به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «اروم نیوز» علی علیزاده دارابی کارشناس ارشد مسائل اقتصادی در یادداشتی نوشت: در دوران بعد از جنگ ۱۲ روزه تحمیلی باید چند اقدام راهبردی و اقتصادی صورت پذیرد تا بتوان تاب‌آوری کشور را در حوزه‌های مختلف تعمیق دهیم. که به اقتضای شرایط موجود کشور اولویت‌های را باید قرارداد.
تدبیر اقتصاد جنگی برای برهه کنونی کشور
در شرایط فعلی کشورمان، تدابیر لازم نیز برای اقتصاد جنگ، باید اتخاذ شود. مواردی مثل تدارک تامین کالاهای اساسی جایگزین برای موقعیت‌های بسیار بحرانی، کنترل و نظارت شدید بر تامین و توزیع کالاهای اساسی خانوار انجام داد. چرا که در بحث جنگ روانی، اشاعه خبر کمبود کالا در فروشگاه‌های کشور، استرس شدیدی را به جامعه تحمیل می‌کند. امری که موجب فروپاشی اعتماد بدنه اجتماعی جامعه می‌شود. در طی جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، یکی از فاکتورهای اصلی این پیروزی، اتحاد ملت ایران در مقابله را دشمن بود.
با عنایت به اینکه یکی از اهداف اصلی دشمن، ایجاد ناآرامی اجتماعی با بهره‌گیری از موارد مختلف می‌باشد و دشمن به خوبی می‌داند که از لحاظ نظامی خصوصا بعد از جنگ اخیر ، توان مقابله در جنگ های مدت دار را ندارد.
نکات کلیدی مورد توجه
عمده مسائل مربوط به ضعف کشور در مقطع کنونی، انشقاق عمیق مسئولین خصوصا در قوه مجریه، در رویکرد عملکردی‌شان است. این امر موجب اظهار نظرهایی در بعضی مواقع می‌شود که در نهایت تاثیر و تشکیل ذهنیت آن بر بدنه اجتماعی جامعه می‌شود. پیشنهاد بسیار مهم در این زمینه این است که متولیان فرهنگی کشور, در امر گسترش فرهنگ پرچم میهنمان در جهت اهداف عالی مردم و نظام قدم برداشته و موجب اصلاح روند گذشته شوند و اقدام موثری برای استفاده حداکثری از اتحاد به وجود آمده ملت ایران و مسئولین انجام دهند.
لزوم بهره‌مندی از کشورهای همسو
از عمده مسائلی که باید در شرایط کنونی کشورمان انجام داد، تعمیق روابط با کشور چین است. کشور چین با توجه به شرایط فوق‌العاده در صحنه بین‌المللی و حرکت هدفمندشان در مقابل رقیب خود، آمریکا، که از قضا دشمن چندین ساله ملت ایران است، باید روابط استراتژیک و متنوعی در زمینه های مختلف را شروع کرد.
در عین حال، در کنار چین نباید از روسیه به عنوان کشور همسو با منافع ملی خود غافل بود. چرا که از لحاظ اقتصادی به عنوان بازار هدف محصولات تولیدکننده‌های ایرانی است و می توان از بعد امنیتی با گسترش صادرات به این کشور، نوعی بازدارنگی در مقابل هرگونه زاویه پیدا کردن احتمالی‌شان با کشورمان اعمال کرد. در مواجه با کشور روسیه ناگفته نماند که کارشکنی ها مسئولین کشورمان نیز بی‌تاثیر نیست. همچنین عدم انتصاب سفیران متخصص در کشور های خاص مانند چین، یکی از موانع گسترش ارتباطات می‌شود.
تجربه تلخ سوریه
تجربه تلخ در زمینه عدم گسترش روابط اقتصادی با کشورهای دیگر، می‌توان عدم بهره‌برداری به‌موقع از کشور سوریه و رخنه اقتصادی به‌عنوان یکی از بازوان بازدارندگی عنوان کرد. سوریه کشوری بود که به لحاظ سیاسی با کشورمان همسویی داشت و بسیار علاقه‌مند به واگذاری ظرفیت‌های اقتصادی‌شان به ایران بودند که با عدم تدبیر یا سو مدیریت مدیران ارشد کشوری این امر تحقق نیافت تا در مواقع بحرانی بتوان به‌عنوان اهرم فشار استفاده کرد.
همچنین الان کشور پاکستان علاوه بر روسیه و عراق، پتانسیل چنین همکاری را دارد و باید برای ایجاد اهرم فشار اقتصادی برای مواقع بحرانی از این ظرفیت استفاده کرد.
در نهایت به طور خلاصه سه شرط اساسی در مقطع کنونی به منظور گذر از مقطع کنونی باید رعایت شود؛
۱-نظارت حداکثری بر تامین کالاهای اساسی خانوار
۲-نظارت بر توزیع کالاهای اساسی خانوار
۳-گسترش فرهنگ‌سازی با نماد پرچم کشورمان ایران، برای حفظ اتحاد کشور و در نهایت برنامه‌ریزی برای تمدن سازی ایرانی اسلامی در آینده
