به گزارش اروم نیوز ، رییس جمهوری چند روز پیش در ضیافت افطاری با اصحاب رسانه سخنانی بر زبان آورد که شاید شنیدنش برای بار اول از دیدگاه بسیاری از مردم عامه قابل قبول و زیبا باشد اما اینکه این سخنان تا چه حد عملی شده و در چه زمینه ای این سخنان و شعارها تحقق یافته، خود جای تامل و بررسی است.
دکتر روحانی در سخنانش خطاب به اصحاب رسانه حاضر در میهمانی که البته همگی از یاران و اطرافیان خود رئیس جمهور و تمجیدکنندگان دولت بودند، چنین ابراز داشت که باید در جامعه آزادی بیان باشد و دولت افتخار می کند که آزادی رسانه را در جامعه هموار ساخته و در کنار رسانه های حامی دولت به رسانه های منتقد هم توجه دارد!
او از رسانه های منتقد(که در این جلسه غایب بودند) چنین درخواست می کند که نقد سازنده و اصولی را سرلوحه کار خود قرار دهند! نقدی که موجب تحرک دولت و سوق دادن جامعه به سوی امید و آرامش(نه بیداری و بصیرت) باشد!
در این مجال کوتاه، تنها به همین ۲ ستون سخنان رئیس جمهور محترم می پردازیم و چند جمله در باب نحوه عملکرد دولت در این زمینه ها خواهیم گفت.
* آزادی بیان؛ رویایی که همچنان رویاست!
یکی از شعارهای تبلیغاتی حسن روحانی برای انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲ ترویج آزادی بیان و استفاده از توانایی رسانه های منتقد و حامی بود.
او در سخنانش و در میان حامیان پرجنب و جوشش در اجتماعات مختلف شهرستانی و مرکزی این جمله را به خوبی بیان می کرد که باید در جامعه آزادی در تمام سطوح رواج یابد و اصلی ترین سطح آزادی را نیز آزادی بیان و روشنفکری رسانه ای می دانست.
قطعا این سخنان هیجانی و جنجالی رئیس جمهور در زمان تبلیغات بود که باعث شد تا جوانان و قشر خنثی جامعه به سوی دولت «مردان اعتدال» روی آورده و به این ترتیب زمینه انتخاب کابینه یازدهم از میان یاران روحانی فراهم شود.
اما امروز و پس از گذشت بیش از ۳۴ ماه از روی کار آمدن دولت آقای روحانی و ناکامی این کابینه سالخورده در زمینه های مختلف، بار دیگر و در آخرین سال خدمت، گویا دکتر روحانی تصمیم گرفته تا شعارهای ماقلب انتخابات را بار دیگر تکرار کرده و به این ترتیب زمینه را برای حضور مجدد خود در فضای کلان آماده سازد!
یقینا اینکه دولتی این همه سخن از آزادی بیان و آزادی رسانه ها به میان آورد و تاکید بسیاری بر لزوم پرداخت رسانه ها به مقوله همراهی با دولت داشته باشد نمی تواند نشانگر تفکری جز تفکر پوپولیستی و تلاش برای گمراه کردن مردم و رسانه ها از مسیر اصلی خود باشد.
اگر در نسخه استانی این امر بخواهیم نمونه ای از نقض آزادی بیان توسط دولت اعتدال را به نمایش گذاریم، همین سفر استانی اخیر روحانی و هیات دولت به آذربایجان غربی بهترین نمونه آن خواهد بود. دولتی که این همه شعار اعتدال و لزوم حضور رسانه های منتقد در جامعه را سر می دهد در یک سفر استانی که هیچ دستاوردی برای آذربایجان غربی نداشت! از واهمه نقد جلسات با بهانه گیری های واهی از حضور رسانه های منتقد خود جلوگیری کرد.
رئیس جمهوری که این همه شعار اعتدال و آزادی رسانه سر می دهد، بهتر است به این نکته نیز توجه داشته باشد که در سفر استانی وی به آذربایجان غربی هیچ رسانه منتقدی مورد دعوت قرار نگرفت و با وجود ثبت نام و نهایی شدن مراحل دریافت کارت بازهم مجوزی از سوی استانداری برای حضور خبرنگاران این رسانه ها در طول سفر صادر نشد!
آقای رئیس جمهور! لطفا معنای خاص آزادی بیان و آزادی رسانه نزد دولت خود را برای ما بفرمایید تا بدانیم بر اساس کدامین اصول و قوانین تعریف نشده جهانی و کشوری و استانی و شهری باید آزاد سخن برانیم و ایرادات فراوان دولتتان را بگوییم؟
* امید و آرامش یا بصیرت و بیداری؛ مساله این است!
رئیس جمهور محترم در سخنان خود در جمع اهالی رسانه همراه خود، این نکته را هم به خوبی بیان کرده اند که باید رسانه ها به جامعه امید و آرامش تزریق کنند! اما نگته که کدام امید و آرامش را باید تزریق کرد که موجبات دلخوشی آقایان را فراهم آورد؟!
آیا اینکه کاری در بخش های مختلف انجام نگرفته جایی برای دلخوشی و امیدواری مردم گذاشته؟ آیا مردمی که در زمان تبلیغات انتخاباتی شما شاهد شعارهای حل مشکلات مختلف در فواصل زمانی کوتاه مدت و بلند مدت بودند، اکنون پس از گذشت ۳۴ ماه تنها یکی از این شعارها را محقق شده و انجام شده دیده اند؟
بهتر است همان رسانه نگارهای اطراف آقای رئیس جمهور به ایشان تذکر دهند که بکارگیری واژه ها در سخنرانی هرچند که زیبا است ولی نمی توان جز بوی تبلیغات و آمادگی برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم را از آن چشید!
آقای رئیس جمهور باید به این امر توجه بیشتری داشته باشد که طی سفر دو روزه به آذربایجان غربی هیچ دستاوردی را تشریح نکرد تا مردم هم امیدی به آینده این دولت داشته باشند! آقای رئیس در سخنرانی های عمومی و در جلسات مسئولین هم هیچ مصوبه ای را برنشمرد تا آرامش را به جامعه تزریق کند! بنابراین نمی توان انتظار داشت که وضعیت بهتر از این شود!
به عنوان سخن پایانی، شاید آقای رئیس جمهور این همه تاکید بر لزوم ایجاد امید و آرامش در جامعه را در پاسخ به ارتقای بصیرت و بیداری مردم بر زبان می راند تا به این ترتیب بار دیگر مقابله او با جریانات انقلابی مبرز شود!
انتهای پیام/
