به گزارش اروم نیوز، مردم هر منطقه از کشور، دارای آداب و رسوم و عقایدی هستند که ریشه در عقاید دینی و ملی آنان دارد. این آداب و رسوم که بخشی از فرهنگ بومی یک منطقه را شامل می شود بارزترین عنصر هویت بخشی مردمان یک ناحیه به شمار می‌آید. در این میان، آداب و رسوم ماه مبارک رمضان نیز یکی از مباحث فرهنگی است که ریشه در اعتقادات دینی مردم داشته و گاهی خاص یک منطقه است .
در این ماه نیز برخی از آداب و سنت‌های مردم آذربایجان غربی به مانند مناطق کشور برخی آداب و رسوم خاص خود را دارد که با گذشت قرون همچنان پابرجاست.
از چند روز مانده به شروع ماه مقدس رمضان، مثل سایر نقاط کشور، آذربایجان غربی هم حال و هوای خاصی به خود می‌گیرد. تهیه خوردنی‌هایی مانند کره و عسل محلی آذربایجان، پنیر محلی و تهیه نان‌های محلی همچون «سومون» و «یاغلی چؤرک» از اول تا آخر ماه رمضان خود نشانگر این حال و هوای خاص است. هر روز عصر و قبل از اذان مغرب، نانوایی‌های «سومون» و «یاغلی چؤرک» شلوغتر می‌شود و دیدن این صحنه‌ها نشان می‌دهد که مردم در وعده سحری هم این نانها را از سفرههای خود جدا نمی‌کنند.
از سنت‌های دیرین این استان می‌توان به آیین زیبای «قاباقلاما» (به پیشواز رفتن) اشاره کرد که مردم مؤمن این دیار (البته در سایر نقاط منطقه آذربایجان نیز این سنت وجود دارد) چند روز زودتر از شروع ماه رمضان روزه می‌گیرند و به نوعی زودتر از موعد مقرر به میهمانی پروردگار مهربان می‌روند.
یکی دیگر از آیین‌های این دیار، بیدار کردن همسایه‌ها برای خوردن سحری است. در بعضی مناطق که رسم و آیین‌ها هنوز بر جای خود باقی است یک ساعت مانده به اذان صبح در خانه همسایه‌ها را می زنند و آن ها را برای سحری که به زبان ترکی «اوباشدان» (و به غذایی که در اوباشدان خورده می‌شود «اوباشدانلیق» گفته می‌شود) بیدار می کنند. البته در زمان حاضر از طریق تلفن نیز این کار انجام می‌گیرد.
در گذشته‌ای نه چندان دور، در برخی از روستاها نیز فرد مومنی با صدای گیرایی بر پشت بام خانه اهالی را برای سحری بیدار می کند.
پهن کردن سفره های افطار در بین نیازمندان و فقرا از دیگر رسم‌های مردم این خطه می‌باشد و در برخی از خانواده‌ها نیزحداقل یک بار به فامیل افطاری می دهند و زنان نیز با درست کردن غذا و افطاری از میهمانان پذیرایی می کنند. در کنار آن معمولاً رسم است کوچک‌ترهای فامیل، بزرگترها را برای افطاری به میهمانی دعوت می‌کنند.
مرباهای محلی، سوپ، آش رشته، آش دوغ، حلیم، خرماهای تزیین شده با گردو و گل محمدی، پنیر، سبزی، ماست و شیر از مهم ترین غذاهای مردم آذربایجان غربی بر سر سفره های ماه رمضان می باشد.
با فرارسیدن شب‌های قدر مردم مومن و دیندار آذربایجان غربی با حضور در مساجد و حسینه‌ها به عزاداری و شب زنداه داری می پردازند و با دادن نان، پنیر، گردو و غذاهای خانگی از شب زنده داران پذیرایی می کنند.
کیسه دوزی در شب قصاص ابن ملجم از دیگر رسم هایی مردم این خطه می‌باشد که بنابر رسم‌های قدیمی دختران و زنان در شب (۲۷ رمضان) با دوختن کیسه‌ای به نام«لن ابن ملجم» با هر سوزنی که به کیسه می زنند یک بار به ابن ملجم لعنت می‌فرستادند.
و آخرین روز ماه مبارک رمضان که در بین مردم این دیار به نام« عرفه» مشهور است به زیارت اهل قبور می روند و در این روز مردم میزان فطریه خود را که شامل آرد، گندم یا برنج می باشد محاسبه می کنند و آن را در جایی نگهداری می کنند تا در اولین فرصت در اختیار نیازمندی قرار دهند و برخی از مردم بر این باورند که فطریه باید در همان روز اول به فقرا داده شود.
انتهای پیام/
