بی توجهی ها به کارگران شاهین دژی، همچنان ادامه دارد

به گزارش اروم نیوز به نقل از شاهین پیام , 

ازطرف میدان امام خمینی (ره)  به طرف مرکز شهر شاهین دژ،چهار راهی است با نام چهار راه کارگران یا الاف ها،

افرادی درحاشیه این چهاراه  جمعند و چهاراه را محاصره کرده اند.فکر می کنی افرادی به استقبالت آمده اند…

وقتی کیسه هایی  را که دردستشان است می بینی متوجه می شوی که داستان از چه قرار است.

چند سالی است که درشاهین دژ زنگ های هشدار بیکاری، یکی پس از دیگری به صدا در می آیند در حالی که صدای این زنگ ها را همه می شنوندبجز  مدیران مربوطه ..!

یکی از کارگران  که در چهارراه مرکزی شاهین دژ منتظر بود تا شایدکسی به سراغشان بیاید میگفت: در طول روز نزدیک به شش تا هشت ساعت منتظر می نشینم تا شاید کسی برای تخلیه بار یا کارگری  سراغ ما بیاید.

جوان دیگری می گوید : البته با توجه به تعداد زیاد کارگرانی که به همین میزان صبر می کنند تا کاری گیرشان بیاید وقتی هم کسی برای بردن کارگر می آید آنقدر ازدحام کارگران به دور کارفرما زیاد می شود که ممکن است من برای کار کردن انتخاب نشوم. تازه بعد از اینکه کلی بار تخلیه کردیم یاکارگری کردیم مبلغ کمی گیرمان می آید.

یکی از این کارگران که کارگر ساختمانی هم هست می گوید: الان نزدیک به پنج ماه است که به خاطر شرایط آب و هوایی، در شاهین دژ بیکار هستیم.

او میگوید : اگر اتفاقی بیفتد و در طول یکماه تنها یک روز را برای کار ساختمانی بروم 40هزار تومان نصیبم می شود که این مبلغ برای گذران روزهای بعدی که بیکارهستم بسیار ناچیز است.

وی با بیان اینکه یارانه ها هم کفاف معاش زندگی را نمی دهد، گفت: از زمان هدفمند کردن یارانه ها تاکنون با مشکلات زیادی مانند پرداخت مبلغ کلان فیش گاز مواجه شده ام.

یک کارگر دیگر که دارای مدرک فوق دیپلم نیز  بود گفت: من در این شب های سرد  شرمنده ی خانواده ام شده ام چون نمی توانم چیزی برای خوردن و لباس گرم برایشان بخرم.
وی بابیان اینکه من و خانواده ام در یکی از اتاقهای منزل پدرم زندگی می کنیم افزود: اوضاع و احوال من از رفقایم بهتر است چرا که من دغدغه مستاجر بودن و پرداخت کرایه منزل را ندارم.
او ادامه داد: هر موقع که کسی برا ی بردن کارگر می آید من سعی می کنم اول دوستانم که مستاجرند برای انجام کار بروند، هیچکدام از این کارگرانی که اینجا می بینید بیمه نیستند و برخی از آنها چیزی از سهام عدالت تاکنون دریافت نکرده اند.

 براستی این روند تا کی ادامه خواهد داشت؟آیا ممکن است با وجود این همه کارخانه وکارگاه نیمه تعطیل وتعطیل در قطب های صنعتی استان وشهرستان، برای این تعدادبیکار فصلی و غیر فصلی شغلی دائم مهیا کرد تا مجبور نباشند سرمای زمستان و گرمای تابستان را بر خود دشوار کنند برای کسب روزی حلال و آبرومند؟

 درپایان از خود می پرسیم آیا وعده حل مشکل بیکاری جوانان  رئیس جمهور امسال می تواند هدیه خوبی برای افراد بیکار شود!؟