پس از گرامیداشت یاد قربانیان شیمیایی، رحیم واحدی سخنگوی انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت و عثمان مزین دبیر کمیته حقوقی این انجمن با حضور در برنامه زنده تلویزیونی (ریژنه ی ره حمه ت) از شبکه مهاباد شرکت کرده و به بحث و بررسی در مورد وضعیت قربانیان شیمیایی وبرنامه های سال جاری پرداختند. مشروح سخنان مهمانان برنامه:
حضور مردم در مراسم ۷ تیر امسال باشکوه بود
در ابتدای برنامه عثمان مزین با تشکر از شرکت عامه مردم در مراسم ۲۸ مین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت اظهار کرد: مردمسردشت و شهرهای همجوار از روحانیون محلی گرفته تا فعالان مدنی و معلمان وبازاریان همه در مراسم ۷ تیر شرکت کردند و دعوت مردم شهرستان و انجمن رالبیک گفتند.
دبیر کمیته حقوقیاین انجمن افزود: این همدردی به زمان دیگری در گذشته بر می گردد که در سال ۶۶ مردم سردشت قربانی سلاح های کشتارجمعی شدند و در آن زمان ساکنان شهرهای بانه، پیرانشهر، مهاباد و بوکان بهیاری آنان آمدند و میهمانداری این مردم زجر کشیده را در مراکز درمانی و حتیخانه هایشان بر عهده داشتند.
مزین در رابطه با شرکت کنندگان غیر رسمی از شهرهای دیگر کشور گفت: یکگروه ۱۵ نفری کوهنوردی روز قبل از ۷ تیر از مهاباد به طرف سردشت حرکتکردند و بعد از پیمودن مسیر سخت و صعب العبور منطقه وارد سردشت شدند وهمچنین زن و مرد جانبازی که با دوچرخه و با ۷۰ درصد جانبازی از چهار روزقبل شهر مریوان را به مقصد سردشت ترک کردند.
وی افزود: از بانه نیز دو دوچرخه سواردیگر به این موج پیوستند و از شهر نودشه و چهار روستای مریوان (قلاجی،نژمار،نی و بالک) نیز که روستاهای قربانی شیمیایی دارند افرادی در این مراسم شرکت کردند.
وی تصریح کرد: در۶ تیر نامه ای سرگشاده توسط ۱۱۵ وکیل دادگستری در فضای مجازی و رسانه ها وسایت های خبری منتشر شد که از رییس جمهور خواسته بودند سردشت به عنوان شهرصلح و آشتی اعلام و معرفی شده و از حق مصدومان شیمیایی در مراجع قضایی همحمایت و دفاع شود.
اگر کسی صدای مردم سردشت را در سال ۶۶ می شنید فاجعه حلبچه اتفاق نمی افتاد
به گفته این عضو انجمن اگرچهسردشت اولین شهر مسکونی شیمیایی شده جهان است اما اگر گوشی در جهان فریاداین مردم را می شنید شاید هرگز بعد ۸ ماه از این فاجعه هولناک، شهر حلبچهنیز شهید نمی شد و ۵۰۰۰ شهید بر جای نمی گذاشت.
وی به حضور مسئولان رده بالای کشوری اشاره کرد و گفت: دبیرکل سازمانOPCW به مانند سال های گذشته پیام همدردی را برای مردم ما فرستاد وهمچنانکه نمایشگاهی در مجلس شورای اسلامی و در اردیبهشت امسال برگزار کردهبودیم در آنجا از نایب رییس مجلس خواستیم در ۷ تیر امسال میهمان جمع گرم ماباشد که ایشان به همراه معاون وزیر خارجه در این مراسم حاضر شدند که پیاموزیر خارجه هم در انجا خوانده شد.
دستاورد سفر مسئولان رده بالای کشور به مانند سال گذشته پربار نبود هر چند قول های وزیر بهداشت هم اجرایی نشده است
عثمان مزین گفت: بیشترصحبت های مقامات رده بالای کشور حول محورهای استقامت و تقدیر از مقاومتسردشتیان بود ولی در بحث اینکه در این سفر آنها چه دستاورد یا طرح و هدیهای برای مردم داشتند باید گفت متاسفانه امسال مانند سال گذشته پر بار نبود.
مزین خاطر نشان کرد:چون سال گذشته وزیر بهداشت آمد و قول هایی را در آن روز داد و کلینیکتخصصی جانبازان شیمیایی بعد از مدتها تعطیلی بازگشایی شد اما این کار هم تنها در حد حرف باقی ماند و راه به جایی نبرد و کلینیک نیمه تعطیل شده است و همچنین درسالجاری اقدامی برای بازگشایی چند باره این کمیسیون انجام نشد.
