به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی اروم نیوز
در دورانی که خفقان و جاهلیت برسرزمین عرب حاکم بود بانویی بزرگوار به نام خدیجه در کنار پیامبر اعظم محمد مصطفی (ص) همچون کوهی استوار ایستاد و با جان و دل تمام هستی خود وقف اشاعه دین محمدی کرد تا درس عبرتی برای بانوان عالم در عرصه فرهنگ و سیاست و دیانت باشد.
وی مانند مادری مهربان شریعت محمدی را در آغوش خود کشید تا جاهلان عرب نتوانند به آن صدمه ای وارد کنند در حالیکه می دانست در این راه احتمال مرگ و سختی است قدم به وادی اسلام درراستای حمایت از همسر خویش گذاشت و با تحمل سختی ها و مصائب در کنار رسول خدا در ردیف چهار زن برتر عالم جای گرفت.
خدیجه تمام ثروت و اموال خود را در راه اعتلا و پیشرفت اسلام بکار گرفت و تبعید ها و کارشکنی های جاهلان زمانه نتوانست اندکی خلل در عقاید و سستی در ایمان وی ایجاد کند.
وی با زلالی و پاکی ایمان موجود در دلش همچون آیینه ای از یک بانوی مومنه به عنوان الگویی برای زنان عرب آن دوران و اسوه ای برای زنان عصرهای بعد در تاریخ ماندگار شد.
در وصف این بانوی بزرگوار همین بس که حدیث مشهوری میان اهل شیعه و اهل سنت است که پیغمبر فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان فقط چهار زن که عبارتند از: آسیه دختر مزاحم (زن فرعون)، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم.
او زنی با کمال و با شخصیت و با فضیلت بود و از همین رو از زنان دیگر ممتاز و پیامبر خدا او را بسیار دوست می داشت.
تجدید بنای خانه کعبه و حکمیت رسول خدا که در ۳۵ سالگی رسول اکرم اتقاف افتاد، مبارزه با بت پرستی و اختلاف بین بت پرستان، توسط مردان و سران جامعه آن روز، بعثت رسول اکرم و پیغمبری آن حضرت، جنگ های پیغمبر از جمله حوادثی بود که دردوران زندگی مشترک این بانوی بزرگوار با رسول خدا رخ داد.
وفات؛ مدفن
حضرت خدیجه مدت ۲۵ سال در خانه پیامبر اسلام زندگی کرد و وی در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و به مدت کوتاهی بعد از وفات “ابوطالب” عمو و سرپرست پیغمبر از دنیا رفت. آن سال را “عام الاحزان” سال اندوها گفته اند.
مرقد او در «حجون مکه» در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبدمناف می باشد.
