به گزارش اروم نیوز به نقل از زرین خبر؛ میاندوآب همانگونه که از نامش پیداست،شهری است که در میان دو رودخانه قرار دارد ولی اگر به پای صحبت مردم وبخصوص کشاورزان وروستائیان این شهر بنشینید با واقعیتی تلخ مواجه می شود،واقعیتی به نام مشکل آب.
باید گفت که مطابق گزارشات ،بخش کشاورزی، پر مصرف ترین بخش در حوزه آب است و در وضعیت کم آبی و گاه بروز خشکسالی نیز بخش کشاورزی، اولین بخش اقتصادی است که تحت تأثیر قرار می گیرد.
خشکسالی پدیده ای منحصر به یک سال نیست بلکه روندی چند ساله را شامل می شود و در تعاریف اقلیمی آن را مقدار انحراف و یا کاهش بارندگی در یک محل نسبت به بارش میانگین همان محل می دانند.
از دید کشاورزان، خشکسالی زمانی روی می دهد که رطوبت خاک از نیاز واقعی محصول کمتر باشد و منجر به خسارت در محصول شود. از آنجا که در محاسبه نیاز گیاهان به آب، باید به نوع آنها توجه کرد، پس کم آبی برای هر گیاه با توجه به نیاز آبی آن، متفاوت است.
کاهش میزان محصولات کشاورزی و از بین رفتن دام و تخلیه ذخایر آبی اثرات اولیه خشکسالی هستند که این اثرات؛ خود نتایج ثانویه ای نظیر فروش نیروی کار، خانوار یا زمین، مهاجرت و جابجایی جمعیت، فشار های روحی روانی و … را به همراه دارد.
کشاورزی؛ قربانی اصلی خشکسالی
کاهش میزان بارندگی ها در سالهای اخیر در میاندوآب نشان از خشکسالی در سالهای گذشته دارد؛پدیده ای که اثرات آن بیشتر به چشم کشاورزان می آید تا عموم مردم.
خشکسالی نیز همانند سایر پدیده های اقلیمی در نتیجه تغییر و تحولات آب و هوایی ناشی از عوامل محلی پدید می آید اما در کنار آن روابط بخش هایی از اجزای گردش عمومی اتمسفر دلیل عمده وقوع این پدیده هستند؛ فرونشینی توده های هوا، سلول های پرفشار، دمای سطح دریا، موج های بلند در بادهای غربی و نقش انسان از مهمترین عوامل پدید آمدن خشکسالی عنوان شده است.
باید گفت وقوع خشکسالی اجتناب ناپذیر است و نمی توان مانع آن شد اما می توان با اتخاذ روش های صحیح مدیریتی خسارت ها و تنش های حاصل از آن را به حداقل رساند.
اگر چه خشکسالی و کم آبی بر بخش های مختلف مصرف کننده آب تاثیر می گذارد اما شاید بتوان گفت که بیشترین مصرف آب در میاندوآب در بخش کشاورزی است و سهم آب شرب و صنعتی در گامهای بعدی قرار دارند.
آبی که نه کشاورزان استفاده می کنند و نه به دریاچه می ریزد!
میاندوآب به دلیل اینکه دو رود زرینه رود و سیمینه رود به دریاچه ارومیه می ریزند، از چند سال پیش یکی از شهرهای درگیر با مسئله خشکی دریاچه ارومیه است اما با این‌همه حال آب این دو رودخانه با این وضعیت فعلی نه به دریاچه می ریزد نه به کام کشاورزان و روستائیان است.
روستائیانی که در حسرت آب شرب بهداشتی هستند و ناچار به خرید دبه ای آب با انواع مشکلات اما در عوض این آب به استان همجوار انتقال می یابد و همسایه های شرقی میاندوآب را سیراب می سازد.
به همین دلیل هر ساله کشاورزان بیشتری در میاندوآب مجبور به کندن چاههای عمیق و عمیق‌تر می شوند.
برخی از کشاورزان میاندوآبی به خبرنگار ما می گویند:در روستایمان که آب برای آشامیدن نداریم و چاههای ما نیز آب کافی ندارند و کم آب شده اند.
این کشاورزان می گویند:چاههای جدیدی را که حفر می کنیم باید عمقشان زیاد باشد تا به آب برسیم و حتی شنیده ایم که با خشک شدن دریاچه ارومیه دیگر نمی توانیم در زمین هایمان کشاورزی کنیم.
این کشاورزان هم چنین از انتقال آب به استانهای دیگر نیز گلایه مند هستند و می گویند:خودمان دربه در به دنبال آب هستیم و مجبوریم آب را با دبه از دست فروشان بخریم ولی آنوقت آب ما به تبریز ودیگر شهرها می رود درحالی که می تواند به خانه های ما وزمین های کشاورزی ما منتقل شود.
چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است
از سوی دیگر موضوع آب همواره به عنوان یکی از دغدغه های اصلی مردم و حل مشکل آب آشامیدنی و کشاورزی از خواسته های اصلی مردم این منطقه از نمایندگان بوده است.
