به گزارش اروم نیوز، شهدا به عنوان خط قرمزی در بین تمام ایرانیان خود را نشان داده و در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما، هیچ چیزی نمی تواند در آخرت همانند شهادت موجب سعادت انسانها شود.
بر طبق برخی روایات در اولین قطره خونی که از شهید جاری می شود، تمام گناهان وی بخشیده می شود و در اسلام هیچ چیزی بالاتر از شهادت نیست.
اما انگار خون همین شهیدان که پاکترین و دلاورترین افراد زمان هستند، دستاویز عده ای شده، آن هم برای توهین، تشکیک و زدن افترا به خانواده هایشان.
توهینی که هنوز نمی توان از تبعات منفی آن در جامعه خبر داشت و باید منتظر نتیجه اینگونه اقدامات نسنجیده و نابخردانه باشیم و امیدواریم گفته های یک مسئول رسمی در دولت متدبران در بین عده ای به فرهنگ تبدیل نشده و آنها در این خصوص جری نشوند.
مسئله ای که اگر حتی یک مورد از آن هم تکرار شود گناهش پای همان کسانی است که پایه گذار آن بوده اند و این گناهی کبیره و نابخشودنی است و استغفار از آن را می طلبد، گرچه حرمت شکنی شهدا مسئله ای نابخشودنی است.
توهین به شهدا از تکذیبیه ، انکار و طلبکاری از رسانه ها تا عذرخواهی فرماندار تکاب
اخیرا با توهین مهدی قهرمانی فرماندار تکاب امت ولایی و شهیدپرور ایران و به خصوص آذربایجان غربی در بهتی عجیب فرو رفته و بسیار مشتاق بودند که بیانیه ای صادر و گوینده این سخنان سخیف از کرده های خود اعلام برائت و از شهدا و خانواده شهدا عذرخواهی کند، امری که بسیار خوب و پسندیده در بین کسانی است که وجدانی بیدار دارند.
اما آقای فرماندار با نهایت نادیده گرفتن اعتراضات خانواده شهدا و همچنین دوستداران و پیروان خط راستین شهدا تمام آنچه را که بر زبانها افتاده و شاهدان عینی بر آن شهادت داده اند، خط بطلانی کشید و در عوض طلبکار نیز شد.
طلبکاری این آقا از رسانه هایی بود که اقدام به نشر اخبار کذب متهم شده و وی اقدامات آنها را عدول از حقیقت بیان کرد.
این کار که به جای معذرت خواهی و ابراز پشیمانی از سخنان نسنجیده پیشین خود، تطهیر آقای فرماندار به نظر می رسید، موج دومی از اعتراضات و بیانیه های مردمی را از سراسر کشور در پی داشت و همه متفق القول خواستار برکناری و یا استعفای مهدی قهرمانی شدند تا غائله تشکیل یافته به نحوی پایان پذیرد.
با گسترش ابعاد این ماجرا و کشوری شدن مسئله و گواه شاهدان حاضر در جلسه، فرماندار تکاب راهی جزء بیان حقیقت را نمی دید. از این رو با صدور بیانیه دومی که خط بطلانی بر بیانیه اول وی که موضوعش تکذیب اخبار رسانه ها بود، به طور ضمنی عذرخواهی خویش را اعلام کرد.
انگار آقای فرماندار تازه فهمیده است که چه چیزی گفته و چه سخنانی را بر زبان رانده است و یا فکرش را نمی کرد که امت شهیدپرور و خانواده شهدا در مقابل هتک حرمت خون پاک شهدا این چنین مصرانه و پافشارانه ایستادگی کرده و تا هتاکان را به سزای اعمالشان نرسانند قصد نخواهند داشت که سکوت کنند. سکوتی که می تواند مجوزی برای هتاکی های بعدی و مقدمه ای برای اهانتهای دیگران باشد.
مسئله ای که قطعا و یقینا پاسخی مناسب از طرف مردم به آن داده خواهد شد.
اما چرا قهرمانی که نخست تمام گفته های منتسب به خود را رد کرد پس از گذشت مدتی و با مشاهده موج اعتراض مردم ولایی ایران اسلامی به طور تلویحی آن را قبول و مسئله عدم درک درست اطرافیان از سخنانش را به پیش کشیده و از سخنان خویش معذرت خواست.
سخنانی که دل هر شنونده ای را به درد می آورد و قلب خانواده شهدا را مالامال از درد و غصه می کند.
آقای فرماندار شما که می گفتید که من نگفته ام، پس چه شد؟!
سکوت معنادار سکانداران تدبیر و امید در آذربایجان غربی
اما مسئله ای قابل تأمل در این بین وجود دارد که چرا تاکنون سکانداران تدبیر و امید در استان عکس العملی جدی از خود نشان نداده و اینچنین بر شهدا و آرمانهایشان پشت می کنند.
