به گزارش اروم نیوز، مصاحبه اختصاصی با محمدحسن جوادی مسئول بسیج اساتید آذربایجان غربی، بمناسبت بزرگداشت روز دانشجو داشتیم که به شرح زیر است.
سوال اول: رسالت دانشجوی مسلمان در برخور د با استکبار و هرگونه ظلم جهانی چیست؟
علم و عالم و دانشگاه و دانشجو و دانش مقدس و محترم است اولین رسالت دانشجو ارتقای اخلاقی و تربیتی و علمی و تخصصی است، زدودن ضعف ها و نقص ها در جنبه های عقلی و نفسانی و کسب صلاحیت ها و قابلیت های لازم برای تبدیل به یک عنصر آماده به خدمت است و رسالت دانشگاه تولید علم و تبدیل آن به ثروت و پیشبرد آرمان های جامعه است.
روز دانشجو یادآوری مکرر رسالت دانشگاهیان است، دانشجو باید با تاریخ و تجربه دردهای کشور خود آشنا باشد دانشجو باید بداند که چرا بعد از گذشت صد سال از عمر دانشگاه های ما نتوانسته یک نهاد مولد و سازنده و زاینده و پیشرو باشد نقص و خلا آموزش ها و پژوهش ها و تاثیر گذاری ها کجاست؟
چرا از بدو تاسیس دانشگاه های ایران محل جولان افکار، احزاب کمونیستی ،التقاطی ،غرب زدگی وروشنفکر مآبی بوده است؟
چرا دانشگاه های ما درعرصه بومی سازی علوم وکار آفرینی ومهارت آموزی وتجاری سازی دانش وتبدیل آن به تکنولوژی ناکام بوده اند؟چرا روز دانشجو تبدیل شده به مانور سیاسی دولت مردان آن هم نه به وسیله پاسخ گویی به عملکرد چهل ساله خودشان بلکه برای تصفیه حساب جنا حی وگروهی وطرح مباحث انحرافی وحاشیه ای؟
مشکل جدی دانشگاه های ایران در صد سال گذشته آن بوده است که دانشگاه در ایران از صدر تا به امروز به اسارت افکار غربی و شرقی رفته است و علوم تقلیدی و ترجمه ای و تکرار ملال آور تئوری های از رده خارج بیگانگان دست به دست چرخیده و از نسلی به نسل دیگر منتقل شده وقتی دانشگاه از اصلاح و برطرف کردن نقص ها و ایرادات و اشکالات درونی خویش عاجز باشد نباید انتظارداشت که در اصلاح جامعه توفیقی بدست آورد.
دانشگاه های ایران بعد از گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی و انقلاب فرهنگی نتوانسته در طراز انقلاب اسلامی قرار گیرد اگر به آرمان ها و رهنمودهای بنیان گذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (ره) درباره دانشگاه برگردیم شکاف عظیم آنچه را که هست و آنچه که باید می شد به خوبی مشاهده می شود عجیب آن است که احزاب مدعی پیروی از خط امام از بیان آرمان های امام خودداری کرده و به حاشیه پردازی مشغول هستند.
حضرت امام (ره) دانشگاه اسلامی می خواستند؛ منظورشان از دانشگاه اسلامی تبدیل آن به حوزه های علمیه نبود بلکه می فرمود: مراد از دانشگاه اسلامی آن است که به تربیت و تهذیب انسان متخصص به علوم روز و آراسته به صفات رحمانی از قبیل خود باوری و خود اتکایی و حقیقت طلبی و استقلال علمی و خودکفایی صنعتی و آزادی از قدرت ها ی اهریمنی و چشم بستن ازشرق وغرب است.
می فرمود همه گرفتاری های ما از غرب وشرق است نگذارید دانشگاه ها به دست روشنفکران آنچنانی بیافتد اگر دانشگاه اصلاح شود همه چیز اصلاح می شود. اگر فاسد شود همه جامعه فاسد می شود در راه کسب تخصص و تعهد باید جدیت و فداکاری به خرج داد اما متاسفانه دست های پنهان داخلی و خارجی می بینید که دانشگاه های ما به چه روزی انداخته اند دغدغه امروز دانشگاه ما شده کنسرت و جشنواره و مقاله تراشی و کارگاه صدور مدرک و دفاع از ولنگاری فرهنگی به نام آزادی و مدنیت و فراهم کردن فرار مغزها و رد مدعیات پوچ و تو خالی دولت ها و تشکیک در اصول مسلم و بدیهی به نام آزاد اندیشی و مرده باد و زنده باد فلانی و کف و سوت زدن برای عربده کش های سیاسی و فرار مسئولان اصلی این وضعیت نابسامان اعم از روسای جمهور و وزرا و استانداران از دانشگاه ها و فضای استغنای کاذب مدیران از شنیدن دردهای واقعی دانشگاهیان و عملی کردن رهنمود های علمی اساتید درعرصه های اقتصادی، اجتماعی ،عمرانی و فرهنگی.
سوال دوم: جنبش دانشجویی تا چه حد می تواند نقش موثر در جریان ظلم ستیزی داشته باشد؟
دانشجو و دانشگاه نباید به عنوان سکوی پرش به اهداف سیاسی شود فرصت طلبان نباید بتوانند با استفاده از ابزار قدرت و ثروت مسیر دانشگاه را تعیین کنند. دولتمردان به نام تکثر و چند صدایی دانشگاه را میدان جولان سیاست بازان حرفه ای کرده اند.
