به گزارش اروم نیوز، مسئله آلودگی هوای شهر از جمله مشکلاتی لاینحل است که در سال های اخیر گریبانگیر شهر ارومیه شده و همگان در هر جا و مکانی از این مشکل رنج برده و به صورت های مختلف شکایت خود را ابراز می کنند
این نارضایتی از دود حاصل از اگزوز اتوبوس های فرسوده دیزلی ناشی می شود که هروز هوای شهر آلوده تر به دودهای سمی شده و آسمان شهر تیره تر می شود و آنچه که مشاهده می شود، هرروز بیشتر از قبل شاهد این دودهای بد بو و سمی هستیم که در ریه های خود استشمام می کنیم.
از رده خارج کردن اتوبوس های فرسوده نه تنها مشکل آلودگی ارومیه به دودهای سمی را حل می کند بلکه در حل مشکلات ترافیکی نیز نقش بسزایی ایفا خواهد کرد.
گویا مسئولان شهر من به جای حل مسئله خواهان پاک کردن صورت مسئله هستند.
اما انچه که به گوش می رسد فرسودگی ۶۵ درصد ناوگان اتوبوسرانی شهر ارومیه و ناتوانی بخش خصوصی شهرداری ارومیه جهت خرید اتوبوس های جدید است که سازمان اتوبوس رانی شهرداری ارومیه را مجبور به بازسازی اتوبوس های شهر کرده است.
طبق آخرین اعلام مدیرعامل سازمان اتوبوسرانی شهرداری ارومیه «به دلیل رکود موجود بحث نوسازی برای بخش خصوصی مقدور نیست و به این دلیل در پی حفظ شرایط موجود هستیم که در این راستا سال گذشته ۸۶ دستگاه و امسال نیز تا امروز ۴۲ دستگاه اتوبوس مورد بازسازی کامل قرار گرفتند.»
این بازسازی از ۳۲۶ دستگاه اتوبوس موجود در سازمان اتوبوس رانی شهرداری ارومیه انجام گرفته و با نگاهی مختصر به وضعیت اتوبوس ها و هوای آلوده شهر می توان به بی تاثیری و پوچ بودن این امر پی برد.
* عمر مازاد بر میزان استاندارد اتوبوس های ارومیه
اما نکته جالب تر از تمام اینها عمر کارکرد اتوبوس های شهر ارومیه است. عمر مفید و استاندارد هر اتوبوس ۸ سال است اما اتوبوس های شهر ارومیه بیش ۱۱٫۷ سال عمر دارند این یعنی بحرانی بیش از ۳ سال متوجه اتوبوس های شهر ارومیه و هوای ارومیه است و نه تنها مسئولین بخش مربوطه کاری از پیش نمی برند بلکه به راحتی از این مشکل وخیم خبر می دهند.
جدای از مشکلات الودگی ها و آلایندهای سمی مشکل ترافیک حاصل از حرکت اتوبوس ها عمومی در سطح شهر گذشتنی نیست با سفری به استان های اطراف و مشاهده خطوط جدای حرکت اتوبوس ها با وجود مشکلات محدوده ای کوچک جهت ساخت این لاین ها و باریک بودن خیابان ها به خوبی توانسته اند با مدیریتی بهینه در سطح شهر جهت عبور و مرور بی.آر.تی لاینی جداگانه داشته باشند.
همچنین با مدیریتی بهینه هیچ اتوبوسی مجهز به دستگاه پرداخت کارتی نمی باشد و در عوض همه افراد استفاده کنندگان از ناوگان حمل و نقل عمومی قبل از حضور در ایستگاه در بخش هایی مشخص شده هزینه کارتی خود را پرداخت کرده و سپس به سراغ اتوبوس ها می روند تمامی این ها نشان دهنده مدیریتی قوی در شهرداری ها و سازمان های اتوبوس رانی کلان شهر های دیگر است که توانسته اند با این تدابیر مشکلات ترافیکی شهر را به خوبی مدیریت کنند.
پس از تقسیم بندی ها می توان به ضعف ارومیه در بخش مترو اشاره کرد. ارومیه کلانشهری است که می تواند در ساخت مترو و تسهیل در رفت و آمد مردم گام برداریم اما تاکنون هیج صحبت مفیدی در این بخش انجام نگرفته و هیچ برنامه ای برای بهره مندی ارومیه از زیر ساخت مفید مترو وجود ندارد.
* در شهرداری ارومیه چه می گذرد؟
کارگران خدمات شهری از پرداخت نشدن حقوق های خود به مدت چنیدن ماه می نالند، اتوبوسرانی از نبود بودجه جهت نوسازی ناوگان بسیار فرسوده خود شاکی است، طرح های عمرانی جامه افتتاح برخود نمی پوشند و مسئولان پاسخگوی وضعیت نیستند، پسماندهای شهری در گوشه کنار شهر می ماند و مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری ارومیه علاوه بر اینکه جمع آوری پسماندهای شهری را مسئولیت شهرداری ندانسته بلکه رسیدگی به آن را ملزم به پرداخت عوارض نامید.
و تنها گزینه مشترک در بین آن ها، نالیدن از نبود تخصیص در شهرداری ارومیه است.
باید شهردار ارومیه به این امر توجه کند و پاسخگو این امورات باشد هکه اعتبارات شهرداری مصرف چه اموراتی می شود؟ مردم تا چه زمان باید دود و آلایندهای ناشی از اتوبوس های فرسوده و مازاد بر خدمت را تحمل کنند؟
انتهای پیام/
