به گزارش اروم نیوز،تا ۱۵ سال پیش دریاچه ارومیه که پرآب بود، سالانه عده زیادی برای بازدید آن از گوشه و کنار کشور به ارومیه می آمدند و اهالی منطقه نیز با راه اندازی مغازه ها و ارائه خدماتی در راههای منتهی به دریاچه برای خود اشتغال زایی می کردند.
همچنین باتوجه به نبود جاده کلانتری کشتی ها و قایقهای مسافربری با قابلیت حمل اتومبیل و مسافر به دو سوی دریاچه فعالیت می کردند که آنها به علاوه اتومبیلهای مسافرکش دو سوی جاده ، منبع درآمد چندین خانواده شده بودند.
حتی در روستاهایی مانند گؤیرچین قلعه روستاییان با دریافت ورودیه از افراد مراجعه کننده به کاظم داشی برای منطقه خود درآمدزایی و اشتغال زایی کرده بودند. مجتمع های تفریحی-توریستی باری در انزل و چی چست در گلمانخانه نیز از جمله مکانهایی بودند که با جذب گردشگر نقش به سزایی در اشتغال زایی منطقه داشتند.
برداشت آرتمیا از دریاچه نیز می توانست به عنوان یکی از مهمترین شاخصه های درآمدی مدنظر قرار گیرد، هرچند که در بازه زمانی کوتاهی اجازه برداشت آرتمیا داده شد.
وجود بندرهای پنج گانه ساحلی دریاچه ارومیه نیز فرصتهای شغلی برای روستاییان کناره های دریاچه ارومیه بود.
قایقرانی تفریحی و بازدید از جزایر دریاچه، استحصال نمک به صورت سنتی ، رونق کشاورزی و دامپروری در کناره های دریاچه ارومیه از جمله فرصتهای شغلی بود که از دست رفت و وضعیت اقتصادی منطقه را در شرایط بغرنجی قرار داد.
ایجاد اشتغال خشک شدن دریاچه ارومیه و منابع درآمدی پایدار
اما ظاهراً این نابودی اقتصاد و از دست رفتن مشاغل در حاشیه دریاچه، به مذاق عده ای خوش آمده و آنها را صاحب شغلهای جدیدی و با منبع درآمدی نو کرده است.
شغلهایی که بسیار پردرآمدتر از شغلهای گذشته است و مصلحت این است که با ارائه طرحهای مطالعاتی و نه عملیاتی حفظ شوند.
یکی از فرصتهای شغلی که برای عده زیادی اشتغال زایی کرده است ایجاد ستاد احیاء دریاچه ارومیه است که ظاهراً تا سالها باید به فعالیت خود ادامه دهد و در این راستا لازم است چرا که کلیه اقدامات اخیر این ستاد بلند بالا بنا به گفته برخی از نمایندگان ظاهرا قابلیت عملیاتی شدن نداشته و از پیچ و خم مطالعات نخواهد توانست عبور کند.
همچنین برای عده ای نیز به واسطه بودجه های تصویبی دولت که در مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی خرج می شوند، شغلهای علمی و دانش محور به وجود آمده است!
برگزاری نشست ها و همایشهای متعدد با حضور کارشناسان داخلی و خارجی که از گوشه و کنار ایران و جهان می آیند منبع درآمدی دیگری برای عده ای شده است. افرادی مانند هتلداران، افراد شاغل در حمل و نقل عمومی، شرکتهای خدماتی و دهها قشر دیگر مرتبط با اینگونه طرحها.
همچنین هر از چند گاهی با سفرهای متعدد مسئولان به شهرهای حاشیه ای دریاچه بنرهای خوشامدگویی بر در و دیوار ادارات نصب می شود که برای چاپخانه داران درآمدزایی کرده است. نباید از اضافه کاری کارمندان برخی نهادهای دولتی غافل شد. آنها که به واسطه سفر مدیران کشوری به استانها و همچنین سفر مدیران استانی به شهرهای استان و حاشیه دریاچه ساعتهای طولانی در سیستم اداری مشغول و یا همراه با مسئولان سفر می کنند که خیلی هم بدک نیست.
برداشت نمک به صورت گسترده و صنعتی نیز از دیگر منابع درآمدی دریاچه است که باید مدنظر قرار گیرد چرا که تا مدت اندکی پیش از این چندین تریلی و ماشین آلات حفاری مشغول برداشت نمک از دل دریاچه و بارگیری آن به طرف شهرهای مرکزی از طریق راه آهن تبریز بودند که آن نیز برای رانندگان آن ماشین آلات و همچنین سیستم ریلی کشور و از همه مهمتر برای کارخانه های مبداً شغل به وجود آورده بود.
عکاسی و ساخت فیلم مستند از وضعیت بغرنج دریاچه نیز سوژه ای برای عکاسان و مستندسازان شده است که بتوانند بیکاری خود را با سوژه دریاچه پر کرده و بتوانند تولیدات خود را به فروش برسانند.
علاوه بر این برای خبرنگاران نیز چندان موقعیت بدی به وجود نیامده است چرا که در هر موقع که سوژه ای برای پیگیری و ایجاد خبر ندارند، به سراغ دریاچه بی نوا می روند که نمونه اش نگارنده این خبر است.
تخصیص بودجه های فرهنگی و اجرای آنها نیز شغلهای زیادی را در مباحث فرهنگی به وجود آورده است.
همچنین قبل از انتخابات نیز این موضوع برای مطرح شدن عده ای و دادن وعده وعیدهای غیرقابل دسترس به طور صددر صد لازم است که از این طریق بتوانند در مقابل مطالبات مردمی اعتراض خود را به وضع موجود اعلام کنند اما دریغ از اقدامی عملی در روزهای بعد از انتخابات و هنگام پیروزی.
دریاچه ارومیه نباید احیاء شود
آنچه از نوشته های بالا استنباط می شود این است که دریاچه ارومیه نباید احیاء شود. چرا که احیاء آن موجب از دست رفتن فرصتهای شغلی بسیاری خواهد شد که به ضرر همه و علی الخصوص عده خاصی است.
شغل هایی که باید برای جلوگیری از به وجود آمدن بیکاری حفظ شوند..
با این شرایط برای خرج کردن بودجه های مطالعاتی چندصد میلیاردی و اشتغال زایی هم شده طرحهای احیاء دریاچه شایسته نیست به سرانجام برسد و باید در حالت کنونی مرگ و زندگی معلق بماند.
لذا از مسئولان کشوری و استانی خواهشمندیم همچنان بر طرحهای مطالعاتی پافشاری کنند که در غیر اینصورت عده ای از نان و نمک می افتند و بیکاری گریبانگیرمان می شود و همچنین عده دیگری نمی توانند در هنگام انتخابات شعار دهند.
انتهای پیام/
