به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «اروم نیوز»؛ رقیه وکیلی در یادداشتی نوشت: شهادت آیتالله دکتر سید ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور مردمی جمهوری اسلامی ایران، ضایعهای بزرگ برای ملت ایران و جبهه مقاومت اسلامی بود. او در طول دوران ریاست جمهوری خود، نماد مدیریت میدانی، حضور بیواسطه در میان مردم و تلاش برای تحقق عدالت اجتماعی بود؛ مدیری که جایگاه ریاستجمهوری را نه تکیهگاه قدرت، بلکه میدان خدمت میدانست.
از نخستین روزهای آغاز به کار دولت سیزدهم، رئیسی با شعار «دولت مردمی، ایران قوی» پا به میدان گذاشت و در عمل نیز ثابت کرد که دغدغه اول و آخرش، رسیدگی به مشکلات مردم، مبارزه با فساد، تقویت اقتصاد داخلی و احیای اعتماد عمومی است. او که پیشینهای درخشان در قوه قضائیه داشت، با همان روحیه عدالتخواهانه وارد عرصه اجرایی شد و بار مسئولیت سنگین کشور را در یکی از پیچیدهترین دورانهای تاریخ معاصر بر دوش گرفت.
دستاوردهای دولت شهید رئیسی:
در دوره ریاستجمهوری آیتالله رئیسی، جمهوری اسلامی ایران شاهد احیای روابط دیپلماتیک با کشورهای منطقه از جمله عربستان سعودی بود؛ اقدامی که منجر به تقویت امنیت منطقهای و شکستن انزوای تحمیلی از سوی غرب شد. همچنین سفرهای هدفمند رئیسجمهور به کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین، ابعاد تازهای به سیاست خارجی کشور بخشید.
در حالی که کشور تحت شدیدترین تحریمهای اقتصادی قرار داشت، دولت سیزدهم با تمرکز بر تولید داخلی، مهار تورم، افزایش صادرات غیرنفتی و فعالسازی ظرفیتهای مغفولمانده تلاش کرد تا ضربهپذیری اقتصاد را کاهش دهد. اجرای طرحهایی همچون توزیع عادلانه یارانهها و مردمیسازی اقتصاد، بخشی از این سیاستها بود.
شهید رئیسی بیش از ۳۰ سفر استانی در سال نخست دولت خود انجام داد و شخصاً از مناطق محروم و مرزی بازدید کرد. این حضور میدانی، الگویی بیسابقه از ارتباط مستقیم رئیسجمهور با مردم را رقم زد که موجب افزایش رضایتمندی و آگاهی از نیازهای واقعی جامعه شد.
در دوران وی، پروژههای کلان زیرساختی از جمله توسعه خطوط ریلی، افتتاح پالایشگاههای جدید، توسعه شبکه برق، آبرسانی روستایی و توجه به مناطق کمبرخوردار در دستور کار قرار گرفت و بخش زیادی از آنها به بهرهبرداری رسید.
رئیسی همواره در برابر زیادهخواهی قدرتهای جهانی ایستادگی کرد و با زبان عزت و اقتدار، از اصول نظام جمهوری اسلامی دفاع کرد او در مجامع بینالمللی با صراحت از حق مردم ایران در بهرهمندی از فناوری صلحآمیز هستهای دفاع میکرد.
شهید آیتالله رئیسی با مدیریتی جهادی، سادهزیستی، روحیه انقلابی و ایمان راسخ به وعدههای الهی، توانست الگویی از رئیسجمهور تراز انقلاب اسلامی ارائه دهد؛ الگویی که خدمت بیمنت، اخلاقمداری و عدالتمحوری را سرلوحه عمل خود قرار داد. فقدان او برای ملت ایران سنگین و جانکاه است اما کارنامهاش، همچون مشعلی روشن در مسیر حرکت آیندگان باقی خواهد ماند.
شاید بزرگترین سرمایه شهید آیتالله رئیسی، اعتماد و ارتباط صادقانهاش با مردم بود. او از جنس مردم بود و مردم نیز صمیمانه با او سخن میگفتند. برخلاف برخی چهرههای سیاسی که در برج عاج سیاستورزی اسیر شدهاند، رئیسی همواره در میان مردم، در دل بحرانها، و در کنار محرومان دیده میشد. این حضور بیتکلف، نه نمایش رسانهای، بلکه روشی اصیل برای فهم مشکلات و تصمیمگیریهای دقیقتر بود.
دوران ریاستجمهوری شهید رئیسی، با بحرانهای متعددی همراه بود؛ از ادامه تحریمهای شدید اقتصادی، کرونا، خشکسالی، بحران آب و برق گرفته تا ناآرامیهای داخلی و فشارهای بینالمللی. اما دولت سیزدهم با محوریت تصمیمگیری انقلابی و عملگرایانه، بسیاری از بحرانها را با کمترین هزینه مدیریت کرد. دولت او توانست وضعیت واکسیناسیون کرونا را در همان ماههای نخست سامان دهد و از یک بحران بزرگ انسانی جلوگیری کند.
در سیاستهای اقتصادی و اجتماعی دولت شهید رئیسی، عدالت یکی از ارکان اصلی تصمیمگیری بود. او بر حذف رانت، توزیع عادلانه یارانهها، مبارزه با فساد، رسیدگی به معیشت کارگران و اقشار آسیبپذیر تأکید داشت و گامهایی عملی برای اصلاح ساختارهای ناکارآمد برداشت. طرحهایی مانند مسکن ملی، تقویت معیشت مرزنشینان، توجه به اشتغال روستایی و حمایت از تولید داخلی در همین چارچوب اجرا شد.