگوهایی صادقانه از جنس همین مردم برای فرزندانمان درست کنیم.
چون اگر غفلت کنیم دیگران در تراشیدن پیکرهایی از الگوهای مورد نظر خودشان برای فرزندانمان کوتاهی نمی کنند.
قطب الدین صادقی نمایش نامه نویس و کارگردان معروف تئاتر ایران در مراسم گرامیداشت شهدای ۷ تیر ۹۴ در میدان سه رچاوه، سردشت را شهری خواند که باید روح فرهنگ و هنر در آن جریان داشته باشد.
باید دید که چرا شورای اسلامی شهر بوکان می تواند در راستای زنده نگه داشتن مشاهیر گام بردارد اما شورای اسلامی شهر سردشت از این امر غافل مانده است؟
لازم به ذکر است غلتک عمرانی شورا و شهرداری سردشت در سال جاری به سرعت خیابان های سطح شهر را می پیماید.
انتهای پیام/