وی از شبکه مهاباد به عنوان تریبونی برای بیان خواسته های خود استفاده کرد و گفت: مناز طریق این شبکه اعلام می کنم کلینیک تخصصی مصدومین شیمیای که چندین سالبسته بود و سال گذشته به همت وزیر بهداشت باز شد در چند ماه گذشته به دلیلنبود پزشک متخصص اکنون بسته شده است. در حالیکه سردشت بیشتر از ۸۰۰۰ نفر قربانی سلاح های شیمیایی و میکروبی دارد.
رحیم واحدی نیز به عنوان سخنگوی انجمن مصدومین شیمیایی سردشت که ۱۰ نفر از اعضایخانواده اش به درجه رفیع شهادت در جریان بمباران شیمیایی سردشت نایل امدندگفت: در سال ۶۶ یکی از هواپیماهایی که حامل این گونه بمب ها بودند درساختمان مسکونی ما (نبش میدان سه رچاوه) بر زمین افتاد.
وی ادامه داد: درآن روز تعدادی از اعضای خانواده که ساکن تهران بودیم به سردشت برگشتهبودیم و قسمت دیگر خانواده در آن ساختمان سردشت زندگی می کردند، به دلیل اینکه مدارستعطیل شده بودند و بچه ها هم همان روز به سردشت رسیده بودند به واسطه آنهمسایه ها و اقوام به دیدار آنها آمده بودند و در کل دور هم بودند.
شدت جراحات مردم سردشت به دلیل عدم آگاهی آنها از بمباران شیمیایی و میکروبی بود
واحدی دلیل شدت جراحت مصدومان را اینگونه بیان کرد: چونسردشت همیشه بمباران می شد به محض شنیدن صدای هواپیماها مردم بنا به عادت وبه رسم گذشته به طرف زیر زمین می رفتند و هواپیماها مانوری چند دقیقه ایبر فراز آسمان سردشت داشتند تا مردم تمامشان به پناهگاه بروند.
وی افزود: بعداز بمباران شیمیایی و مانوری چند دقیقه ای همانند گذشته، صدایی از تخریبآنچنانی در شهر نبود. برادرم که مدتی بعد به خیل شهدا پیوست اینگونه تعریفمی کرد: در مراحل اولیه که بمب به منزل ما اصابت کرد و چون قدرت تخریبینداشتند و گاز بودند شکر خدا کردیم که کسی از ما شهید نشد و بعد از ۲ ساعتاستفراغ و تاول و سوزش شدید چشم و خارش بر روی پوست شروع شد.
عضو انجمن اعلام کرد: در فاصله زمانی ۷ تیر تا ۲۴ تیر سال ۶۶ تعداد ۸ نفر از اعضای خانواده ام شهید شدند و در سال ۷۳ نیز ۲ نفر دیگرمان شهید شدند.
جانبازان شیمیایی به ظاهر سالم هستند اما از درون می سوزند/ هدف انجمن مبارزه با سلاح های غیر متعارف در سطوح بین المللی است
رحیم واحدی به تفاوت بین جانبازان شیمیایی با جانبازان دیگر پرداخت و افزود: جانبازانشیمیایی از لحاظ جسمی که ما به وضوع در جانبازان قطع عضو می بینیم نیستند ودر ظاهر سالم به نظر می رسند و بیماری آنها در ریه هایشان است و نمیتوانند نفس بکشند و … بعد بمباران شیمیایی سردشت که می بایست توجه ویژهای می شد حتی در سطح کشور بازتاب آنچنانی نداشت و تا سال ۸۰ این قضیه در کشورنیز تا حدودی مسکوت ماند.
وی گفت: بعد دو سال فعالیت،انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت را در سال ۸۰ ثبت کردیم و هدف ازتاسیس آن هم فعالیت در سطوح محلی، ملی و بین المللی بود برای اینکهمعتقدیم بمباران شیمیایی استفاده از سلاح های غیرمتعارف است و حمله به یکشهر نیست بلکه حمله به تمام انسان هاست.
انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت در حال حاضر عضو سازمانOPCW سازمان منع تولید و بکارگیری سلاح های شیمیایی است و سردشتخواهرخواندگی با حلبچه و هیروشیما دارد.
صدام از هیتلر هم جانی تر بود
واحدی به مقایسه صدام و هیتلر در ارتباط با موضوع سردشت پرداخت و اظهار کرد: این بمبهایی که استکبار جهانی توسط صدام در سردشت به کار برد حتی هیتلر در جهانیدوم با این شرایط که وی یکی از جانی ترین افراد تاریخ است از بمب شیمیاییاستفاده نکرد.
