• امروز : پنج شنبه - ۱۶ مرداد - ۱۴۰۴
  • برابر با : 13 - صفر - 1447
  • برابر با : Thursday - 7 August - 2025

جانبازی مولای عشق در میدان غیرت

  • کد خبر : 255298
  • ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۰:۰۰

آنان که مانده اند دلیل راه شدند جهان مرا که به بصیرت، راه بی راه نشود، شهید زنده اند، امانت دار بودند که جان خود را با آینده میهن قسمت کردند که امروز اگر جانی هست از نیمه باقی مانده جان آنان است. به گزارش اروم نیوز، او را به صفات و اسامی، صفت بسیار […]

آنان که مانده اند دلیل راه شدند جهان مرا که به بصیرت، راه بی راه نشود، شهید زنده اند، امانت دار بودند که جان خود را با آینده میهن قسمت کردند که امروز اگر جانی هست از نیمه باقی مانده جان آنان است.

به گزارش اروم نیوز، او را به صفات و اسامی، صفت بسیار است. او عموی نمونه ی همه آفرینش است، گفته اند او را دست گیر بی دست مستمندان، سقای حرم، علمدار، سید و سالار، یل ام بنین، عباس پدر، پدر فضائل، عطشان قطره ای از حوض کوثر، مولای عشق ابوالفضل العباس (ع).

همه این صفات و اسامی یک کفه ترازوست در آن حال که تن و وجود او سپری از جنس غیرت است سایه انداخته بر اهل حرم تا آخرین دم؛ گوش وهوش او فقط ارادت است برادرِامامش را- یک طرف ترازو، و سنگین این کفه است که جنس ارادت و غیرت دارد!

مولای عشق، آقای عشق که همه ی وجودش از روح و تن در میدان، درخلوت، در حضور فدای یادگار پدر است. برادرش، امامش!

زمان، زمان وداع پدر بود. پدر که از ضربت جور به نامردمی و نامردی، در بستر عروج است، همه را مرخص می دارد و فرزندان فاطمه را به حضور خواهان است: همه خارج شوند و فقط فرزندان فاطمه بمانند! مولای عشق عباسِ علی سر به زیر افکند وآرام از بستر پدر دور شد. ندا آمد از پدر که همه فرزندان فاطمه! مولای عشق رو به پدر گفت: من که فرزند فاطمه نیستم پدرجان! بار دیگر ندا آمد که عباس، حسین فاطمه را به که بسپارم اگر به تو نسپارم!
 
و این سپردن دلیل راه شد که حسینِ فاطمه را با دو دست چنان نگهدار شد که امروز از پس ۱۴۰۰ سال عباس بن علی نشانه راستین جانبازی است. جان را باختن چیزی بیشتر از جان دادن است! زنده و حی مرگ را به مصاف می طلبی! می خواهی تا هر کجا که باشد مرگ را بازی بدهی که بشود آنچه باید بشود. جان نمی دهی که تمام؛ بلکه جان را ضامن قول و قرارت می کنی. درست مثل عباس که آخرین بند پیمان خود را با به آب زدن خود به خون نوشت که عهد کرده بود با پدر، با برادری که امام و مقتدایش بود و با خواهری که او را مثالی از مادر بود.

انقلاب اسلامی ما خود نشانه است جان بازی را! کی و کجا دیده شده که امروز در کشوری انقلاب شود به خواست مردمانش و فردا روز پشت به پشت بزرگان این انقلاب و مردمانش جان فدا کنند برای طی مسیر: مطهری، مفتح، بهشتی، رجایی، باهنر، قدسی و دهها دیگر!

مگر دانشمندان هسته ای جانبازی نکردند که حق ما در علم و دانش ناحق نشود!  8 سال جنگ تحمیلی میدان غیرتی بود که شیفتگان مولای عشق و برادرِ مقتدایش سید الشهدا جان خود را سپر کردند تا امروز ما روز باشد نه شب!

آنانکه شهید شدند دلیل آیه حق شدند که زنده اند در محضر حق و روزی می-خورند نزد او! آنان که ماندند دلیل راه شدند جهان مرا که به بصیرت، راه بی راه نشود. شهید زنده اند، امانت دار بودند که جان خود را با آینده میهن قسمت کردند که امروز اگر جانی هست از نیمه باقی مانده جان آنان است:

 « چقدر نفس شهر تنگ است. می‌سوزد جان و جگر شهر، نمی دانم این سطور می‌تواند به جای ماسک ویا اکسیژن و … لحظه‌ای تنفس را به گلوی بزرگانی که از نامردمی و نامردی دشمن،مصطلح شده‌اند به جانباز شیمیایی  و با زمان گلاویزند، راهی باز نماید؟!»

و از عبرت  تاریخ راهبر قافله امروز من و تو، سیدی از فرزندان امام و مقتدایِ مولایِ عشق حضرت اباعبدالله حسین(ع) است؛ یعنی مولای¬عشق عموی اوست! زخم دیده از کوران حوادث و بازمانده از کاروان جان فدایان دیروز انقلاب-اسلامی و راهبر امروز آن: رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای.