نمایندگان مردم میاندوآب در مجلس در تذکرات گوناگون در مجلس این موضوع را یادآور شده اند تا جایی که برخی اخبار حکایت از ارائه طرح استیضاح وزیر نیرو به خاطر موضوع دریاچه ارومیه وانتقال آب زرینه رود به آذربایجان شرقی دارد.
سخنان مردم و نمایندگان مردم در مجلس را می توان به مصداق ضرب المثل “چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است”دانست،چرا که در جایی که مردم منطقه از مشکل کم آبی و عدم وجود آب شرب بهداشتی رنج می برند دیگر انتقال آب به مناطق همجوار معنا ندارد.
روح الله بیگی، نماینده مردم میاندوآب، شاهیندژو تکاب در مجلس شورای اسلامی در طی گفت‌وگویی با ایسنا، با بیان این که به طور جد پیگیر مشکل انتقال آب زرینه رود به آذربایجان شرقی خواهیم بود، می گوید: تصمیم انتقال آب زرینه رود به آذربایجان شرقی در دوران پر آبی استان صورت گرفته است؛ طی چند سال گذشته با خشکسالی‌های صورت گرفته، آذربایجان غربی خود نیازمند به آب است، پس چگونه انتظار دارند منابع آبی خود را همچنان روانه استانهای دیگر کنیم؟
وی ادامه می دهد: روستاهایی در آذربایجان غربی داریم که علاوه بر آب شرب، حتی آب کشاورزی نیز ندارند؛ استان آذربایجان شرقی علاوه بر استفاده از منابع آبی آذربایجان غربی برای آب شرب، برای شهرک‌های صنعتی و مناطق کشاورزی خود نیز از این منابع آبی استفاده می‌کنند که باید سریعا به این موضوع حساس رسیدگی شود چرا که در این راستا حق مردم استان ما ضایع می‌شود.
مهدی عیسی‌زاده دیگر نماینده مردم میاندوآب، شاهین‌دژ و تکاب در مجلس شورای اسلامی نیزدر گفتگو با زرین خبر، موضوع دریاچه ارومیه و انتقال آب زرینه رود به آذربایجان شرقی را به عنوان مهمترین خواسته های نمایندگان ومردم از رئیس جمهور در دیداری که مجمع نمایندگان استان با رئیس جمهور داشتند،عنوان کرده ومی گوید:رئیس جمهور در این جلسه با تاکید براینکه باید برای احیای دریاچه ارومیه تلاش کنیم و بحث انتقال آب زرینه رود در شورای آب بررسی وجلوی آن گرفته شود.
عیسی زاده هم چنین در گفتگو با تسنیم،می گوید: از زرینه رود می خواهند فاز دوم انتقال آب به آذربایجان شرقی را نیز انجام دهند که نمی دانم چه وقتی می خواهند این کار انجام بگیرد اما به ضرص قاطع می گویم تا وقتی من نماینده این شهر هستم اجازه نمی دهم فاز دوم این طرح اجرایی شود حتی اگر به از دست دادن جانم منتهی شود.
مهدی عیسی زاده که روزگاری از سرداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در میاندوآب بود بیان می کند: من در زمان دفاع مقدس قرار بود شهید شوم که نشدم پس در زرینه رود شهید می شوم اما اجازه نمی دهم آب از زرینه رود به تبریز برود.
این نماینده مجلس دلیلی قانع کننده برای ممانعت از انتقال آب زرینه رود به آذربایجان شرقی دارد و می گوید: خودمان و مردم شهرمان تشنه هستیم.
میاندوآب امروز در شرایطی غیر از معنای واقعی نامش به سر می برد، آب ندارد و مردمانش آب ۲۰ لیتری را ۳۰۰ تومان پول داده و می خرند.
عیسی زاده وضعیت کنونی میاندوآب را اینگونه توصیف می کند: عین زمان های گذشته که نفت پخش می کردند هم اینک عصرها یک تانکر آب می آورند و با شیپور مردم را دعوت کرده و آنها را به خیابان می ریزند و دبه هایشان را پر می کنند و می برند می گذارند توی خانه هایشان.
در پایان باید گفت که دغدغه این روزهای مردم در آذربایجان غربی علاوه بر خشک شدن دریاچه ارومیه، کم آب شدن رودخانه‌ها و چاههای عمیق و نیمه عمیقی نیز است که ناباورانه همه ساله استمرار یافته و مشقات زیادی را برای مردمانی که چرخ زندگی‌شان بر محور کشاورزی می چرخد تنگ‌تر می‌کند.
در این میان روان‌سازی آب‌های این استان بدون بهره‌مندی ساکنان منطقه به سمت دشت‌های بزرگ آنسوی دریاچه ارومیه محل آزردگی بسیاری را فراهم آورده است و مسئولان و نمایندگان مردم نیز پیوسته می‌گویند چرا باید مدیریت برخی سدها و منابع آبی آذربایجان غربی با آذربایجان شرقی باشد؟