وی افزود: اقداماتی که انجام شده و ازدستاوردهای انجمن است عبارتند از: معرفی سردشت بعنوان اولین شهر مسکونیقربانی سلاح های کشتار جمعی است. در بعد حقوقی نیز تا کنون کشور مانتوانسته در دادگاه های بین المللی شکایتی را مطرح کند ولی انجمن این کاررا انجام داد و در دادگاه جزایی شهر لاهه از یک تبعه این شهر که نهایتامحکوم به ۱۷ سال زندان شد و اکنون هم حکمش در حال اجرا است.
از جمله اقدامات انجمن کمک به افزایش تعداد جانبازان شیمیایی از ۹۰ نفر به ۱۴۰۰ نفر در زمان قبل و بعد از تاسیس
سخنگوی انجمن ادامه داد: تعدادافرادی که به عنوان جانباز شیمیایی شناخته شده اند قبل از ثبت انجمن کمتراز ۹۰ نفر بودند اما اکنون این آمار را به ۱۴۰۰ نفر رسانده ایم و در سازمانهای بین المللی نیز ۸۰۰۰ نفر و حتی استانداری آمار ۱۰ هزار نفری را دادهاست و ما درصدد رساندن این آمار مصدومین کنونی به ۸ هزار نفر هستیم.
واحدی تصریح کرد: ۲۸ سال از بمباران شیمیایی گذشته است و کسانیکه وضعیت انها وخیم تر از بقیهبود در این فاصله جان خود را از دست داده اند و جالبتر اینکه انهایی کهشهید شدند نامی از آنها برده نشده ولی باید نامشان در تاریخ حملات سلاح هایکشتار جمعی غیر متعارف ثبت شود.
انجمن می خواهد بعد از رساندن آمار جانبازان به مقدار واقعی خود، کسانیکه شهید شدند آنها هم شناسایی شوند.
مصدومین شیمیایی نسبت به دیگران از لحاظ روانی امید به زندگی کمتری دارند
مسئول کمیته حقوقی انجمن با اشاره به مشکلات مصدومین شیمیایی گفت: کسیکه جانباز شیمیایی است دارای مشکلات عدیده جسمی و تاول و پوستی و سوزششدید چشمان است و علاوه بر آن از لحاظ روانی، امید به زندگی را از دست میدهد و احتمال این که نسل آینده وی هم دچار این آثار و بیماری باشد زیاد استو به خاطر اعصاب و روانش همیشهباید به پزشک مراجعه و به مصرف دارو اقدامکند که هزینه هایی را برای فرد شیمیایی شده در بر دارد.
تنها ۲۰ درصد از مصدومین شیمیایی سردشت شناسایی شده اند
عثمان مزین افزود: درسردشت مشکل اصلی ما تایید نشدن مصدومین شیمیایی به عنوان جانباز شیمیاییاست و تنها ۲۰ درصد این مصدومان شناسایی شده اند که ۵ درصد انها به عنوانجانباز بالای ۲۰ درصد از مقرری و حقوق ماهانه و حمایت قانونی برخوردارند.
مزین گفت: انجمنتلاش زیادی برای رفع این مشکل انجام داده است و قبل از اینکه قانون الزامدولت به شناسایی جانبازان شیمیایی تصویب شود کمیسیون های تعیین درصد درسردشت فعال شدند ولی این کمیسیون ها سختگیری زیادی در مورد مصدومان شیمیاییانجام می دهند و متاسفانه کسی که مدارک بالینی و غیره هم داشته باشد بازهم آن را قبول نمی کنند یا درصد کمی را به وی اختصاص می دهند.
مسئله دیگر عدم وجود درمانگاه و کلینیک تخصصی مناسب برای شهرستانی به وسعت سردشتاست.
روند اجرایی شناسایی مصدومین شیمیایی بیسار نامناسب است
واحدی اظهار کرد: معضلسردشت جزو مشکلات خاص است و توجه خاصی را در عملکرد دولت می طلبد و برطرفکردن خیل عظیم مشکلات از عهده یک انجمن که غیردولتی بوده خارج است و کاراین انجمن بیان و طرح مسائل و مشکلات است تا به گوش مسئولینرسانده شود.
این عضو انجمن از وضعیت کمیسیون ها انتقاد کرد و گفت: سیاست کلان به این شکل است کهکمیسیون های پزشکی را احیا کرده اند اولا به جای اینکه آن را در سردشتانجام دهند این کار را در ارومیه انجام می دهند و افرادی هم که مراجعه میکنند رفت وآمد زیاد، آزمایش های سنگین و بسیار، عکس هایی که باید فردمتقاضی آن را تهیه کند که همه مستلزم پرداخت هزینه گزاف است.