دمی با کلام رهبر جانباز انقلاب مان همراه شویم:

سخنرانی در مراسم بیعت گروه کثیری از جانبازان ۲۸/۰۴/۱۳۶۸

جانبازان عزیز – آنان که ایثار و فداکاریشان، نشانه‌ای در جسم مطهرشان باقی گذارده و یادگار آن لحظه‌ حساس را همواره با خود دارند – دارای سهمی ارزشمند در این تاریخ پرافتخارند. جانبازان، آسیب در راه خدا را قدر بدانند که این موجب توجه حق تعالی به آنان است و این در میزان الهی، ارزش والاست.

قرآن کریم درباره‌ آن مجاهدانی که در جنگ زخمی هم شدند – که دیگر از این بالاتر چیست؟ انسان، هم به میدان جنگ برود و هم مجروح بشود؛ مثل این عزیزان جانباز ما – می‌فرماید: «الّذین استجابوا للَّه و الرّسول من بعد ما اصابهم القرح»؛ کسانی که به میدان جنگ و جهاد در راه خدا رفتند و مجروح و زخمی شدند، «للّذین احسنوا منهم و اتّقوا اجر عظیم»؛ این اجر و پاداش بزرگ برای آنها می‌ماند؛ در صورتی که تقوا و نیکوکاری را با خودشان همراه داشته باشند. والّا اگر کسی آن مجاهدت را بکند و آن ارزش معنوی را به دست بیاورد، اما خدای نکرده آن ارزش را برای خود حفظ نکند، این خسران است. چه چیزی می‌تواند آن ارزش را برای ما حفظ کند؟ تقوا. به همین خاطر است که در هر نماز جمعه و در هر سوره‌ی قرآن، «تقوا» دایماً به ما تذکر داده می‌شود. در اول قرآن – همین آیاتی که در این‌جا تلاوت شد – صحبت از تقواست: «ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتّقین».

بیانات در دیدار خانواده‌های شهدای نیروهای مسلح ۰۴/۰۷/۱۳۸۰

شما جانبازان ذخیره‌های با ارزش دانشگاه جهادید. جهاد لزوماً با شهادت همراه نیست، اما لزوماً با فوز به رتبه‌ مجاهدان و تقرب به پروردگار همراه است. میدان جهاد هم همه جاست؛ هم در دفاع نظامی از کشور، هم در دفاع سیاسی و آبرویی از کشور و هم در تلاش برای پیشبرد کشور و ملت که امروز شما در این سنگر کار می‌کنید. این‌ها همه مبارزه است و همه باید مبارزه کنیم. یک تحقیق، اقدام علمی و یا حرکت سیاسی صحیح شما در مجموعه‌ حرکت دانشجویی یا در خارج آن، مبارزه است.

انقلاب ما که پیروز شد، به برکت صفا و خلوص و اخلاص و کار برای خدا و بلند شدن از سر منافع مادی و شخصی بود. مقاومت در جنگ تحمیلی هم همین‌طور بود. این شهدای عزیز ما، یا این جانبازان، در اوج صفا و اخلاص، به استقبال شهادت رفتند و شهید شدند و همین شهادت‌ها و مقاومت‌ها و به استقبال خطر رفتن‌ها بود که انقلاب را حفظ کرد، اسلام را عزیز کرد، مسلمین را قوی کرد و دشمنان اسلام و امریکا را خوار نمود.

سخنرانی در دیدار با مسئولان بنیاد شهید، جمعی از اساتید و دانشجویان دانشگاه‌ها و اقشار مختلف مردم ۲۴/۰۵/۱۳۶۹ 

اگر امروز بانگ مسلمانی از چهار گوشه‌ عالم به گوش می‌رسد، و اگر ملت‌های مسلمان به هویت اسلامی خود بازگشته و سنگینی بار سلطه‌ مستکبران را احساس می‌کنند و اگر جهاد اسلامی پس از سال‌ها فراموشی، دوباره به جایگاه ارزشی رفیع خود بازگشته، همه و همه به برکت استقرار جمهوری اسلامی و استمرار انقلاب اسلامی است که خود، مرهون شهادت و گذشت این عزیزان و خانواده‌هایشان و نیز جانبازان عزیز و ارجمند است.

شما جانبازان ذخیره‌های با ارزش دانشگاه جهادید. جهاد لزوماً با شهادت همراه نیست، اما لزوماً با فوز به رتبه مجاهدان و تقرب به پروردگار همراه است. میدان جهاد هم همه جاست؛ هم در دفاع نظامی از کشور، هم در دفاع سیاسی و آبرویی از کشور و هم در تلاش برای پیشبرد کشور و ملت که امروز شما در این سنگر کار می‌کنید. این‌ها همه مبارزه است و همه باید مبارزه کنیم. یک تحقیق، اقدام علمی و یا حرکت سیاسی صحیح شما در مجموعه‌ حرکت دانشجویی یا در خارج آن، مبارزه است.
 
انتهای پیام/

لینک کوتاه : https://oroumnews.ir/?p=255298

برچسب ها

ثبت دیدگاه

در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.