به گزارش اروم نیوز،
، با توافق جدید ایران و ۱+۵ که در بامداد روز ۱۷ مذاکرات وین و طی بیانیه مشترک خانم اشتون و آقای ظریف رسماً تائید و اعلام شد، طرفین برای دستیابی به توافق جامع و حل اختلافات باقیمانده بر سر چند مساله مهم (لغو تحریم ها؛ ابعاد برنامه غنی سازی ایران، راکتور اراک و بازرسی‌های بین المللی) نیاز به مهلت مناسب را مورد تاکید قرار دادند.
در این توافق، طرفین تعهد کرده اند الزامات و تعهداتی را که طی این شش ماه داشته‌اند، در مدت ۴ ماه بعدی نیز اجرا نمایند. اما نکته مهم در این است که در مورد ایران برخی تعهدات جدید نیز ایجاد شده که می توان آنها را تعهدات اضافی و جدید تلقی کرد. از آنجا که هنوز متن کامل توافق جدید منتشر نشده است، اطلاع کاملی از محتوای این توافقنامه در دست نمی باشد. اما مذاکره کننده ارشد ایران در بامداد روز ۱۷ مذاکرات وین، بخشی از این تعهدات جدید را در مورد وضعیت اقداماتی که باید بر روی اورانیوم با غنای ۲۰ درصد که طی ۶ ماه گذشته به اکسید تبدیل شده اند و همچنین وضعیت پسماندهای اورانیوم غنی شده کشور، تائید کرده است.
به نقل از خبرگزاری تسنیم، عراقچی که نتایج ۱۷ روز مذاکرات وین 6 را تشریح می‌کرد، اظهار داشت: علاوه بر این، ایران اورانیوم غنی‌شده ۲۰ درصد خود را که قبلاً در ۶ ماه اول توافق ژنو به اکسید تبدیل کرده بود، به سوخت راکتور تهران تبدیل می‌کند. در مدت چهار ماه فقط ۲۵ کیلو تبدیل به سوخت می‌شود ولی مازاد آن طبق برنامه خودمان در ماههای بعد تبدیل به سوخت خواهد شد. عراقچی تصریح کرد: همچنین پسماند مواد غنی‌شده ایران نیز به‌منظور غنی‌سازی مجدد به اورانیوم طبیعی تبدیل خواهد شد.
با ادامه اجرای گام اول و همچنین تعهدات جدیدی که برای طرفین به وجود آمده است، ایران تعهدات زیر را طی این ۴ ماهه انجام خواهد داد:
• تمامی تعهدات مربوط به گام اول توافق ژنو (شامل الزامات صنعت هسته ای یعنی تعلیق غنی سازی ۲۰ درصد و الزامات اطلاع رسانی و بازرسی‌های آژانس)
• تعهدات جدید در مورد مصرف اکسید اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد و تبدیل پسماندها به اروانیوم طبیعی.
همانگونه که پیداست، ایران علاوه بر تعهداتی که قبلاً در گام اول متعهد به اجرای شان شده است، تعهدات جدیدی را نیز به گردن گرفته است. اما در مقابل، باید چیزی اضافه تر توافق موقت نیز دریافت کرده باشد. در غیر این صورت، وضعیت ایران در زمان تمدید ۴ ماهه، کمتر و پائین تر از وضعیتی است که در مدت ۶ماهه اجرای گام اول داشته است.
زیرا ایران در حالیکه همه تعهدات گام اول را همچنان اجرا می کند، به جای دسترسی به ۴٫۲ میلیارد دلار از درآمدهای مسدود شده که قبلاً پیش بینی شده بود، تنها حق دریافت ۲٫۸ میلیارد دلار را دارد. معیار محاسبه غربی‌ها در این زمینه، تقسیم مبلغ ۴٫۲ میلیارد دلار بر تعداد ماههای ادامه اجرای تعهدات است به طوری که برای هر ماه، ۷۰۰ میلیون دلار درنظر گرفته شده و در مدت ۴ ماهه، مجموع این مبلغ ۲٫۸ میلیارد دلار تعیین شده است. در واقع، ارزش ادامه اجرای تعلیق ها و بازرسی‌ها و همکاری‌های اعتمادساز ایران طی این مدت، تنها بر اساس مبلغی از درامدهای مسدود شده نفتی محاسبه شده است.
از طرف دیگر، اگر معیار غرب برای آزادسازی بیش از 100 میلیارد دلار درآمد مسدود شده ایران، هر ماه چیزی حدود ۷۰۰ میلیون دلار باشد، باید ایران این تعهدات را بیش از ۱۴۰ ماه (حدود ۱۲ سال) اجرا نماید تا بتواند پول ها و درآمدهای خود که طی چند سال گذشته مسدود شده را به دست آورد.
از طرف دیگر، ایران در برابر تعهداتی که اضافه بر تعهدات گام اول پذیرفته است، چیز مشخصی دریافت نکرده است. غربی‌ها آن دسته از اقداماتی را که ایران طی مدت شش ماهه انجام داده اند (تبدیل اورانیوم غنی شده به اکسید) و تکرار آنها در مدت ۴ موضوعیت ندارد، به نوعی تعهد جدید تبدیل کرده اند. اما در مقابل، چیزی به ایران نداده اند.
همانطور که پیداست، تاکید طرفهای غربی در توافق جدید، بر روی برنامه غنی سازی ایران است به طوری که اروانیوم با غنای ۲۰ درصد قابلیت های چانه زنی را از دست بدهد. با مصرف شدن حجم زیادی از اکسید اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد (به میله های سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران) غربی‌ها برای همیشه اطمینان خواهند یافت که ایران قدرت باز تبدیل آنها را حتی در شرایط تخلف غرب از ایفای تعهدات خود (به عنوان مثال، عدم پایبندی به لغو تحریم ها) نخواهد داشت. یعنی آنها تمرکز خود را بر تضعیف قدرت مانور ایران در همین مدت تمدید قرار داده اند بدون آنکه حاضر به دادن امتیازی مناسب و هم وزن آن باشند.
تسنیم
