به گزارش ارومنیوز، وقوع بحران سیلزدگی در برخی مناطق و تهدید زندگی هموطنانمان در شهرها و روستاهای مختلف موجب شد تا چند روز گذشته را بهعنوان روزهای تلخ در آذربایجانغربی و شرقی، کردستان و برخی استانهای دیگر بدانیم.
اتفاقات تلخی که حتی منجر به واکنش مقامات عالی نظام و ارسال پیام تسلیت از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی برای خانوادههای داغدار آن شد. خانوادههایی که بیشترشان تنها بهدلیل نبود برنامهریزی مناسب از سوی مدیران بهاصطلاح ستاد بحران ضربه خوردند و به تماشاگر بودن و حاشیه راندهشدن متهم شدند!
به هر حال، روزهای اخیر در شهرستانها و استانهای درگیر سیل بهنوعی نشاندهنده ضعف مدیریتی در مقوله بحران و نبود انسجام کافی میان نیروهای مختلف بهمنظور رسیدگی به بحرانهای احتمالی بود که قطعا باید در برابر این ضعف و کمکاری پاسخگوی مردم باشند.
اما در کنار تمام این ضعفها و نبود فوریت در رسیدگی به وضعیت مردم سیلزده، شاهد بودیم که مسئولین و مدیران مختلف از استاندار و فرماندار گرفته تا نماینده و مدیران کل و حتی نمایندگان دستگاههای مختلف اجرایی با حضور در مناطق سیلزده نسبت به بررسی وضعیت موجود و نیز ارائه وعدههای مختلف به مردم این مناطق اقدام میکردند.
وعدههایی که حتی در برخی موارد به ساخت منازل جدید برای مردم نیز مربوط میشد و نشاندهنده اوج توجه و دقت مسئولین و نمایندگان به مقوله تبلیغ برای دولت و خودشان بود!
با وجود تمام این وعدههای رنگارنگ و متنوع از سوی مسئولین و نمایندگان حاضر در میدان، حضور فعال و بیادعای نیروهای ارتش و سپاه پاسداران در میان مردم و مردمیاری برای رهایی یافتن سیلزدگان از وضعیت موجود نشاندهنده تفاوت میان وعدهدهندگان منتگذار و نیروهای مخلص بیادعا و خدمتگذاران بیمنت بود که حتی در چنین شرایطی هم میدان را خالی نکرده و حاضر به خدمت در بدترین شرایط شدند.
فعالیت میدانی فرماندهان ارشد شهرستانی، استانی و حتی منطقهای در میان مردم، کمکرسانی و مردمیاری در غیاب نیروهای اصلی امدادرسان که خود را مبرا از گناه میدانند، نفوذ به میان آسیبدیدگان و نیز گذر از تمام معابر صعبالعبور که بهواسطه سیل ایجاد شده بودند را باید دلیل اصلی مردمدار بودن نیروهای سپاه و ارتش و ناجا و بهخصوص بسیجیانی دانست که در اوج بحران مردم را تنها نگذاشته و حاضر به عقبنشینی از میدان نشدند.
در کنار تمام نیروهای نظامی و انتظامی حاضر در میدان، در شهرستانهای مختلف درگیر با سیل در آذربایجانغربی حضور پرشور و پررنگ نیروهای سپاه و بسیج حائز اهمیت بود. نیروهایی که علاوه بر مردمیاری و خدمترسانی میدانی به سیلزدگان، با تهیه اغذیه گرم و سرد ثابت کردند که اهل وعده و وعید نیستند و همانند همیشه میدان عمل را به میدان وعده ترجیح میدهند.
حضور فرمانده سپاه نقده در میان آبهای جاری در محلات محمدیار از زیباترین نمادهای مردمی بودن یک فرمانده ارشد سپاه در شهرستان است. فرماندهی که میتوانست همانند دیگر مسئولین و مدیران شهری و استانی با بازدید کوتاه و از راه دور خود نشان دهد که برتر از مردم است ولی مردمی بودن را به اداری بودن ترجیح داد.
علاوه بر این، حضور فرمانده سپاه شهدای آذربایجانغربی در مناطق سیلزده ارومیه و نقده و دیدار با مردم این مناطق از نزدیک و سوار شدن وی بر تراکتورهای اهالی روستا برای ابراز همدردی با آنها و حضور در معابر تخریبشده نشاندهنده مردمیاری فرماندهان این نهاد حتی با درجه سردار است.
عصر دیروز که سردار سرتیپ اوصانلو فرمانده قرارگاه حمزه(ع) شمالغرب کشور در میان مردم سیلزده نقده حاضر شد، اقتدار نیروهای نظامی به خوبی نمایش داده شد که با وجود قدرت دفاعی در برابر دشمنان و نیروهای متجاوز، خود را برتر و ارجحتر از مردم نمیدانند و همیشه در مسیر مردمیاری و مردمداری حضور دارند.
همین حضور فرمانده قرارگاه حمزه(ع) در میان مردم بود که موجب شد تا وی بلافاصله به دیدار استاندار آذربایجانغربی رفته و نسبت به پیگیری اوضاع اقدام کند. نارضایتی وی از نحوه خدماترسانی و اوضاع نامناسب مردم در بخشهای سیلزده گویای همین موضع مقتدرانه بود.
نتیجه جلسه فرماندهان ارشد سپاه در منطقه و استان با استاندار آذربایجانغربی این شد که در نهایت علاوه بر اعزام خودروهای آتشنشانی بهمنظور شستشوی مناطق سیلزده، اختصاص مبلغی برای مردم سیلزده بهصورت علیالحساب و نیز تامین اقلام مورد نیاز مردم مناطق سیلزده، سپاه نیز در راستای تحویلگرفتن تامین جیره غذایی مردم این مناطق در کمک به اهالی و تسریع در روند ترمیم منازل کمک داشته باشد.
حال این تنها نتیجه یک حضور فرمانده قرارگاه شمالغرب در منطقه بود که منجر به تغییر بسیاری از معادلات شد، ولی حضور چندین مسئول و مدیر کشوری در مناطق سیلزده و دوری جستن از مناطق بحرانزده چه نتیجهای خواهد داشت؟ باید منتظر ماند و دید که آیا واقعا عملی از سوی مسئولین بروز میدهد یا اینکه همچنان با شعارهای توخالی و بازدیدهای بیثمر دست بر نمی دارند؟!