استقلال دانشجوبه این معناست که دانشجو تحلیل داشته باشد، زمان شناس باشد، اهداف و دست دشمن را بخواند، آلت دست دولتمردان و توجیه گراشتباهات انها نباشد ،منتقد باشد، تخریب گر نباشد، دوست و دشمن را بشناسد، با تحریک افراد معلوم الحال بر خلاف مصالح کشور و ملت و نظام حرکت نکند ،با ترویج سکولاریسم ،تحریف اسلام ،انقلاب و مکتب امام مخالفت نکند و از محافظه کاری ،مصلحت اندیشی ،توجیه گری و خود سانسوری بپرهیزد.
دولت اصلاحات ۸سال دولت هاشمی را به باد توهین و تهمت گرفت. دولت مهرورز ۸ سال بر نقد و محکوم سازی دولت قبل پرداخت.دولت اعتدال روحانی و جریان های طرفدارش پنج سال است همه کاسه کوزه ها و تخلفات خود را با زنبیلیان توجیه میکنند. تاکی دانشگاه های ما این روند را ادامه خواهند داد، این با استقلال جنبش دانشجویی چه تناسبی دارد ، دانشگاه نباید چماقی در دست دولت ها باشد که خواست های گروهی و قبیله ای خود را به وسیله آن عملی سازند. ۳ سال دیگر دولتی دیگر بیاید و به جای پاسخگویی به عملکرد و ارائه برنامه و اقدام و عمل به تحقیر دولت قبل بپردازد این چرخه معیوب روشنفکر مآبانه باید متوقف شود. استقلال جنبش دانشجویی به این معناست که این جنبش عالمانه و صادقانه با تکیه به یافته های علمی و انقلابی بدون تاثیر پذیری از القائات فرصت طلبان به تجزیه و تحلیل واقعیات موجود و به ارائه راهکارهای برون رفت از بن بست های موجود بپردازد.
سوال سوم: جنبش دانشجویی برای استقلال و پرهیز از سیاست زدگی و سوء استفاده توسط احزاب و گروه های سیاسی چه اقداماتی انجام دهد؟
دانشجویان با توجه به اقتضای سن و سال و انرژی و استعدادی که دارند آرمانگرا و حقیقت طلب، آزادی خواه ، عدالت طلب هستند. صداقت ،سلامت ،صمیمیت و صرافت دانشجو نعمت بزرگ الهی است. هر قدر این روحیات حفظ و تقویت شود رشد وتعالی جامعه تشدید می یابد. اسلام مدافع چنین روحیاتی است انقلاب اسلامی و رهبری انقلاب این را می خواهد خواستگاه آتش به اختیار این خصلت ها است اما نظام آموزشی و مدیریتی غلط قاتل اینهمه خصائل ارزشمند و حیاتی است.
در فضای دانشگاه های ما فضای سالم نقد دیده نمی شود بیشتر تهمت و توهین و تحقیر و مغلطه و سفسطه حاکم است .روسای قوا و وزرا و استانداران و روسای دانشگاه روحیه نقد پذیری و پاسخ گویی ندارند.
استاندار، رئیس دانشگاه ،وزیر یکبار هم جلسه نقد وبررسی تشکیل نمی دهند! و رو در روی دانشجو و استادش قرار نمیگیرند تا نقد شوند و از عملکرد خود دفاع کنند. در این کشور کسانی هستند که سی سال در راس امور اقتصادی و محیط زیست و صنعت و کشاورزی قرار داشتند ولی از دانشگاه فراری هستند. چند سال است مقام معظم رهبری به اقتصاد مقاومتی به مهندسی فرهنگی و به اصول سیاست های خارجی و داخلی میپردازند دولت مردان به پشت گوش می اندازند . روسای قوای سه گانه و سازمان های وابسته به آنها باید خود را در معرض نقد قرار دهند پاسخگو باشند که چکار کرده اند و چه کاری می کنند و چرا اوضاع کشور در عرصه های مربوطه دچار بحران است؟ دانشجو باید مطالبه گر باشد ،باید زبان تند و تیز داشته باشد نه اینکه خبط وخطای مدیران را توجیه و پوشش دهد. نه اینکه شعبان ها و قنبری های خود را به دانشگاه ها بفرستد تا با غوغا سالاری و فتنه انگیزی اذهان را از دیدن واقعیات محروم کنند و فریاد کی بود ،کی بود ما نبودیم راه بیاندازد ، فرافکنی را به حد وقاحت برسانند ،با راه اندازی میتینگ سیاسی صرفا به فکر جمع آوری رای برای انتخابات بعدی باشند و با درک و شعور و احساسات پاک دانشجویان بازی کنند.
نقد صحیح نقد افکار واندیشه ها ،جریان ها ،سیاست ها، رویکرد و روش مدیریتی است نه ایجاد تنفر، انزجار، شکستن احترام افراد واشخاص .
چهل سال است در وزارت علوم، وزارت اقتصاد و وزارت کشاورزی افکار واندیشه ها و سیاست گذاری های غلط حاکم است نه افراد .پس باید راه و روش صحیح نقد در پیش گرفته شود تا امور اصلاح شود با تغییر وتثبیت افکار وروش ها به جایی نمیرسیم.
انتهای پیام/
