به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «اروم نیوز»؛ نجیبه معصومی سرای در یادداشتی نوشت: در روزهایی که آسمان ایران زیر سایه موشک‌ها و صدای آژیرها تیره شده بود، دوباره همان تصویر همیشگی نقش بست؛ تصویر مادرانی که فرزندان‌شان را روانه جبهه کردند، پدرانی که بغض خود را فرو خوردند و جوانانی که بی‌درنگ، داوطلب دفاع از وطن شدند. این جنگ ۱۲ روزه، نه نخستین تهدید برای ایران بود و نه آخرین اما آنچه آن را متمایز ساخت، نمایش تمام‌قد و خالصانه‌ای بود از مقاومت، همبستگی و وفاداری یک ملت.
در ابتدای جنگ، دشمنان با توهم پیروزی برق‌آسا، ضربه به سران کشور و در نهایت تسلیم جمهوری اسلامی، وارد میدان شدند رسانه‌های بیگانه، هیجان‌زده از امکان فروپاشی سیاسی و نظامی ایران، تیترهایی ساختند که بیشتر آرزویی کودکانه بود تا تحلیل واقع‌بینانه اما خیلی زود مشخص شد که آنچه آنان «پایان کار ایران» می‌نامیدند، سرآغاز حماسه‌ای دیگر در تاریخ این ملت است.
مردم ایران، با وجود درد از دست دادن عزیزان، خم به ابرو نیاوردند. حتی آن‌ها که در نخستین ساعات جنگ داغدار شدند، نه عقب نشستند و نه سکوت کردند. عکس شهدای تازه‌پرواز در قاب خانه‌ها قرار گرفت، اما بیرق ایستادگی بالاتر از همیشه افراشته شد بسیاری از این مردم، در سکوت، در صف نانوایی، در کلاس‌های درس، در کنار تخت بیمارستان و پشت فرمان ماشین‌های سنگین، به سهم خود به جبهه پشتیبانی از وطن پیوستند.
در میانه میدان، نیروهای مسلح ایران با تدبیر و ابتکار، توازن جنگ را بر هم زدند موشک‌هایی که از دل کویر برخاستند و بر سر متجاوزان فرود آمدند، نه تنها تجهیزات دشمن را درهم شکستند، بلکه غرور پوشالی آنان را نابود کردند. پایگاه‌هایی که در تحلیل‌های نظامی، «غیرقابل نفوذ» معرفی می‌شدند، زیر آتش ایران، لرزیدند و به نمادی از پایان افسانه شکست‌ناپذیری دشمن بدل شدند.
این جنگ، بیش از هر چیز نشان داد که اقتدار ایران صرفاً به قدرت تسلیحاتی وابسته نیست؛ اقتدار اصلی ایران در قلب‌های آماده به فدای مردمی نهفته است که از کوچک‌ترین روستا تا بزرگ‌ترین شهر، نام ایران را با افتخار فریاد زدند. آن‌هایی که در سال‌های سخت تحریم، فشار اقتصادی، و تهاجم فرهنگی، باز هم دست از وطن نکشیدند، امروز نیز ثابت کردند که در میدان نبرد، آخرین خاکریز را با جان خود پاس می‌دارند.
در ۱۲ روز جنگ، دشمن به خوبی فهمید که با ملتی طرف است که نه تنها در برابر تهدید نمی‌هراسد، بلکه از دل بحران، قدرتی تازه می‌زاید آنچه در محاسبات دشمن نادیده گرفته شده بود، همان چیزی بود که ستون فقرات این ملت را ساخته است؛ ایمان، فرهنگ شهادت، و هویت تاریخی.
نتیجه جنگ، پیش از آنکه روی نقشه‌ها و آمارها مشخص شود، در نگاه مردم آشکار بود نگاه کودک یتیمی که می‌گفت «بابام رفت که من بمونم»، نگاه مادری که لباس مشکی‌اش را با چفیه پسر شهیدش عوض کرد و نگاه جوانانی که ثبت‌نام کردند تا جای خالی رفته‌ها را پر کنند این‌ها نشان دادند که ایران زنده است، ایران مقتدر است و این ملت نه خسته می‌شود، نه سازش را انتخاب می‌کند.
جنگ ۱۲ روزه، یک بار دیگر ثابت کرد که جمهوری اسلامی ایران با اتکا به مردمش، از دل بحران‌ها قوی‌تر از قبل بیرون می‌آید تهدیدهایی که قرار بود موجودیت کشور را در هم بشکند، فرصتی شد برای نمایش وحدت، ایمان و اقتدار ملی امروز اگر دشمن در محاسبات خود بازنگری می‌کند، نه به خاطر شکست نظامی، بلکه به‌خاطر آن است که فهمیده با ملتی طرف است که در لحظه‌های سخت، خود را از نو می‌سازد.
این یادآوری برای همه ماست که امنیت این کشور، حاصل خون است، حاصل صبوری و حاصل ایمان است. باید این فصل را نه فقط با افتخار، که با بیداری و آمادگی برای فصل‌های پیش‌رو ورق زد.