آیا شما به واسطه اقدامات آنان نبود که امروزه توانسته اید سکاندار متدبران در آذربایجان غریب باشید و اینگونه در مقابل هتک حرمت خون شهدا و خانواده هایشان در سکوت دفترهای کارتان سکوت کنید.
آیا لازم نبود استاندار و یا معاونش حتی به طور ضمنی نیز متدبر به کار گرفته شده در زیرمجموعه های مدیریتی اش را محکوم و یا از وی انتقاد می کرد؟
با مشاهده وضعیت موجود بهتر است گریزی به ماجرای چندین ماه پیش که در آن استاندار محترم وقتی دید معاونش دکتر بهادری علی رغم اینکه حق می گوید با انتشار بیانیه ای سخنانش را تکذیب و آن را نظر شخصی وی دانست.
جای بسی تأسف دارد که مدیران ارشد استانی به جای محکوم کردن توهین به شهدا و علی رغم اینکه خود فرماندار هتاک نیز به آن اذعان کرد در اداره کار و رفاه اجتماعی آذربایجان غربی در جواب معترضان به اقدامات فرماندار همه آنچه را که رسانه ای شده تکذیب و آن را دروغ فرض می کنند.
معاون سیاسی امنیتی استاندار آذربایجان غربی از انکار کل ماجرا تا سفر به تکاب/ مصاحبه معنادار با کردپرس!
علیرضا رادفر معاون سیاسی-امنیتی استاندار آذربایجان غربی در هنگامی که در آن اداره حضور داشت و درهنگامی که مورد اعتراض یکی از خانواده های شهدا که نماینده ای از هزاران خانواده شهید استان بود قرار می گیرد، منکر ماجرا می شود و این مسئله ای است بسیار خطرناک.
خطرناک از این جهت که نتوانیم اشتباهات خویش را تشخیص داده و سعی نکنیم آنها را رفع نماییم و این باعث زیرسوال رفتن اقدامات آتی خواهد شد.
تمام ماجرا به اینجا ختم نمی شود بلکه آقای معاون استاندار اقدام به انتشار بیانیه ای می کند که بر خلاف اظهارات قبلی اش که به کلی ماجرا را انکار کرده بود، سعی در انحراف واقعیت داشته و ماجرا را آنچنان که است نمی خواهد نشان دهند.
اینگونه رفتارها چه معنایی می تواند داشته باشد؟ آیا اذعان به حقیقت اینگونه سخت است و یا برعکس انکار آنچه که اتفاق افتاده اینگونه راحت و آسان است که به شهدا اهمیتی داده نمی شود و رادفر سعی در ماست مالی ماجرا دارد.
مسئله وقتی جالبتر می شود که رادفر علی رغم اینکه رسانه های بسیاری از همه طیفها در آذربایجان غربی وجود دارد، سراغ کردپرس می رود!
رادفر علی رغم اینکه به تکاب سفر کرده و به حقیقت ماجرا پی برد به چه دلیلی از فرماندار تکاب حمایت می کند؟
سکوت تا کی؟
اما آقایانی که سکوت کرده و لب به اعتراض و محکومیت اهانت کنندگان به خون شهدا و راه مقدسشان نمی گشایید، خوب بدانید اعتراضات مردم ولایتمدار آذربایجان غربی که خود را مدیون شهدا و همچنین خانواده شهدا دانسته و امنیت و آسایش موجود را نتیجه جهاد آنها می دانند همچون گلوله برفی است.
گلوله برفی که از بالای یک کوه برفگیر به پایین انداخته می شود و هرچقدر به پایین دامنه نزدیکتر می شود بزرگ و بزرگتر می شود تا در فرصتی مناسب تبدیل به توپی بزرگ شده و هر آنچه را که در راه خود است برمی دارد و در نهایت منجر به بهمنی می شود.
بهمن عظیمی که تمام سکوت کنندگان و انکارکنندگان را نیز در بر خواهد گرفت و همه پی به حقیقت ماجرا خواهند برد که حق کیست و در این مملکت غریب که هر قطعه از خاکش معطر به خون شهداست چه کسانی ادعای خدمتگزاری می کنند؟
امروزه با سکوت معنی دار عده ای، امید مردم از تدبیر مجموعه مدیریتی استان در حال تبدیل شدن به یأس و نومیدی است.
شایسته است در سکوت مسئولان آذربایجان غربی، وزرات کشور به ماجرا ورود و آن را پیگیری کند و خاطیان را هرکه باشند از اهانت کنندگان تا انکار کنندگان و سکوت کنندگان بازخواست و جوابی مناسب به آنها بدهد، چرا که شایسته است این مردم مظلوم را از این نا امیدتر نکند.
انتهای پیام/