واحدی در پاسخ به این سوال مجری که باید راهی هم باشد تا انها شناساییشوند و آن راه چیست گفت: گاز خردل گازی ناتوان کننده است و هر چه انسانمصدوم با این گاز جوانتر باشد قویتر است و آثار ناگوار آن دیده نمیشود امابه محض اینکه سنش بیشتر می شود ضعیف تر می شود و این گاز بیشتر اثر می کند.
وی افزود: ایرادات اساسی به نحوه اتخاذ تصمیم این کمیسیون ها و تغییرات صورت گرفته در نرم نظر این کمیسیون ها وارد است مثلا فردیکه در سال ۸۰ کمیسیون پزشکی شده باشد اگر ۳۰ درصد جانباز شناخته شده باشد ودر سال ۸۳ کمیسیون پزشکی شده باشد و همان کمیسیون پزشکی که بنیاد جانبازانانجام می دهد با این شرایط ۵ درصد شناخته می شود یعنی قاعده ای که تعییندرصد جانبازی کند به جای اینکه آن را آسانتر کنند سخت تر می کنند و این امربیانگر نبود رویه و مبنای صحیح در این کمیسیون هاست.
پزشکان معتقدند عوارض گاز خردل غیر قابل تشخیص است/مصدومان شیمیایی ایستاده می خوابند/یادکردن و رسیدگی از مصدومین شیمیایی را تنها در یک روز خلاصه نکنیم
واحدی تصریح کرد: بسیاریاز پزشکان معتقدند که عوارض گاز خردل غیر قابل تشخیص است یعنی کسی کهبیماری برون شیت دارد و کسی که آسم دارد عوارضشان همانند گاز خردل است وپزشکان نمی توانند تشخیص دهند که علت کدامیک است.
به گفته این عضو انجمن، اکنون اگر در سردشت کوچکترینبیماری سرایت کند و حالت اپیدمی پیدا می کند و به تمام مردم منتقل می شود ودلیل ان هم ضعیف شدن مردم قربانی سردشت در برابر بیماری هایی است که واردمی شود. اما اگر در شهری دیگر باشد این ویروس تا این حد توانا نخواهد بود.
وی خطاب به مسئولی گفت: تنها روز ۷ تیر را نداریم چون بیماران من شبها که میخوابند به صورت ایستاده می خوابند و نمی توانند دراز بکشند چون در غیراینصورت احساس می کند خفه می شود و این مریضی ما در سردشت از ۷ تیر هر سالبصورت مستمر ادامه دارد تا ۷ تیر سال آینده. ولی انها تنها یک روز را برایمن گذاشته اند و ان هم روزی که تنها تعارف تکه پاره می کنند و می گویند کهشما انسان خوبی هستید و دستتان درد نکند که مقاومت کردید.
اگر ۲۸ سال زمان نتوانسته باشد به آنها ثابت کند من بیمار هستم یا نه مطمئنا زمان نمی تواند چاره گر توجه انها به سردشت باشد.
شناسایی مصدومین شیمیایی تکلیف مالی بر دولت ایجاد می کند
عثمان مزین در خصوص مشخص و واضع بودن تعداد مصدومین شیمیایی اظهار کرد: برای مسئولین کاملا مشخص است که در ان زمان در شهرستان سردشت چند نفر و چندساختمان وجود داشته و این گاز هم تمام مردم را گرفته است و باید تمام سکنهآن زمان شهر به عنوان قربانی شیمیایی مورد حمایت قرار گیرند.
وی خاطر نشان کرد: افرادیکه در سردشت حضور داشتند و مدارک هم دارند ولی چون تکلیف مالی برای دولتایجاد می کند دولت از ادای وظیفه خود در قبال قربانیان سردشت سرباز میزند.
مزین اعلام کرد: ازنظر تخصصی یک مصدوم شیمیایی قابل معالجه و مداوای کامل نیست و اثراتزیانبار آن رفع نمی شود و داروهایی که مصرف می کند موجب بازگشت سلامتینخواهد شد بلکه تنها مرگش را اندکی به عقب می راند و تحمل بقیه زندگی راکمی آسان می کند.
بمباران شیمیایی سردشت یک فرصت است نه تهدید
سخنگوی انجمن در مورد ابراز همدردی عامه مسئولین با مصدومین شیمیایی سردشت گفت: وزیرامور خارجه و یا اینکه آقای اوزومجو پیام هایی به منظور همدردی برای مردمسردشت فرستاده اند انتظار داریم مسئولین رده بالا نیز برای اینکه باور کنندمطرح شدن بمباران شیمیایی سردشت در سطح بین المللی برای انها یک فرصت استنه تهدید بصورت فیزیکی در سردشت حضور یابند و از نزدیک با این مشکلات مردمآشنا شوند.
انتهای پیام/
